Δύο ναοί εσώθησαν της καταστροφής καθαγιασθέντες δε υπό του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Αρσενίου μετονομάσθησαν ο μεν είς προς τιμήν του Αγίου Δημητρίου και εις ανάμνησιν του μεγαλοπρεπούς της παλαιάς Στρωμνίτσης ναού, ο δε έτερος προς τιμήν των εν Στρωμνίτση μαρτυρησάντων 15 Μαρτύρων πολιούχων της πόλεως Στρωμνίτσης.
Υπάρχει όμως ενταύθα και εις παράδοξος ναός- ο Θεός να με συγχωρήση – εις τον λόφον τον δεσπόζοντα της πόλεως του Κιλκίς τιμώμενος επ’ ονόματι του Αγίου Γεωργίου εις όν εκκλησιάζονται αναμίξ Σχισματικοί, Καθολικοί και διαμαρτυρόμενοι Βούλγαροι…
Αλλά υπάρχουν Βούλγαροι; Βεβαίως υπάρχουν και μάλιστα πολλοί και μάλιστα Κιλκισιώται.
Εδώ υπάρχει ως γνωστόν η Καθολική Μονή των Καλογραιών, όταν δε ο Ελληνικός στρατός νικηφόρος κατέλαβε το υπό των οβίδων καταστραφέν Κιλκίς περί τας 200 οικογένειαι εύρον άσυλον εις την Μονήν ήτις ως διατελούσα υπό την προστασίαν της Γαλλικής Σημαίας δεν προσεβλήθη υπό των οβίδων – εκτός δύο μόνον – ούτε εκ του πυρός. Και σήμερον η ένδοξος Γαλλική σημαία χρησιμεύει προστάτις κακούργων και αιμοβόρων κομιτατζήδων με τας οικογενείας αυτών.
Μετά των κυριών του Πανελληνίου Συλλόγου επεσκέφθην την Μονήν, η διευθύντρια δε αυτής αδελφή Σουπιριοττέ ανέλαβε να μας οδηγήση εις μίαν μεγάλην συνοικίαν 200 οικογενειών. Πρόσωπα προξενούντα την φρίκην και την αηδίαν και τον αποτροπιασμόν προστατεύονται από …Γαλλίδας καλογραίας.
Ηρώτησα την διευθύντριαν διατί υποβάλλωνται εις τόσα έξοδα και προστατεύουν και τρέφουν τους αθλίους εκείνους και μου απήντησεν ότι είνε Βουλγαροκαθολικοί δηλαδή Ουνίται. Γνωρίζετε δε τι εστί Ουνίτης;
Τίποτε περισσότερον, τίποτε ολιγώτερον Βούλγαρος σκαστός με τα γουρνοτσάρουχα.
Τώρα η Κυβέρνησις έχει τον λόγον. Η Μονή αύτη – ή κάλλιον ειπείν – η λυκοφωλιά αύτη πρέπει να αποκαθαρισθή αντί παντός μέσου. Οι Βούλγαροι αυτοί πρέπει να απελαθούν ως επικίνδυνοι εις την δημοσίαν ασφάλειαν. Κάτι ελησμονήσαμεν να σας γνωρίσωμεν. Όταν εκ των προστατευομένων Βουλγάρων θέλει τις να επισκεφθή την πόλιν ή τους αγρούς δεν έχει ανάγκην χωροφύλακος. Το έργον του χωροφύλακος το εκτελούν αι Γαλλίδες καλογραίαι συνοδεύουσαι τους κομιτατζήδες εις τους περιπάτους και τας εργασίας των. Έχομεν όμως και άλλα. Ο Καθολικός ιερεύς κ. Παςς παραλαβών δύο συνοδούς χωρικούς περιήρχετο εις τα χωρία της περιφερείας και διενήργει προπαγάνδαν περί προσχωρήσεως των μέχρι χθες σχισματικών χωρικών εις τον καθολικισμόν. Το γεγονός τούτο περιήλθεν εις γνώσιν του Διοικητικού Επιτρόπου κ. Τσιρογιάννη όστις ζητήσας πρώτον οδηγίας εκ της Γενικής Διοικήσεως διέκοψε την προπαγανδιστικήν περιοδείαν του κ.Παςς.
Κύριε Παςς, πού πάς; Δεν είνε πλέον εδώ ούτε Τουρκία ούτε Βουλγαρία.
Όλα αυτά περίεργα και απίστευτα και όμως αληθή».
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ στις 21 Σεπτεμβρίου 1913)
