Μετά την ανεξαρτησία της πατρίδας μας από την τουρκική σκλαβιά, η κυβερνητική εξουσία πέρασε στα χέρια των φίλων και συνεργατών του αγγλικού κόμματος. Αντίθετα, οι οπαδοί του φιλορωσικού κόμματος με πρώτο και κύριο τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν…
Το ίδιο φαινόμενο επαναλήφθηκε και μετά τη ναζιστική Κατοχή. Και τότε η κυβερνητική εξουσία αντί να περιέλθει στα χέρια των Αντιστασιακών οργανώσεων, περιήλθε στα χέρια των συνεργατών των Γερμανών, ενώ οι αγωνιστές της Αντίστασης καταδικάστηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν στα ξερονήσια.
Μέσω των παραπάνω δύο ιστορικών σταθμών, από την Ελλάδα του δίκαιου Αριστείδη περάσαμε σε μια άδικη και «αδιευκρίνιστη» Ελλάδα, στηριζόμενη στο ακαταδίωκτο των υπουργών, και μάλιστα, με τη σφραγίδα του νόμου.
Ο Σεπτέμβρης, εκτός από μήνας παζαριών και εμποροπανηγύρεων, είναι και ο μήνας της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Είναι ο πλανευτής μήνας των μεγάλων πολιτικών υποσχέσεων και της παροχολογίας. Η ΔΕΘ δεν είναι πια εκθεσιακός χώρος νέων τεχνολογικών αλλά ένας τόπος υποσχεσιολογίας και αναγγελίας πολιτικών και κοινωνικών παροχών.
Παροχές, που παραδόξως όντως, εξαιρούνται από αυτές οι ίδιοι οι πολιτικοί. Ουδέποτε ακούσαμε στη ΔΕΘ για μελλοντικές αυξήσεις βουλευτών και υπουργών. Αυτοί τις παίρνουν αυξήσεις όποτε θέλουν και μάλιστα με απόλυτη ομοφωνία. Είναι το μόνο θέμα στο οποίο συμφωνούν όλοι ή σχεδόν όλοι.
Πολλοί λένε ότι η αριθμητική είναι η γλώσσα της αλήθειας. Όταν όμως η αριθμητική δεν εκφράζεται σε απόλυτους αριθμούς αλλά σε ποσοστά, γίνεται γλώσσα απατηλή, καθώς τα ποσοστά παραποιούν συχνά την πραγματικότητα. Παράδειγμα: Το 100% ενός ευρώ είναι ένα ευρώ. Ενώ το 10% των 100 ευρώ είναι δέκα φορές παραπάνω!
Ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε ηλικίες, κατηγορίες και υποκατηγορίες, σε σχέση με την επιδοματική πολιτική είναι παραπλανητικός. Τα πολλά μέτρα είναι για να μπερδεύουν τον κόσμο, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αντίθετα μια οριζόντια μείωση στον ΦΠΑ και ειδικά στα τρόφιμα βοηθά τον οικονομικά αδύνατο πολίτη να επιβιώσει, όπως και η μείωση σε ρεύμα και ενέργεια, δίχως να περιπλέκεται η πραγματικότητα.
Η κατοχυρωμένη υπουργική ασυλία δεν είναι συμβατή μήτε με την ισονομία μήτε με τη δημοκρατία, εφόσον είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο. «Της δικαιοσύνης ο ήλιος ο νοητός» ο ήλιος που παρακαλούσε άλλοτε ο ποιητής να μην λησμονήσει τη χώρα του, έγινε κι αυτός μετανάστης, μαζί με τον νεανικό ανθό της Ελλάδας.
Με επιλεγμένους κομματικά δικαστές, δεν παίρνονται δίκαιες αποφάσεις. Ούτε όμως και η πρόκριση ορισμένων εξ αυτών στην ηγεσία του Αρείου Πάγου, είναι αξιοκρατική, όταν παρακάμπτεται η δικαστική επετηρίδα. Επομένως η πρώτη αδικία ξεκινά από τον Άρειο Πάγο, που ως θεσμός και μόνον προώρισται να υπηρετεί το δίκαιο! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, γιατί η Ηλιαία αποτελούνταν από 6.000 δικαστές! Ήταν μάλλον ένας τρόπος για την εξασφάλιση δίκαιης δίκης.
Καθημερινά ακούμε για οικονομικά σκάνδαλα, πολλά από τα οποία δεν τελεσιδικούν ποτέ, όταν σχετίζονται με υπουργούς. Θυμάται κανείς τι απέγιναν οι «λίστες» με τις παράνομες εξαγωγές χρημάτων σε παρθένους νήσους;
Ο Γιάννης, ναι αυτός, ο Γιάννης που το επίθετό του δεν μπορούσε να το προφέρει ένας «αδιευκρίνιστος» υπουργός και το διακωμωδούσε, έχει δωρίσει ολόκληρο το μπόνους των 25 εκατομμυρίων δολαρίων σε δωρεές για εκπαιδευτικά προγράμματα, υποτροφίες, κατασκευή αθλητικών κέντρων για νέους, ιατρικές κλινικές, κινητές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, σχολικά γεύματα σε φτωχές γειτονιές κλπ., σε Αμερική, Νιγηρία και Ελλάδα! Οι πράξεις είναι που χαρακτηρίζουν τον καθένα μας, είτε ως πατριώτη είτε ως προδότη, και μόνον αυτές!
