Στόχος του σεμιναρίου ήταν η υποστήριξη του γονεϊκού ρόλου των συμμετεχόντων/-ουσών και η ενίσχυση των γονεϊκών δεξιοτήτων που συμβάλλουν στην πρόληψη των εξαρτήσεων και των εξαρτητικών συμπεριφορών και γενικότερα στην προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας.
Τα θέματα που διαπραγματεύτηκε η ομάδα είχαν να κάνουν με τις αλλαγές και τις ανάγκες των παιδιών κατά τη διάρκεια της εφηβείας, την αποδοχή και την κατανόηση, τα χαρακτηριστικά της λειτουργικής οικογένειας, τις αξίες, την οριοθέτηση, τη λειτουργική επικοινωνία, την διαχείριση των συγκρούσεων, την αναγνώριση, έκφραση και διαχείριση των συναισθημάτων, την ενσυναίσθηση, την σεξουαλική αγωγή και την πρόληψη ριψοκίνδυνων και εξαρτητικών συμπεριφορών κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Στην τελευταία μας συνάντηση, αναστοχαστήκαμε πάνω σε αυτή την εμπειρία που μοιραστήκαμε όλοι και όλες μαζί. Τα μέλη της ομάδας ανέφεραν: “τώρα έχω περισσότερη όρεξη για συζήτηση με το παιδί γιατί είδα διαφορετικούς τρόπους από αυτούς που είχα στο μυαλό μου”, “ξεκαθάρισα έννοιες που είχα παρερμηνεύσει όπως συνέπεια και τιμωρία”, “νιώθω ικανοποίηση για όσα άκουσα και έμαθα”, “νιώθω χαρά για την παρέα που δημιουργήθηκε”, “βελτιώθηκε η επικοινωνία μου με το παιδί μου”, “όταν είχε ξεκινήσει η ομάδα ένιωθα απελπισία αλλά τώρα νιώθω ελπίδα”, “κρατάω ότι η εφηβεία είναι κάτι προσωρινό και δεν ορίζει την ταυτότητα του παιδιού ως άνθρωπο και ότι το μυαλό του έφηβου παιδιού είναι σαν μια μηχανή με πατημένο γκάζι και χαλασμένο φρένο”, “αυτό το σεμινάριο ήρθε την κατάλληλη στιγμή για μένα γιατί χρειαζόμουν βοήθεια και την πήρα”, “το σεμινάριο ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου”, “ήταν ένα υπέροχο ταξίδι”.
Επιπλέον, φτιάξαμε τις “βαλίτσες” μας και μιλήσαμε για αυτά που αποκομίσαμε από το σεμινάριο και κρατάμε ως χρήσιμα και βοηθητικά για τη συνέχεια του ταξιδιού μας στη ζωή αλλά και για αυτά που αφήνουμε έξω από τις βαλίτσες μας, που μας είναι άχρηστα και μας βαραίνουν.
Ως χρήσιμα λοιπόν τα μέλη της ομάδας ανέφεραν ότι βάζουν μέσα στη βαλίτσα τους: ανεκτικότητα, υπομονή, κατανόηση, αισιοδοξία, θετική σκέψη, ψυχραιμία, διαχείριση συγκρούσεων, εμπιστοσύνη, σωστή καθοδήγηση, θέσπιση ορίων και τήρησή τους με υπομονή, το να ακούω αντί να μιλάω, αποδοχή, ενθάρρυνση, σταθερότητα, αναζήτηση διεξόδων, συζήτηση, επιβράβευση, όρια με αποδοχή, ανακούφιση, λιγότερο άγχος για το πως θα διαχειριστώ διάφορες καταστάσεις, μηνύματα εσύ – μηνύματα εγώ, συζήτηση και χρόνος για αυτό, περισσότερη ανοχή, ελπίδα, εμπιστοσύνη στο παιδί μου, κατανόηση στο τι περνάει (εφηβεία), αγάπη, διαλλακτικότητα, ευελιξία, χαμόγελα, αλλαγή στάσης, επιείκεια, αυτογνωσία, ανάγκη για επικοινωνία, δεν λαμβάνω προσωπικά τις αντιδράσεις του παιδιού, κατανόηση συνεπειών και τιμωρίας, καλύτερη οριοθέτηση, έμαθα να ακούω το παιδί μου περισσότερο και να μην του ασκώ κριτική για ότι το απασχολεί και να του δίνω χώρο και χρόνο να τα βρίσκει με τον εαυτό του γνωρίζοντας πως είμαι πάντα εκεί να το ακούσω, ομαδικότητα, στοργή, χαρά, δυναμικότητα, πυγμή, να ακούω με ενσυναίσθηση, συζήτηση με ερωτήσεις, βοήθεια στον προγραμματισμό.
Ως μη βοηθητικά τα μέλη της ομάδας ανέφεραν ότι αφήνουν έξω από την βαλίτσα τους: το θυμό, τα νεύρα, το φόβο, την ανησυχία, το άγχος, τις ανούσιες εντάσεις, την ασέβεια, την αίσθηση εξουσίας, τις προκαταλήψεις, την διδασκαλία, τις τιμωρίες, τον εκνευρισμό στις συζητήσεις, την απαισιοδοξία, την ηθικολογία, τη σύγκριση με άλλα παιδιά, τα στερεότυπα, την ένταση, τις φωνές, την απελπισία, την αυστηρότητα, τις προσωπικές προσδοκίες και φιλοδοξίες, την αυστηρή κριτική, τον εγωισμό, τα κηρύγματα, την αδυναμία στήριξης και υποστήριξης του παιδιού, τις πεποιθήσεις που δεν βοηθάνε στην επικοινωνία με το παιδί, το εγώ, τον εγωισμό, τα γρήγορα συμπεράσματα και τους χαρακτηρισμούς.
Από τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης φάνηκε ότι όλοι οι συμμετέχοντες/-ουσες βρήκαν το σεμινάριο πάρα πολύ ικανοποιητικό, οι προσδοκίες τους ικανοποιήθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, εμπλουτίστηκαν οι γνώσεις τους σχετικά με το γονεϊκό ρόλο σε πολύ μεγάλο βαθμό, ήταν πάρα πολύ χρήσιμο για την ενίσχυση του γονεϊκού τους ρόλου και βοήθησε πολύ στη βελτίωση της θετικής αλληλεπίδρασής τους με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Τέλος, το ατομικό τετράδιο που συνόδευε τις συναντήσεις αξιολογήθηκε από την πλειοψηφία πολύ χρήσιμο.
Ευχαριστούμε πολύ το Δήμο Παιονίας για την φιλοξενία του σεμιναρίου στο Κέντρο Πολιτισμού Πολυκάστρου.
Με εκτίμηση,
Έφη Τζούρα
Επιστημονικά Υπεύθυνη
Ψυχίατρος, Οικογενειακή Θεραπεύτρια
