Η ευτυχία, η ηδονική χαλάρωση του πνεύματος και του σώματος, που οι Ινδοί ονομάζουν νιρβάνα είναι δυνατό να επιτευχθεί ή με την απόλυτη άγνοια-όπου το πνεύμα στερείται ακόμη και τα αναγκαία όργανα για να αντιληφθεί τα σημεία μέσα και έξω από αυτό- ή με την απόλυτη γνώση.
Τόσο ο πρώτος τρόπος, όμως, όσο και ο δεύτερος, αποκλείονται, γιατί ο άνθρωπος έπαυσε προ πολλού να είναι αμαθής-όπως τον ήθελαν και τον θέλουν κάποιοι-αλλά και η απόλυτος γνώση είναι αδύνατος. Εκείνο που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, είναι να ζει σύμφωνα με την λογική και την ηθική.
Δυστυχώς, όμως, όλα όσα μας περιβάλουν σήμερα είναι ψεύτικα και υποκριτικά. Είμαστε θύματα και θύτες  μιας κατάστασης που δεν ελέγχουμε. Επαναστατεί η λογική μας σε όσα συμβαίνουν γύρω μας και τα αισθήματα της αγάπης, της δικαιοσύνης και της αλήθειας που υπάρχουν μέσα μας αντιτίθενται σε όλες τις υπάρχουσες μορφές της κοινωνικής ζωής.
Η αντίθεση μεταξύ της νέας και της παλιάς αντίληψης για τον κόσμο, μας δημιουργεί συναισθήματα οδύνης, αγωνίας και κατάθλιψης από τα οποία συνεχώς προσπαθούμε να σωθούμε, χωρίς τελικά να το επιτύχουμε. Είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε δύο υπάρξεις μια εσωτερική και μια εξωτερική, οι οποίες βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση μεταξύ τους, παρά σε συμφωνία, με αποτέλεσμα  ο αγώνας αυτός να μας εξαντλεί σωματικά και ψυχικά. Ετσι η κατάσταση αυτή αποκλείει κάθε δυνατότητα ευτυχίας.
Δύο λύσεις υπάρχουν σήμερα  για να φθάσουμε στην ευτυχία, που αναζητούμε  εναγωνίως.
Η μια είναι το αδίστακτο γύρισμα στο παρελθόν, ενώ η άλλη, είναι να προχωρήσουμε μπροστά.
Το να γυρίσουμε όμως στο παρελθόν είναι αδύνατον, όπως αδύνατον είναι να παραμείνουμε εδώ που βρισκόμαστε στο παρόν, δεν απομένει παρά να προχωρήσουμε μπροστά  στο μέλλον.       Εκείνο που κάνει το παρόν ανυπόφορο, είναι η εσωτερική διαπάλη, η αντίθεση δηλαδή μεταξύ των σκέψεων και των πράξεων μας, η αντίθεση μεταξύ των αισθημάτων και των εκδηλώσεων, η διαρκής ασυμφωνία της μορφής και της ουσίας.
Πρέπει, επομένως να αντικαταστήσουμε όλα τα παλιά συστήματα με καινούργια , τα οποία θα μας απαλλάξουν από την οδύνη αυτή και θα συμφωνούν με τη λογική και την ηθική μας.
Σήμερα βρισκόμαστε στο μέσον της κατεδάφισης των συστημάτων αυτών και υφιστάμεθα τους τριγμούς. Μπορεί μια γενιά μπορεί και περισσότερες να ζήσουν τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση, θα έλθει όμως αναπόφευκτα η στιγμή εκείνη που ο άνθρωπος θα ζήσει χαρούμενος, ξένοιαστος, υπερήφανος και ευτυχισμένος.
Ο άνθρωπος προχωράει στην εξύψωση και όχι στον ξεπεσμό. Αυτό πρέπει να πούμε σε αυτούς, που νομίζουν και πιστεύουν πως δεν μπορεί να υπάρξουν αξίες όπως η ηθική, η δικαιοσύνη, η ελευθερία και ο πολιτισμός, χωρίς ατομική ιδιοκτησία και αυταρχικό κράτος.                              Όσο, όμως υπάρχει ζωή, ο αγώνας για την επιβολή των αξιών αυτών, θα συνεχίζεται και θα είναι πηγή, για πρόοδο, ανάπτυξη, ευημερία και ευτυχία.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται σήμερα  σε μια μεταβατική  κατάσταση, η οποία μελλοντικά θα εξελιχθεί σε μια ισχυρή πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή θα είναι νομοτελειακά μια παγκόσμια σοσιαλιστική και ουμανιστική κοινωνία  ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ.