Τελευταία το θέμα έφερε στο δημοτικό συμβούλιο ο κ. Τονικίδης αναφέροντας μάλιστα ότι θα καταθέσει μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα.
Υπενθυμίζουμε ότι στην περασμένη  δεκαετία για το πρώτο μισό του αυτοκινητόδρομου Κιλκίς – Θεσσαλονίκης, στο τμήμα από το Κιλκίς έως τη Νέα Σάντα, αναλήφθηκαν από την κοίτη του Γαλλικού τεράστιες ποσότητες (εκατομμύρια κυβικά)  αμμοχάλικου . Φυσικά παράνομα. Φωνάξαμε τότε, καταχωρίσαμε αλλεπάλληλα ρεπορτάζ με αποκαλυπτικές φωτογραφίες, αλλά δεν συγκινήθηκε κανείς. Κι όταν λέμε ουδείς, ουδείς.
Πριν απ’ αυτό και σε χωριστά ρεπορτάζ καταχωρίσαμε τη δράση τοπικών εργολάβων εντός της κοίτης του Γαλλικού που εμπορεύονται επί χρόνια το αμμοχάλικο. Με πρωτοστάτη τότε στις διαμαρτυρίες τον πολιτιστικό σύλλογο Καμπάνη. Και πάλι δεν ανακόπηκε η δράση τους.
Επισκεφτήκαμε τον χώρο της Νέας Σάντας όπου και η «πέτρα του τωρινού σκανδάλου». Η φωτογραφία είναι άλλωστε εύγλωττη. Είναι σαφές ότι αντλήθηκαν περί τα 7000 κυβικά αμμοχάλικου, ενδεχομένως σταδιακά κι έτσι στην κοίτη του εκεί ρέματος δημιουργήθηκε μια «στοά περίπου 100 μέτρων ύψους 4-5  μέτρων και πλάτους   20 μέτρων.
Κάποιοι εμπορεύονται ασύδοτα το αμμοχάλικο. Και είναι καιρός πέρα από εντυπωσιασμούς και εφήμερες σκοπιμότητες- ευαισθησίες να τεθεί συνολικά το ζήτημα. Θα αναλάβει την πρωτοβουλία είτε η Αντιπεριφέρεια είτε ο Δήμος Κιλκίς να δημιουργήσουν  με όλες τις προδιαγραφές ένα σύγχρονο, νόμιμο και προσοδοφόρο λατομείο;
Αποτελεί παρακμιακό σύμπτωμα της εποχής ότι ενώ όλοι θέλουν να κατασκευαστούν έργα – η περίπτωση των μεγάλων οδικών αξόνων είναι η πλέον χαρακτηριστική- κανείς δεν θέλει τη λειτουργία λατομείου στην περιοχή του. Και ο καθένας δείχνει τον διπλανό του ως τον πλέον κατάλληλο. Κάπως σαν τα σκουπίδια που όλοι «παράγουμε» αλλά όλοι τα θέλουμε στην «πόρτα του διπλανού» σε κάθε  δημόσιο διάλογο για χωροθέτηση ΧΥΤΑ. Και κάπως έτσι γεμίσαμε με παράνομες χωματερές.
Ένα και δυο λατομεία με ελεγχόμενη ανάληψη αδρανούς υλικού και τις ανάγκες των τοπικών έργων θα εξυπηρετούσαν και προσοδοφόρα θα ήταν αφού θα πωλούσαν το αδρανές υλικό σε κάθε εργολήπτη.
Παράλληλα υπάρχει και το   έτερο ζήτημα, εξίσου σημαντικό που ελάχιστοι αντιλαμβάνονται. Η ανάληψη αδρανούς υλικού από κοίτες και παρόχθιες εκτάσεις ποταμών – και του Γαλλικού- όταν είναι ελεγχόμενη όχι μόνο καταδικαστέα, αλλά δύναται να αποβεί ωφέλιμη δράση, αφού ελέγχεται ο ρους του ποταμού και δεν προκαλούνται καταστροφές σε γειτονικές καλλιέργειες με την αλλαγή του ρου, κυρίως ύστερα από πλημμυρικά φαινόμενα.  
Όλα αυτά όμως απαιτούν το πεδίο ενός νηφάλιου και τολμηρού διαλόγου, απαλλαγμένου από ιδεοληψίες και εφήμερες σκοπιμότητες. Κι όσο δεν γίνεται τόσο κάθε πενταετία  θα ανακαλύπτουμε το …φεγγάρι στο ν. Κιλκίς.