Όταν οι Ποντιακοί Σύλλογοι του νομού μας, πριν από λίγα χρόνια ξεπέρασαν τα όρια τους και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για κοινές δράσεις και εκδηλώσεις, ο κόσμος δέχθηκε αυτήν την συνεργασία με μεγάλη ικανοποίηση και ανταπόκριση.
Η αρχή έγινε με την αναβάθμιση της θεσμικής εκδήλωσης Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.  Ακολούθησε η αναβίωση των Παρχαριών στη Φύσκα και τα δύο τελευταία χρόνια με το ετήσιο Συναπάντημα.
Όλα αυτά δημιούργησαν την αίσθηση πως κάτι αλλάζει, πως κάτι καλό και ωφέλιμο θα προκύψει για όλους τόσο για τα ίδια τα σωματεία αλλά και για την κοινωνία του Κιλκίς.
Δυστυχώς όμως, όπως όλα τα καλά, έτσι και αυτή η πολλά υποσχόμενη συνεργασία των συλλόγων μας, κράτησε πολύ λίγο, με αποτέλεσμα να έρθουν στο προσκήνιο οι μικροπρέπειες, οι σκοπιμότητες και τα εγώ.
Κάποιοι αξιωματούχοι – ευτυχώς λίγων συλλόγων – θέλησαν να φέρουν και στα σωματεία του Κιλκίς το διχαστικό κλίμα που επικρατεί εδώ και χρόνια στο δευτεροβάθμιο επίπεδο του οργανωμένου ποντιακού χώρου και εν μέρει τα κατάφεραν. Ο σπόρος της διχόνοιας που έσπειραν κάρπισε γρήγορα,  μπροστάρηδες στη λίστα της απουσίας οι δύο μεγάλοι σύλλογοι,  Αργοναύτες Κιλκίς και Ακρίτες Πολυκάστρου .
Προσωπικά θέλω να πιστεύω πως δεν ισχύουν τα παραπάνω, ή τέλος πάντως κάτι άλλο συμβαίνει και ελπίζω σύντομα να επανέλθουν όλοι στο δρόμο της συνεργασίας και της συνεννόησης. Ό,τι και αν συμβαίνει ένα είναι σίγουρο η κατάσταση που δημιουργήθηκε δεν τιμά κανέναν, ειδικά φέτος που το Κιλκίς γιορτάζει τα εκατό χρόνια της απελευθέρωσής του.
Και αντί μιας υπερβατικής εκδήλωσης τόσο από πλευράς περιεχομένου αλλά και χώρου, αντάξιας της επετειακής χρονιάς , είχαμε πάλι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των οργανωτών, μια επανάληψη.  Έστω και έτσι αξίζουν σ’ όλους τους συμμετέχοντες τα συγχαρητήρια και ο λόγος ο καλός, ειδικά στα νέα παιδιά των συλλόγων.
Σαφώς λιγότερος ο κόσμος στο 3ο συναπάντημα.  Λίγο η επιλογή της ημερομηνίας και του χώρου, λίγο οι απουσίες των συλλόγων, σε συνδυασμό και με το κρύο τόσο έξω, αλλά και μέσα στο γυμναστήριο δημιούργησαν στον κόσμο ένα κλίμα ψυχρότητας.  Αισθητές και οι απουσίες πολλών επωνύμων του Κιλκίς σε σχέση με τα προηγούμενα δύο Συναπαντήματα.
Εν πάση περιπτώσει τα προεδρεία των συλλόγων έχουν χρέος μεγάλο να κάτσουν σύντομα όλοι μαζί, στο τραπέζι της συνεννόησης και της συνεργασία.  Το οφείλουν στον κόσμο και κυρίως στη νεολαία του Κιλκίς.

Υ.Γ. 1: Στις διοικήσεις των δευτεροβάθμιων οργάνων του οργανωμένου ποντιακού χώρου συμμετέχουν και Κιλκισιώτες, νέα πρόσωπα, νέοι άνθρωποι, είναι σίγουρο πως μπορούν να βοηθήσουν, ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Κάθε αδράνεια τους, τους καθιστά συνένοχους στη διχόνοια και τη διάσπαση των σωματείων μας.

Υ.Γ. 2: Παρ’ ότι τέθηκε υπ’ όψιν των διοργανωτών, τελικά δεν έγινε καμία αναφορά για το νέο αντιρατσιστικό νόμο που πρόκειται να ψηφισθεί και στον οποίο αγνοείται προκλητικά η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων σε αντίθεση με το ολοκαύτωμα των Εβραίων.  Τόσο δύσκολο ήταν;