Αλήθεια γιατί πήγατε στο Πολυτεχνείο μπρε ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ; Δεν ήταν επόμενο να σας προγκίξουν οι φοιτητές; Τι περιμένατε να σας καλοδεχτούν και να σας επευφημήσουν, γιατί προδώσατε την λαϊκή ετυμηγορία και το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος; Γιατί επιβάλλετε όλες τις αντιλαϊκές με τα μνημόνια που εφαρμόζετε όπως οι προηγούμενοι; Γιατί με τις ιδιωτικοποιήσεις ξεπουλάτε τον πλούτο της χώρας και διαλύετε παραπέρα την παραγωγική βάση της χώρας;

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Ο τίτλος του αφιερώματος έχει να κάνει με το ότι Λεωνίδας Ιασωνίδης και Γιάννης Πασαλίδης είχαν βίους παράλληλους με την έννοια ότι γεννήθηκαν και οι δύο στον Πόντο, σπούδασαν εκεί, όταν ήρθαν στην Ελλάδα ασχολήθηκαν με την πολιτική, αλλά από διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικά μετερίζια. Ας κάνουμε αναφορές σε στιγμές της πολιτικής και κοινωνικής τους σταδιοδρομίας.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Προκαλούν θλίψη τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν τις τελευταίες ημέρες στη μαθητική κοινότητα του Κιλκίς. Κι αποδεικνύεται γι’ άλλη μια φορά, πως τα fake news μπορούν να δηλητηριάσουν και να πληγώσουν ακόμη και μια μικρή κοινωνία, όπως η πόλη του Κιλκίς.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Κλίμα αναμονής και ψεύτικων προσδοκιών στους συνταξιούχους επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, με αφορμή αποφάσεις δικαστηρίων που δικαιώνουν συνταξιούχους για τις περικοπές στις συντάξεις τους και στην κατάργηση των δώρων (Δώρα Χριστουγέννων-Πάσχα και επίδομα αδείας).
Παίζοντας επικοινωνιακά παιχνίδια στις πλάτες εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων με δηλώσεις «ήξεις αφήξεις» της υπουργού και του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, θολώνει σκόπιμα τα νερά, με το να δηλώνει πως η κυβέρνηση «θα εφαρμόσει ό,τι αποφασίσει το ΣτΕ για τα αναδρομικά ». Δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας, «κάνει τα γλυκά μάτια» στους συνταξιούχους και τους υπόσχεται «δικαίωση», ανεξάρτητα από το αν προσφύγουν ή όχι στα δικαστήρια,
Την ίδια στιγμή ασκεί εφέσεις κατά των αποφάσεων και προαναγγέλλει με βεβαιότητα ότι «η απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης θα καταπέσει στο ΣτΕ και, επομένως, κανένα θέμα επιστροφών και αναπλήρωσης δεν υπάρχει»! Ακόμα όμως κι αν υπάρξει, ξεκαθαρίζει ότι αυτή θα κινηθεί «στα όρια του δημοσιονομικού χώρου», που σημαίνει ότι λίγοι θα πάρουν από λίγα και μετά «ούτε γάτα, ούτε ζημιά»...!
Μάλιστα στις εφέσεις επαναλαμβάνονται όλα τα «επιχειρήματα» των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όταν ψήφιζαν τις περικοπές. Η κυβέρνηση τις δικαιολογεί πέρα για πέρα, επικαλούμενη και αυτή με τη σειρά της «λόγους δημοσίου συμφέροντος», που όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στην πρόσφατη έφεση, «στην προκειμένη περίπτωση ταυτίζεται με το συμφέρον των πολιτών του»! εξ άλλου όλα τα κόμματα αυτά ψήφισαν το 3ο Μνημόνιο. Όλοι μαζί δεσμεύτηκαν για τη μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Για τον λόγο αυτό ψήφισε η κυβέρνηση τον νόμο 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) που ενσωμάτωσε και όλες τις προηγούμενες μνημονιακές περικοπές, ώστε αυτές να ισχύουν στο διηνεκές και να αναπαράγουν επ' άπειρον τα αντιλαϊκά τους αποτελέσματα. Με τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων καταδίκασε όλους τους νέους συνταξιούχους (μετά την 13η Μάη 2016) σε συντάξεις πτωχοκομείου, διαμορφώνοντας έναν πραγματικό μεσαίωνα για το Ασφαλιστικό για τα επόμενα 50 χρόνια. Αυτός είναι ο πυρήνας της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής, όπως εκφράζεται και στο Ασφαλιστικό.
Πρόκειται για πολιτική αλητεία-αγυρτεία αυτό που κάνει η κυβέρνηση.
Ως σύλλογος Συνταξιούχων ΟΤΑ Κιλκίς-Παιονίας δεν μπορούσαμε να πάρουμε την ευθύνη να πούμε στους συνταξιούχους να μην κάνουν αιτήσεις για την επιστροφή των αναδρομικών. Μάλιστα συστήσαμε να κάνουν αιτήσεις και βοηθήσαμε σ’ αυτό. Το ίδιο εξάλλου έκαναν και οι Σύλλογοι συνταξιούχων άλλων κλάδων εργαζομένων-επαγγελματιών.. Ήταν το πρώτο βήμα για να μην υπάρξει παραγραφή των απαιτήσεων. Ούτε θα συστήσουμε να μην προσφύγουν δικαστικά, όσοι θέλουν, εάν χρειαστεί…
Παράλληλα όμως λέμε ότι οι συνταξιούχοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως βέβαια και από την πολιτική των υπόλοιπων κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια, ούτε στην αναμονή των δικαστικών αποφάσεων και στην ανοχή της κυβερνητικής κοροϊδίας, Διέξοδο στα δίκαια αιτήματα των συνταξιούχων μπορεί να δώσει μόνο η πάλη τους, η κλιμάκωση του αγώνα με προμετωπίδα το σύνθημα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων, «δεν χαρίζουμε τίποτα!».

ΤΟ ΣΚΟΡ ΕΙΝΑΙ 6-0 ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
Μετά και το ρεπορτάζ της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ της Τρίτης 6 Νοεμβρίου 2018 για τα χάλια του Νοσοκομείου μας, το σκορ του αγώνα Εργαζόμενοι Νοσοκομείου Κιλκίς- Διοικητής, είναι 6-0 υπέρ των εργαζομένων. Το σκορ είναι μεγάλο και δύσκολα μπορεί να ανατραπεί.
Ο κ. Διοικητής μάλλον θα πρέπει να πάρει την άγουσα προς τα α π ο δ υ τ ή ρ ι α.

Γράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.

Στον καταραμένο τόπο, Μάη μήνα βρέχει, ισχυρίζεται ο λαός μας. Στον ίδιο τόπο κάθε προεκλογική περίοδο ξεπροβάλλουν επίδοξοι σωτήρες ων αριθμός ουκ έστιν.

Γράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.

Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία: Ένας τόπος, το Κιλκίς εν προκειμένω, οιονεί να εορτάζει την πλέον απεχθή σελίδα της ιστορίας του. Και από τις απεχθέστερες που κατέγραψε η ιστορία παγκοσμίως.
Περί του εμφυλίου πολέμου ο λόγος και τις χιλιάδες συμπατριωτών μας που έπεσαν θύματα του μίσους και της εξαχρείωσης του ανθρώπου.

Γράφει ο  Θεόδωρος Παυλίδης.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ
Όπως έγραψα σε προηγούμενο σχόλιο, στον παράπλευρο δρόμο από Μακεδονική Κεραμοποιία μέχρι στρατιωτικό αεροδρόμιο, οι ''αρμόδιοι'' εμφύτευσαν απλώς ρυθμιστικές πινακίδες τροχαίας και τις άφησαν στο έλεος του ανέμου.

ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ
Για τον οδοντίατρο Διευθυντή του Κέντρου Υγείας Πολυκάστρου Γιώργο Περπερίδη, ότι και να πεί κανείς είναι λίγο.
Παρέλαβε ένα Κέντρο Υγείας συνήθους ελληνικής πραγματικότητος και το ανύψωσε σε λίγα χρόνια σε πρότυπο Νοσηλευτικό Κέντρο προσομοιάζον με Νοσοκομείο. Και θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες Νοσοκομείου, αν το κράτος θα ήταν σε θέση να του προσφέρει ανάλογες χορηγίες νοσοκομειακού επιπέδου (Ιατρικό-Νοσηλευτικό Προσωπικό και υποδομές Νοσοκομείου).

Γράφει ο Θεόδωρος Παυλίδης.

Με αφορμή την πρόσφατη επιστροφή μου από την Τουρκία, παραθέτω παρακάτω κάποιες σκέψεις από το 8ήμερο ταξίδι στην Κων/λη-Άγκυρα που αναπόφευκτα γεννιούνται σε κάθε επισκέπτη, λόγω της αντιφατικότητας που επικρατεί σ’ αυτήν την χώρα σε ό,τι αφορά την πολιτική της, την οικονομία της, την κοινωνία της και την καθημερινότητά της.