Σύμφωνα με τον Κάρλ Γιούνγκ, εισηγητή της σχολής της αναλυτικής ψυχολογίας, η αγάπη είναι η πιο ευγενική εκδήλωση της ανθρώπινης ψυχής. Είναι αυτή που δίνει περιεχόμενο στη ζωή του ανθρώπου, γι’ αυτό και είναι αναγκαία. Μέσα απ’ αυτή ο άνθρωπος απελευθερώνει τα βαθύτερα συναισθήματά του στοργής και της ανθρωπιάς και φτάνει στην ψυχική ολοκλήρωσή του.
Σίγουρα το να αγαπήσει κάποιος ένα ανθρώπινο ον και να του το δείξει, είναι απόρροια μιας ολοκληρωμένης ισορροπημένης προσωπικότητας και μεγάλη αλήθεια είναι επίσης το γεγονός ότι δεν μπορείς να δώσεις αγάπη, εάν δεν την έχεις λάβει στη ζωή σου.
Άπειρα μπορούν να ειπωθούν για τον ρόλο της αγάπης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας, στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, στον σπουδαίο κοινωνικό της ρόλο, όμως εδώ θα γίνει μια βιωματική προσέγγιση.
Όταν η αγάπη που αισθανόμαστε γίνεται πράξη, αυτόματα καταλύεται κάθε αρνητικό συναίσθημα και μια θετική αύρα μας κατακλύζει.
Με κυρίαρχη την αγάπη μέσα μας -έκδηλη σε πράξεις και λόγια- άπειρες είναι οι εσωτερικές ευεργεσίες:
- γινόμαστε περισσότερο λειτουργικοί και αποτελεσματικοί στην καθημερινότητά μας
- αποδίδουμε καλύτερα σε κάθε εργασία που αναλαμβάνουμε να διεκπεραιώσουμε
- νιώθουμε πιο νηφάλιοι και γαλήνιοι για να πάρουμε πιο άμεσες και σωστές αποφάσεις
- ενεργοποιούμαστε και ενισχύουμε τη δημιουργικότητά μας
- η αγάπη μας κάνει να νιώθουμε σωματική και ψυχική ευεξία
Τώρα, εάν η αγάπη γίνει και προσφορά στον συνάνθρωπο, μας εισάγει και σε μια διαδικασία παραγωγική, που μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει στη ζωή μας.
Σαν ένδειξη αγάπης, εάν αποφασίσουμε να προσφέρουμε ένα δώρο, σ’ ένα προσφιλές, οικείο πρόσωπο και μπούμε στη διαδικασία να το σκεφτούμε σαν γεγονός και να το υλοποιήσουμε τότε:
- ξεχνάμε τα προβλήματα της καθημερινότητας
- χαλαρώνουμε
- λαμβάνουμε τόση ικανοποίηση από την παραγωγή έργου που διώχνουμε αυτόματα την κατάθλιψη
- γινόμαστε ενεργοί και δραστήριοι, «σηκωνόμαστε -με άλλα λόγια- από τον καναπέ»
- αυξάνουμε την οξυδέρκειά μας καθώς ενεργοποιούμε την σκέψη μας
- τέλος, με το να δώσουμε χαρά σε κάποιον, γινόμαστε αυτόματα δέκτες του αισθήματος αυτού της χαράς και μόνο από την αντανάκλαση της χαράς στο πρόσωπό αυτού στον οποίον προσφέραμε την πράξη αγάπης μας.
Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές είναι μια καλή ευκαιρία η πράξη αυτή!
Είναι Βέβαια απόλυτα φυσιολογικό σε κάποιες φάσεις της ζωής μας να αισθανθούμε και την άλλη όψη της αγάπης, το μίσος ή την κακία, καθώς τα αισθήματα αυτά ενυπάρχουν στη φύση μας. Επειδή όμως το μίσος που βιώνουμε εν προκειμένω μόνο κακό μας προκαλεί και συναισθηματικά αλλά και ψυχοσωματικά, ένα tip για να απαλλαχθούμε από το τοξικό αυτό συναίσθημα του μίσους είναι αυτόματα δίχως δεύτερη σκέψη, την ώρα που νιώθουμε τον κόμπο στον λαιμό μας από οργή για κάποιο συνάνθρωπο μας, να εθιστούμε στο να του πούμε ένα θετικό, ειλικρινές σχόλιο που έχουμε διαπιστώσει σ’ αυτόν. Αμέσως θα νιώσουμε το μίσος μας για το πρόσωπο αυτό να αμβλύνεται, θα νιώσουμε σίγουρα πιο ήρεμοι και σιγά σιγά θα το ξεχάσουμε.
Ας έχουμε κατά νου λοιπόν σαν αντίδοτο κάθε αρνητικού συναισθήματος, ν’ απαντάμε με μια πράξη ή με λόγια αγάπης. Η ζωή θα μας φαίνεται πολύ ομορφότερη! Και εμείς θα νιώθουμε πολύ καλύτερα.
