Η τέχνη είναι κι αυτή μια γλώσσα και όπως η γλώσσα έχει ως σύμβολά της τις λέξεις, έτσι και η τέχνη έχει ως σύμβολά της τα χρώματα, τα σχήματα, σχέδια και τους όγκους…
Οι μικρές, ωστόσο, φιγούρες - μηχανήματα του καλλιτέχνη έχουν ως σύμβολα χρώματα έντονα…βίαια…άγρια και σκοτεινά…χρώματα του φωβισμού - Fauves -κίνημα καλλιτεχνικό που εκφράζει το επαναστατικό πνεύμα της εποχής του 20ου αιώνα με τις επαναστάσεις, τις ανατροπές, τους πολέμους και τις πολιτικές προεκτάσεις…Το φανερώνουν ακόμα και πίνακες των μεγάλων ζωγράφων, όπως η
Γκουέρνικα του Πικάσο, πόλη των Βάσκων βομβαρδισμένη από τους Ναζί. Η πόλη μια εικόνα τρόμου ! με διαμελισμένα κορμιά ανθρώπων και ζώων, με νεκρά παιδιά στις αγκαλιές των μανάδων, με χέρια υψωμένα στον ουρανό…Ένας πίνακας φρίκης!! Όπως και ο πίνακας του Μούνκ η «κραυγή».
Έχω την αίσθηση, ότι ο καλλιτέχνης, ζώντας εν μέσω υπέρβασης της τεχνολογίας, της προσμονής μιας τεχνητής νοημοσύνης, των κοινωνικών ανακατατάξεων, των ιδεολογικών ανατοποθετήσεων, των προπαγανδιστικών μαζικών μέσων επικοινωνίας…ο καλλιτέχνης ανησυχεί..! ανησυχεί…! μήπως ο άνθρωπος χάσει τον προσανατολισμό του, μήπως γίνει στο μέλλον υπηρέτης των μηχανών, χωρίς ταυτότητα, ανελεύθερος, ένας αιώνιος οδοιπόρος. Χαρακτηριστικά του φουτουρισμού -κινήματος της ταχύτητας, της δράσης, της κίνησης, ακόμη και του πολέμου. Οι οπαδοί του κινήματος πίστευαν πως μετά τον πόλεμο ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
Ωστόσο, νομίζω, πως ο καλλιτέχνης, επειδή εμφορείται από υψηλές ανθρωπιστικές αξίες υποσυνείδητα, υποδεικνύει την επιστροφή του ανθρώπου στην ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα. Άλλωστε με τις μηχανές του ο καλλιτέχνης ψάχνει αυτόν που χάθηκε, τον άνθρωπο….
Δέσποινα Ξιφιλίδου φιλόλογος
