Παραμένει άγνωστο το contrast συναισθημάτων που ήθελε να προκαλέσει αυτός που επέλεξε να φυτεύσει έναν φοίνικα δίπλα σ’ ένα έλατο στο πάρκο-κήπος του Κιλκίς. Γεμάτο συμβολισμούς και αντιθέσεις αυτό το πάρκο.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο φοίνικας έστεκε κατάξερος μέχρι προχθές, όταν κάποιος νεολαίος -το βράδυ της Κυριακής 9 του Ιούλη- άρχισε να παίζει με τον αναπτήρα του. Λαμπάδιασε σε χρόνο dt ο φοίνικας και αμέσως έσπευσαν δυο αυτοκίνητα της Πυροσβεστικής Κιλκίς για να τον σβήσουν. Εξαιρετικά τα αντανακλαστικά της Πυροσβεστικής, που απέκλεισε κάθε κίνδυνο εξάπλωσης της φωτιάς.

Η έρευνα της Αστυνομίας για την ταυτότητα του δράστη δεν απέδωσε και σιγά μην τον… κάρφωναν οι νεολαίοι του πάρκου.

Μπροστά σ’ αυτά τα παράδοξα και τις αντιθέσεις, δεν ξέρεις ποιον να πρωτοκακίσεις. Τον νεολαίο με το επικίνδυνο παιχνίδι του, αυτόν που φύτεψε τον φοίνικα στο κέντρο του Κιλκίς ή τον δήμο που δεν απομάκρυνε έναν κατάξερο φοίνικα μέσα από το πάρκο-στέκι των νέων της πόλης;

Ο καιόμενος φοίνικας φώτισε γι’ ακόμη μια φορά τις αδυναμίες του -ανώνυμου- πάρκου, το περίσσευμα του τσιμέντου και τα αδειανά από νερό τσιμεντένια αυλάκια που το διασχίζουν…

Μπορεί η Αγάπη να άργησε μόνο μια ημέρα, η Ανάπλαση όμως του Πάρκου άργησε μέρες πολλές. Λέτε, ο νεολαίος που έβαλε φωτιά στον φοίνικα αυτό να ήθελε να πει; Σίγουρα όχι. Μια επικίνδυνη ηλιθιότητα ήταν της στιγμής. Αλλά εμείς, ως άνθρωποι θετικοί, ας το εκλάβουμε ως ένα μήνυμα της στιγμής: Ο Δήμος Κιλκίς να αποφασίσει επιτέλους, τι θα κάνει με το κεντρικό πάρκο της πόλης. Να συζητήσει και να πράξει. Αρκετή απαξίωση έχει εισπράξει ο χώρος και η πόλη. Και δεν την αξίζουν οι άνθρωποί της.