Σε κάθε γειτονιά από τα παραπάνω, θα βρεθεί και ένας Κουκουρούκου που θα κάνει ότι του κατεβεί στην γκλάβα του, θα μας πει ότι, «ότι είναι νόμιμον είναι και ηθικόν», θα την κάνει στα μουλωχτά αλα Καιλή, θα κάνει τα πάντα για τα ψηφαλάκια. Θα αγνοήσει επιδεικτικά εν ζωή τα λάθη του και μετα θάνατον εκείνο το μεταθανάτιο ρητό «ο τεθνεώς δεδικαίωται» θα τον απολυμάνει και θα μας παρουσιάσει σαν άσπιλο κρίνο με ιδρύματα και λοιπα καραγκιοζλίκια ως Νέστορα της πολιτικής μας Ιστορίας, σπέρνοντας διχογνωμίες σε οπαδούς και μη. Και γιατί να μην δεδικαίωται εν ζωή ; Αει στα διάλα. Απλά γιατί είναι θέμα Νόμων και ήθους.
Γιατί από συστάσεως του Ελληνικού κράτους μετά τον θάνατο του Καποδίστρια οι Νόμοι και το Δίκαιο είναι διάτρητα σαν ντουφεκισμένο βρακί. Γιατί δεν μπορέσαμε να στήσουμε μια Δημοκρατία Δικαίου οπου ο κάθε ένας δεν θα μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Όπου θα ελέγχονται όλοι ανεξαιρέτως. Και βέβαια ο Νόμος θα προστατεύει από ατοπήματα. Και αν κάποιος παρανομεί ο πέλεκυς να είναι βαρύς. Λυπηρό σε μια χώρα που υπερηφανεύεται για τη Νομοθεσία του Δράκοντα και του Σόλωνα, την εδραίωση της Αθηναικής Δημοκρατίας, να έχει καταντήσει χώρα των Κουκουρούκου.

Στο προκείμενο. Απεβίωσε ο τέως. Άρχισε το φάγωμα ενθεν κι ενθεν. Ένα Κουκουρούκου γαιτανάκι διχαστικό και κουραστικό. Καλός ο τέως ως Bon viveur, με τα γκομενάκια του, τα γιωτ του, τα σπορ αυτοκινητα, τις εκδρομούλες του, το κτηματάκι του, το εισοδηματάκι του, αλλα όταν ήρθε η στιγμή να σταθεί κατά πρόσωπο με την Ιστορία προτίμησε τα «καπάκια» για να σώσει την καρέκλα του και όταν κατάλαβε ότι πριονίζεται (η καρέκλα του) προσπάθησε μάταια να την διασώσει, αλλά το σαράκι του την έκανε την δουλειά. Αμετανόητος ως το τέλος και καταπατητής του Συντάγματος. Η στάση του κρίθηκε από τον ελληνικό λαό. Και ήρθε η ώρα της προσγείωσης.
Οι μισοί Κουκουρούκου θέλανε δημοσια δαπάνη και τιμές γιατί ήταν αρχηγός Κράτους.
-Κι ο Ζωιτάκης κι ο Παπαδόπουλος ήταν αρχηγοί Κράτους.
Δημοσία δαπάνη γιατί θάψαμε και άλλους.
- Το δημόσιο το τραβολόγησε δικαστικά για το κτηματάκι του και πληρώθηκε αδρά, για κάτι που το ελληνικό Δημόσιο του το χορήγησε.
Σε συγκεκριμένο ναό η εξόδιος και όχι στην Μητρόπολη ανακοινώθηκε.
-Τελικά θα γίνει στην Μητρόπολη.
Στο Τατόι η ταφή.
- Ένα χάλι μαύρο ο χώρος που ούτε και ο ίδιος φρόντισε κάπως για τους τάφους των προγόνων του. Πληρώνουμε σήμερα την διαμόρφωση του ρεζιλιού.

Μια Κουκουρουκοκατάσταση
Γιατί τα γράφω όλα αυτά. Για να δείξω ότι σε αυτή τη χώρα που δεν συμφιλιώθηκε ποτε με την Ιστορία της και δεν έθεσε το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, ειτε αυτή αφορά την αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Επανάσταση, την Μικρασιατική Καταστροφή, τον Εμφύλιο, την Χούντα, την Κύπρο, η μη εφαρμογή των Νόμων την οδήγησε και την οδηγεί ακόμα σε όλες αυτές τις διχαστικές εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις και συμπεριφορές. Στην προκειμένη περίπτωση αν εξαιρέσουμε την βασιλεία του Γεωργίου του Α’ και την σύντομη του Αλεξάνδρου, όλοι οι υπόλοιποι βασιλείς μη εξαιρουμένου και του Όθωνα ήταν μοιραίοι στις μεγάλες ιστορικές στιγμές του Ελληνισμού. Γιατί λοιπόν οι Έλληνες να έχουν να θυμούνται κάτι καλό, εκτός και αν βολευτήκανε από την Αυλή. Αν όμως οι νόμοι και το Σύνταγμα ήταν σεβαστοί από όλους, ούτε οι άνακτες θα χώνονταν σαν μην πω στα πόδια των εκλεγμένων Ελλήνων πρωθυπουργών, ούτε θα ηταν ηθικοί αυτουργοί δραματικών καταστάσεων για τον Ελληνισμό. Αυτό ισχύει και για τους σύγχρονους πολιτικούς. Δεν είναι άμοιροι κι αυτοί από ματζακουλιές. Η δε δικαιολογία κάνουμε και λάθη, δυστυχώς αποδεικνύεται ότι τα λάθη είναι εσκεμμένα και όχι εξ αμελείας.

Έτσι λοιπόν όσο οι νόμοι φτιάχνονται ώστε να καταστρατηγούνται και να είναι υποχείρια της εξουσίας, η χώρα των Κουκουρούκου δεν πρόκειται να αλλάξει. Πάντα θα αντιμετωπίζουμε Κουκουρούκου καταστάσεις από Κουκουρούκου πολιτικές με άλλοθι τους Κουκουρούκου νόμους
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι για ένα γεγονός, να ζούμε κουκουροκαταστάσεις. Η Μενδώνη να τρέχει με τις μπουλντόζες, να γίνονται στο Μαξίμου συσκέψεις επί συσκέψεων για να φωτίσουν ένα ομιχλώδες τοπίο και να μην χάσουμε πρωτίστως και ψηφαλάκια. Πιστεύω να μην ζήσουμε και άλλα φαιδρά για το γεγονός. Όχι τίποτε άλλο κουράστηκα να βλέπω στις ειδήσεις ανούσια πράγματα επαναλαμβανόμενα όλη την ώρα.