Τρίτη, 15 Οκτωβρίου 2024, 9:32:18 μμ
Κυριακή, 21 Μαϊος 2017 18:51

Αμανατίδης: Νοσταλγικές παλιές Κιλκισιακές ιστοριούλες

Του Αναστάσιου
Αμανατίδη

Πρώην δημάρχου Κιλκίς. 

 

Ο Δημήτρης Νικοπολιτίδης, συνταξιούχος Γυμνασιάρχης, διάγων την δέκατη δεκαετία, αναπολεί με ποντιακή αροθυμίαν (νοσταλγία), εικόνες από την ζωή και την κίνηση του πρώτου Κιλκίς και ιδίως περιστατικά της γειτονιάς, που μεγάλωσε… Θλίβεται δε, γιατί δεν καταγράφηκαν από κάποιον, όπως και όσο έπρεπε, για να αποτελέσουν στοιχεία της ιστορίας και παράδοσης της αγαπημένης του πόλης.


   Ο Βαγγέλης Χατζησταύρου, ‘’χρυσός’’ Στενημαχίτης, (πατέρας του μακαρίτη καλού και γνωστού Κοτσάνα και πάππος από μάνα, του επίσης γνωστού και δραστήριου παράγοντα Αλέκου Αλεξανδρή), διέθετε και λειτουργούσε καφενείο, τα πρώτα χρόνια, απέναντι από το φούρνο του  Θόδωρου Αγγελίδη (Τσιαβντάρ’), επί της 21ης Ιουνίου, σε ιδιοκτησία Γεωργαντά, (μοναδικού Σαρακατσάνου του Κιλκίς τότε). Εκεί για ένα διάστημα έκανε τον κουρέα και ένας άλλος καλός Στενημαχίτης ο Απόστολος Αποστόλου (σκοτώθηκε άδικα και τζάμπα από τους πρώτους στα άσχημα τα χρόνια).
   Ο Βαγγέλης έπαιζε και καλή λατέρνα, η οποία, φορτωμένη με χοντρούς ιμάντες στην πλάτη του, γέμιζε με μουσικούς σκοπούς τα σοκάκια του συνοικισμού δίνοντας ευχάριστες νότες στις σκληρές εποχές που περνούσαν οι πρώτοι πρόσφυγες.
   Χειμώνας καιρός, θυμάται ο Δημήτρης Νικοπολιτίδης, και το παχύ χιόνι, (τότε κοντά στη φτώχεια και ανέχεια, έπεφτε και πολύ χιόνι), σκέπασε μαζί με τον δρόμο και το στενό στόμιο ακάλυπτου φρεατίου (πηγαδιού), στα δεξιά του δρόμου. (Η πόλη κάλυπτε τις ανάγκες για νερό από πηγάδια, πολλά από τα οποία ήταν σε ακάλυπτους χώρους).  
   Ανύποπτος ο ΄΄κακομοίρης’’ Βαγγέλης, ίσως και λίγο ‘’τραβηγμένος’’, απολάμβανε το περπάτημα στο παρθένο χιόνι με την λατέρνα στην πλάτη, όταν αφηρημένος και αφοσιωμένος στον κριγμό του χιονιού, πάτησε ‘’άδεια’’ και βρέθηκε στο κενό του πηγαδιού, με την τετράγωνη λατέρνα να τον συγκρατεί, λόγω μεγέθους, στο στόμιο του φρεατίου. Το ‘’νόστιμο’’ ήταν ότι η λατέρνα συνέχιζε να παίζει από τους αγωνιώδεις κτύπους του κρεμασμένου και αθέατου στη χοάνη του πηγαδιού, Βαγγέλη.
   Σωτήριος απέβη ο παρατυχών, ως από μηχανής θεός, έτερος γείτονας του Νικοπολιτίδη, ο επίσης Στενημαχίτης Καρμάς, που ακολουθούσε την λατέρνα, άνθρωπος ολίγον αλαφροΐσκιωτος και εγγαστρίμυθος και τσεβδός και κωφούτσικος, που ωστόσο τον ‘’έκοψε’’ και γέμισε την γειτονιά με τις ακαταλαβίστικες φωνές του:
…Η Βαγγέλ’ς, πέσ’χα μέσα π’χάδα, λατέρνα λαλάειειει… Η Βαγγέλ’ς πέσα π’χάδα, λατέρνα λαλάειειει…
   Έτρεξε ο κόσμος, που βγήκε από τα σπίτια του τρομαγμένος από τις παράξενες φωνές του Καρμά και έσωσε τον ατυχή Βαγγέλη Χατζησταύρου, που σώθηκε από την λατέρνα του, που τους έσωσε ο ‘’παραμελημένος’’ Καρμάς…
Κιλκίς Μάϊος 2017                            Α.Α.