Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος.

Μια ματιά στα αποτελέσματα των πρόσφατων Γαλλικών εκλογών αρκεί για να διαπιστωθεί το απευκταίο.

Οι κάτω των 60 ψήφισαν κατά πλειοψηφία την Ακροδεξιά δημαγωγία.

Η γενιά του Διαδικτύου και των γρήγορων επιλογών δείχνει να γοητεύεται από τον «καινοφανή» λόγο, που έρχεται από πολύ μακριά ως απολίθωμα ενός ερεβώδους παρελθόντος που δεν γνώρισε και δεν θέλει να μάθει τίποτα γι' αυτό.

Η σύγχρονη Action Francaise δε λέει τίποτα για τον άνεργο Γάλλο νεολαίο, όπως η καμουφλαρισμένη σβάστικα της Χρυσής Αυγής στην ταπεινωμένη γενιά του ελληνικού υποκατώτατου και κατώτατου μισθού.

Το πρωθυπουργικό χαμόγελο, που υπόσχεται απλόχερα την επαιτεία αντί της αξιοπρέπειας, κινδυνεύει να μετατρέψει το περιθώριο σε σύγχρονο νεανικό στέκι και την απέλπιδα ψήφο σε σφαίρα.

Το διαδίκτυο ρίχνει τα τείχη της φυλακής του κάθε Κασιδιάρη, και ο παραπλανητικός του λόγος προσφέρει τη φρούδα ελπίδα της ανατροπής του νεοφιλελεύθερου προκαθορισμένου ζόφου με «φωτιά και τσεκούρι» κατά της ίδιας της Δημοκρατίας.

Μια προσεκτική ανάλυση των ελληνικών δημοσκοπήσεων πείθει για τον φόβο να επιστρέψει η νεοναζιστική ντροπή στα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Ο οίκτος εύκολα μετατρέπει την ελπίδα σε κοινωνικό μίσος και την αποστασιοποίηση σε πολιτική αποστροφή.

Η ταχύτητα του πληκτρολογίου δεν αφήνει περιθώρια για αναλυτική μελέτη της πραγματικότητας, ευνοώντας τη ρηχότητα να αντικαταστήσει την εμβρίθεια και τον αφορισμό να εξοβελίσει τη διαφορετικότητα.

Με την αρετή και την τόλμη του ποιητή, τα πλήκτρα στο ένα χέρι και το βιβλίο στο άλλο, υπερασπιζόμαστε το άνω θρώσκειν της φύσης μας.