'Όσο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση υπήρχαν υποψηφιότητες κοινής αποδοχής δίχως κανενός είδους κομματικό μανδύα.. έχω την εντύπωση πως ο θεσμός λειτουργούσε περισσότερο ανεξάρτητα... Γιατί αργότερα η επιλογή μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προσπάθησε να ταυτιστεί με την κομματική μας ταυτότητα. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι μια ακόμα έμμεση χειραγώγηση των κριτηρίων της επιλογής μας σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
Και σα να μην έφτανε η ήδη υπάρχουσα άτυπη κατεύθυνση μας από τα κόμματα σε συγκεκριμένες επιλογές, έχουμε τώρα και το καινούργιο φρούτο που άρχισε να εμφανίζεται για να προλειαίνει έδαφος και για να λειτουργεί ατύπως επί της ουσίας για λογαριασμό κάποιων άλλων. Τους επονομαζόμενους λαγούς! Άτομα δηλαδή που βγαίνουν μπροστά σαν αρχηγοί παράταξης υπό δημιουργία. Ανακοινώνουν την κάθοδό τους, υπόσχονται αλλαγή εκ βάθρων κι ανανέωση στην Τ.Α., συσπειρώνουν πρόσωπα στους κόλπους τους, ενίοτε ανακοινώνουν και τους πρώτους υποψηφίους, για να φτάσει μετά στο παρά πέντε κι αφού δούνε το τι μπορεί να συσπειρώσει ο καθένας... για να σιγουρέψει το πόσα σταυρουδάκια συγκεντρώνει ως προσωπική πραμάτεια... αποσύρει την υποψηφιότητα, χρησιμοποιώντας κάποια πρόφαση κι εντάσσεται στο πλευρό ενός γκεστ σταρ, που εμφανίζεται τελευταία στιγμή για να μαζέψει το έτοιμο πελατολόγιο (σόρυ! τους ψηφοφόρους ήθελα να πω) που μάζεψαν οι υποτίθεται υποψήφιοι απεσταλμένοι του, λαγοί στην πιάτσα...
Ο κόσμος όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς. Τους έχει ταυτίσει με την υποκρισία, το ψέμα και την χειραγώγηση της πολιτικής του βούλησης. Για να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να ξανακτιστεί σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των εκπροσώπων των θεσμών και των ψηφοφόρων, πρέπει να σταματήσουνε οι όποιοι υποψήφιοι εκλεγμένοι να υποτιμούν το μυαλό του κόσμου και να καθοδηγούν την κρίση του σε πρόσωπα εντελώς διαφορετικά από εκείνα που ο ίδιος είχε αρχικά υπόψη. Γιατί κάθε ψηφοφόρος αντιμετωπίζεται σ’ αυτή την περίπτωση ως ψηφοδέλτιο ντανιασμένο ανά δεκάδες και προγραμματισμένο να δοθεί ως προσωπική προίκα του κάθε λαγού στον επί της ουσίας υποψήφιο έναντι οφίκιων.
Κι αν με ρωτήσετε τι θεωρώ περισσότερο έντιμο κάτω απ αυτές τις συνθήκες, θα πω έναν υποψήφιο που φέρει κομματικό χρίσμα. Γιατί από την αρχή δείχνει ποιός είναι και ποιούς εκπροσωπεί. Ο κόσμος έχει ανάγκη πλέον να ξέρει με ποιούς έχει να κάνει για να μπορεί να εμπιστευτεί ξανά την πολιτική και τους πολιτικούς... Κι ένας εκπρόσωπος που φέρει κομματικό χρίσμα, από την αρχή δείχνει ποιός είναι κι όποιος θέλει τον ψηφίζει. Ενώ όλοι όσοι λειτουργούν εξαπολύοντας διάφορους προπομπούς να δουλεύουν για λογαριασμό τους, εκτός που υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου βοηθούν συντηρηθεί ένα πολιτικό κατεστημένο με τους ίδιους και τους ίδιους δίνοντας παράταση πολιτικής ζωής σε άτομα που έχουν μάθει να ελέγχουν συσχετισμούς... με την πολυετή παραμονή τους στα κοινά.
Οι εξελίξεις τρέχουν τα σενάρια βράζουν και οι συσχετισμοί επίσης! Και μέσα σε όλα αυτά ο Έλληνας ψηφοφόρος να περιφέρεται ζαλισμένος προσπαθώντας να βρει σημεία σταθερά για να χτίσει ξανά την πολιτική του ταυτότητα. Κι ας ελπίσουμε με την πολιτική του ωριμότητα, να δείξει σ’ όλους αυτούς τους φερόμενους ως λαγούς την αλήθεια της παροιμίας που λέει.
Λαγός την φτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του!