Ο παραμελημένος για 4 χρόνια πολίτης μετατρέπεται σε παράγοντα και ο Γκρούεζας του κάθε τόπου σε άρχοντα. Ο υποψήφιος συνομιλεί μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια ισότιμα με τον πρώτο, και υπογράφει γραμμάτια απαλλοτρίωσης του δημόσιου συμφέροντος με τον δεύτερο, στη βάση του «τόσα δίνω πόσα θες» του γνωστού στίχου του αφιερώματος στα λαδάδικα της Θεσσαλονίκης.
Στις εκλογές της 21ης Μαΐου χορτάσαμε φωτογραφίες, με κάποιες από αυτές να διαψεύδουν τη ρήση περί χιλίων λέξεων, όταν προσπαθούσαμε να διακρίνουμε το περιεχόμενο κάτω από ένα πλατύ χαμόγελο, ένα θεληματικό πηγούνι ή ένα βλέμμα παραπλανητικής σιγουριάς. Το Κιλκίς για άλλη μια φορά ακολούθησε την εθνική πεπατημένη, το ατομικό να κατισχύει του συλλογικού. Το κυνήγι του σταυρού κουρέλιασε κομματικές οριοθετήσεις και ιδεολογικές διαφορές, αναγορεύοντας το πρόσωπο σε κύριο παράγοντα επιλογής. Ο ανταγωνισμός μεταξύ υποψηφίων του ίδιου ψηφοδελτίου ανελέητη. Ο θάνατός, η ζωή μου. Η δεοντολογία πήγε περίπατο. Και το βράδυ της Κυριακής γέμισε ο τόπος από χαμόγελα ευτυχίας ή δάκρυα πένθους αναντίστοιχα σε κάποιες περιπτώσεις με τα αντίστοιχα κομματικά αποτελέσματα, διαψεύδοντας πολύ νωρίς τις προεκλογικές μεγαλοστομίες περί αλλαγής νοοτροπίας και άλλες σχετικές καλλιεπείς πομφόλυγες του ή της φερέλπιδος.
Στον δρόμο προς τις εκλογές της 25ης Ιουνίου τα πολλά φώτα θα είναι σβηστά και από την φωτογένεια της υποψηφιότητας μεταφερόμαστε στο περιεχόμενο του κάθε προγράμματος. Μια διαφορετική διαδικασία που συνήθως κουράζει και απωθεί. Στο Κιλκίς της μεγάλης ανατροπής, της ανόδου του χθεσινού τρίτου στη δεύτερη θέση, της θεαματικής παρθενικής εμφάνισης της εθνικιστικο-εκκλησιαστικής ΝΙΚΗΣ και του εκλογικού δυναμισμού της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, αναγορεύει την έκπληξη σε κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Καταλυτική θα είναι η στάση των υποψηφίων που δεν εκλέγονται, και κύρια των δεύτερων που κονταροχτυπήθηκαν σκληρά και ίσως με ανταλλαγή χτυπημάτων κάτω από τη μέση, με τους πρώτους. Τα κορυφαία όργανα των κομμάτων καλούνται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς εδώ να υπάρξουν εκπλήξεις, γιατί, εξ όσων γνωρίζω, κρίνω ότι και οι τρεις εκλεγέντες των εκλογών της 21ης Μαΐου βρίσκονται εντός του πλαισίου των μύχιων επιθυμιών των τοπικών καθοδηγητικών οργανώσεων των κομμάτων τους.
Ερωτηματικά δημιουργούνται για την εκλογική συμπεριφορά ψηφοφόρων που έσπασαν τα κομματικά στερεότυπα, «σταυρώνοντας» υποψήφιους άλλου κόμματος από εκείνο στο οποίο ιδεολογικά πρόσκεινται. Οι τελευταίοι μπορούν να προκαλέσουν ανατροπές που σίγουρα θα συζητηθούν χρεώνοντας ή πιστώνοντας συγκεκριμένα ηχηρά ονοματεπώνυμα.
Σε κάθε περίπτωση οι επόμενες εκλογές είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Η κάλπη της 25ης Ιουνίου προσφέρει την ευκαιρία στον Πολίτη να ασχοληθεί με τον προγραμματικό λόγο και να περιορίσει οριστικά τον δυνάστη Γκρούεζα στο περιθώριο της φαυλότητάς του.
