Το λεκανοπέδιο των Μουριών αποτελεί μια απίστευτη… κοινοπολιτεία, μια συνένωση οικισμών μοναδική στο νομό Κιλκίς. Μιλάμε για δέκα διαφορετικούς οικισμούς που στο χάρτη απλά εμφανίζονται ως «Μουριές».
Στις περισσότερες φορές τα όρια ανάμεσα στους μικρούς αυτούς οικισμούς είναι τόσο δυσδιάκριτα που μόνο οι κάτοικοι –και μάλιστα οι… παλαιοί- τα γνωρίζουν. Μιλάμε δηλαδή για ένα μεγάλο σύμπλεγμα μικρών οικισμών, που συμβιώνει αρμονικά από την πρώτη στιγμή που οι πόντιοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο λεκανοπέδιο.
Ο πρώην δήμαρχος Μουριών, Σάββας Αργυρόπουλος, είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο πεζόδρομων, που ενώνουν τους οικισμούς και διευκολύνουν τη μετακίνηση των κατοίκων. Κι αυτό όχι μόνο για την καθημερινή ανάγκη επικοινωνίας και μετακίνησης των κατοίκων, αλλά και για τους λάτρεις της πεζοπορίας, όσους αρέσκονται να κάνουν πεζή την όμορφη και καταπράσινη διαδρομή Σ. Μουριών-Αγία Παρασκευή.
Κι όμως, αυτή η πολύπλευρη ανάγκη επικοινωνίας των κατοίκων των οικισμών συναντά σήμερα ανυπέρβλητα εμπόδια. Σε πολλά σημεία των πεζοδρομίων τα χόρτα και τα βάτα έχουν να κοπούν από πέρσι κι έχουν υπερκαλύψει τις πλάκες πεζοδρομίου, με αποτέλεσμα οι πεζοπόροι ν’ αναγκάζονται να κινούνται στο οδόστρωμα!
Η άμεση κοπή των χόρτων  και των βάτων δεν έχει να κάνει με την αισθητική και την ομορφιά των οικισμών, αλλά με την καθημερινότητα των κατοίκων και την ασφαλή μετακίνησή τους. Ο δήμος Κιλκίς ανέθεσε πρόσφατα σε ιδιώτη εργολάβο την κοπή των χόρτων. Είναι γεγονός πως οι συχνές βροχοπτώσεις έχουν …αγριέψει φέτος το πράσινο. Αλλά θάναι καλό σε τέτοιες περιπτώσεις να δοθεί προτεραιότητα από την πλευρά του δήμου και του εργολάβου.
Και μιας ο λόγος για το Σ. Μουριών, είναι ανάγκη να καθαρισθεί άμεσα και το πανέμορφο σιντριβάνι στην πλατεία του χωριού, και δίπλα στο σταθμό του ΟΣΕ, που ο φωτογραφικός μας φακός το απαθανάτισε σε …στιγμές εγκατάλειψης.
Τελικά, στην Ελλάδα το πιο δύσκολο δεν είναι να κάνεις πράγματα, αλλά να τα συντηρείς!