Η αλήθεια όμως είναι τω όντι τραγική.
Κατά την διάρκεια της επανάστασης γίνανε όχι ένας αλλά δύο εμφύλιοι πόλεμοι, και τα τεκταινόμενα κατά την διάρκεια των δύο αυτών εμφυλίων ήταν ιδιαιτέρως σημαντικά και βίαια , που οι επιπτώσεις τους οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε αποτυχία της επανάστασης, που ευτυχώς απεφεύχθη με την επέμβαση των Ευρωπαίων.
Χωρίς την ναυμαχία του Ναβαρίνου δεν θα είχαμε Κράτος και εμείς θα είμασταν όπως οι Εβραίοι μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, Έθνος χωρίς Κράτος.
Το ότι έχουμε ιδιαίτερη τάση προς την εμφύλια διαμάχη από καταβολής της ύπαρξης μας ως Έλληνες είναι γνωστό και μια αναδρομή στο απώτερο και σύγχρονο παρελθόν θα μας το θυμίσει.
Το θέμα είναι το τις «πταίει» , είναι το γονίδιο υπεύθυνο ή μήπως η τάση που έχουν οι ιθύνοντες ν’ αναζητούν την λήθη και να μην κάνουν γνωστά στις νέες γενεές τα θλιβερά γεγονότα και τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν για την πορεία του έθνους μας αυτές οι διαμάχες;
Νομίζω ότι στην διδακτέα ύλη όλων των βαθμίδων θα πρέπει τονίζεται πως θα ήταν ο ελληνισμός αν δεν υπήρχαν οι συχνοί εμφύλιοι της φυλής μας.
¨Όταν τέτοια ζητήματα δεν εξηγούνται και δεν αναλύονται, ξεχνιούνται, και από τις νεότερες γενεές και δεν γίνονται συνειδητές οι αρνητικές επιπτώσεις τους , με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.
Αλήθεια στο Κιλκίς μας ποιος γνωρίζει ότι η πόλη του έχει το θλιβερό «-προνόμιο» της μεγαλύτερης ανθρωποθυσίας το 1944.Υπάρχει άγνοια των γεγονότων; ή μονόπλευρη πληροφόρηση ; αυτά οδηγούν στην άγνοια ή στην ελλιπή και μονόπλευρη πληροφόρηση.
Η 4η Νοέμβριου ως ανάμνηση της τραγικής ανθρωποσφαγής του τελευταίου εμφυλίου 1942-49 οδηγεί τους Κιλκισιώτες σε μία νέα αντιπαράθεση , η μια πλευρά κάνει εκδηλώσεις για να τονίσει το «δίκαιο» των ενεργειών της και αυτό θεωρείται αυτονόητο, και η άλλη όπως είναι φυσικό κάνει το ίδιο για να τιμήσει τα θύματα της , αλλά αντιμετωπίζει όμως έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες
Δεν θα ήτανε ποιο φρόνιμο να υπάρχει ένα μόνο μνημείο των νεκρών που θα θυμίζει στους νεότερους, ότι έγινε σφαγή μεταξύ Ελλήνων, και γύρω από αυτό κάθε χρόνο οι σημερινές γενεές να υπόσχονται ότι δεν θα επαναλάβουν τα ίδια λάθη; Δεν υπάρχει καλή και κακή πλευρά, υπάρχουν λανθασμένες ενέργειες, καμιά πλευρά δεν είναι αναμάρτητη, με κραυγές και υπερβολές οδηγούμαστε στα ίδια λάθη και σε επανάληψη συγκρούσεων.
Θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια η νέα γενεά να γνωρίζει τα γεγονότα χωρίς ψιμύθια και υπερβολές και ας αναλογισθεί ο καθένας τι μπορεί να κάνει από την πλευρά του για να μην έχουμε επανάληψη των ιδίων τραγικών γεγονότων.
Άλλοι θλιβεροί Νοέμβρηδες δεν πρέπει να υπάρξουν.
