Από τη δημοτική παράταξη «Αλλά...ζω - Πρωτοβουλία Ευθύνης και Συμμετοχής» εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Χριστούγεννα τέλος για φέτος, και όλοι μας λέμε καλό κουράγιο, καλή δύναμη, καλό  ξεσηκωμό, καλή αλλαγή ιδεών, αγκυλώσεων και στερεοτύπων.
Ως ένα μικρό απολογισμό για το φετινό χριστουγεννιάτικο χωριό του Δήμου μας, είναι  καλό όλοι μας να λάβουμε μια μικρή γεύση του τι κόστισε περίπου, από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τον διαδικτυακό τόπο της Διαύγειας (http://diavgeia.gov.gr/.)
Κοιτώντας τα παρακάτω νούμερα, ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, αν στην  πόλη μας δεν υπάρχουν οι έννοιες της αλληλεγγύης, της συμμετοχής, του εθελοντισμού, της κοινής εργασίας. Ζώντας εδώ όλοι μας, ξέρουμε λίγο ή πολύ πως πολλοί δούλεψαν στο  χωριό. Πρόσφεραν και του έδωσαν ζωή όχι απλώς εθελοντικά, αλλά καλύπτοντας και τα τυχόν προσωπικά έξοδα ή ακόμη και έξοδα μετακίνησης μόνοι τους. Αφηγήθηκαν παραμύθια, έκαναν κατασκευές με τα  παιδιά, σέρβιραν τσάι, τραγούδησαν, έπαιξαν μουσικές με όργανα, βοήθησαν οργανωτικά κ.α. Πολλοί οι εθελοντές, αλλά περιέργως,  όπως φαίνεται παρακάτω, όχι όλοι.
Παραθέτουμε με γενικές περιγραφές τις διάφορες δαπάνες που εντοπίσαμε. Σημειωτέο ότι κάποιες από αυτές καταβλήθηκαν σε επιχειρήσεις εκτός Νομού Κιλκίς. Επίσης πρέπει να εξηγήσουμε ότι καμία από τις παρακάτω επ’ αμοιβή μουσικές εκδηλώσεις δεν αφορά στις χορωδίες σχολείων, ωδείων και συλλόγων που προσέφεραν τον χρόνο και τον εαυτό τους αμισθί.
Τα συμπεράσματα και οι προβληματισμοί έγκεινται στον καθένα μας.
Για κάποιες από τις δαπάνες βρέθηκαν τα σχετικά εντάλματα πληρωμών, ενώ για άλλες βρέθηκαν μόνον οι αποφάσεις ανάθεσης.
Πέρα από την οικονομική διάσταση, υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά στην έλλειψη διάθεσης της δημοτικής αρχής να στηρίξει ουσιαστικά, ενεργά και στην πράξη την τοπική επιχειρηματικότητα. Για άλλη μία χρονιά, την προφορά ζεστών ροφημάτων προς τους επισκέπτες του Χριστουγεννιάτικου χωριού του δήμου ανέλαβε πολυεθνική εταιρεία. Δεν θα μπορούσε άραγε η δημοτική αρχή να αναλάβει πρωτοβουλία και να ζητήσει από τοπικούς καλλιεργητές / συλλέκτες βοτάνων και αρωματικών φυτών να προσφέρουν ροφήματα; Και διαφήμιση των παραγωγών και των προϊόντων τους θα γινόταν και θα δινόταν έμφαση στη τοπική παραγωγή. Αντί αυτού επιλέχθηκε η εύκολη λύση, ενδεικτική του πως αντιλαμβάνεται η δημοτική αρχή την έμπρακτη στήριξη του τόπου μας.”