Απελπιστική η εικόνα που γεννά απογοήτευση, απενεργοποίηση και παραίτηση.
Η νεότητα φαίνεται να ξέμεινε από ελπίδα και ο αναχωρητισμός φαντάζει λυτρωτικός. Τον νέο άνθρωπο η πολιτική δεν τον αφορά και γι’ αυτόν η ψήφος έχει εκφυλιστεί σε μια δευτερεύουσας σημασίας και εν πολλοίς άχρηστη εθιμική πράξη.
Η μέση ηλικία επιμένει αλλά δεν υπομένει. Κουράστηκε τ’ απανωτά λάθη, τις διασπάσεις του πολιτικού ελιτισμού, τις σχοινοτενείς αναλύσεις για το έλασσον και την αφόρητη αυτοαναφορικότητα της μετριότητας στην προσπάθειά της να κατισχύσει της αμείλικτης αλήθειας.
Και μένει η τρίτη ηλικία που η εμμονική προσήλωση στις αναμνήσεις εμποδίζουν ενίοτε τη σοφία της εμπειρίας ν’ απαντήσει μ’ επιτυχία στις προκλήσεις του σήμερα.
Τη μεταμνημονιακή περίοδο έμελλε να τη διαχειριστεί η ΝΔ, ένα από τα κόμματα εκείνα που κατά κύριο λόγο ευθύνονται για την οικονομική κρίση 2010-2018. Παρά τις προβλέψεις της κοινής λογικής το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας που ξεκίνησε το 2009 αποδείχτηκε ανίκανος να δαμάσει τη βουλιμία της φαυλότητας της εξουσίας που, όντας απαλλαγμένη από την ασφυκτική εποπτεία των μνημονίων, απεργάζεται έξι χρόνια τώρα την επιστροφή της χώρας στην ψηφοθηρική σιγουριά του βούρκου των κάθε λογής πελατειακών σχέσεων.
Στο τέλος της ημέρας ο λογαριασμός βαρύς κι ασήκωτος. Η επωδός «όλοι το ίδιο είναι» τσουβαλιάζει όλους και όλα στο ίδιο τσουβάλι. Νέοι, γέροι και μεσήλικες βρίζουν σύλλήβδην πολιτικούς και πολιτική, κι ο σοφός λαός πεισματικά αρνείται την αυτοκριτική.
Αρνούμαστε να θυμηθούμε τότε που ψηφίσαμε το λαμόγιο κι όχι τον ικανό κι έντιμο συνυποψήφιό του στο ίδιο ψηφοδέτιο με τη δικαιολογία ότι ο πρώτος «τελειώνει δουλειές». Δε θέλουμε να συζητάμε τότε που αποκαλούσαμε τη βολική απάτη ικανότητα και το ψέμα ευφυή ελιγμό. Και βέβαια ξεχάσαμε το ανεπαρκές «καλό παιδί» που μαζεύει ψήφους με μοναδικό προσόν την εικόνα και το χαμόγελο.
Καθημερινά διαμαρτυρόμαστε σήμερα να μην πληρώσουμε όλοι το πρόστιμο που επέβαλε στη χώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έχουμε δίκιο, όμως ας σκεφτούμε και κάτι άλλο.
Μπορεί να ήθελα κι εγώ να ήμουν αγρότης και να έπαιρνα επιδότηση για εκτροφή βοοειδών συντροφιάς. Όμως κάποτε θα πρέπει να κάτσω να μάθω να ψηφίζω κυρίως με τη λογική κι όχι μόνο με το συναίσθημα, τη γειτονία, το χαμόγελο, την κενολογία, την ηλικία και το ευειδές περιτύλιγμα.
Η λάθος ψήφος είναι σφαίρα και σκοτώνει.
