Το γεγονός ότι η αμερικανική πολιτική στη Συρία και στους τζιχαντιστές του ISIS είναι αλλοπρόσαλλη και ότι δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά έχει γίνει πλέον πεποίθηση στην Ουάσιγκτον και στους λίγους σήμερα φίλους της στη Μέση Ανατολή.

Δύο και πλέον μήνες μετά την εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύγκρουση με το ISIS και τη Συρία - κάτι που καθόλου δεν ήθελε ο Ομπάμα - οι τζιχαντιστές του IS όχι μόνο δεν έχασαν έδαφος αλλά αναπτύχθηκαν σε ορισμένες περιοχές της Κεντρικής Συρίας, γεγονός το οποίο έφερε και πάλι στην επιφάνεια το ερώτημα: Είναι σωστή η αμερικανική στρατηγική; Είναι δυνατόν η Αμερική να πολεμά τους τζιχαντιστές και να αφήνει άτρωτο τον Ασαντ; Μπορεί να εξοντωθεί το «μίασμα των σκληρών ισλαμιστών» χωρίς να εξαφανιστεί το καθεστώς Ασαντ;

Στην Ανατολική Συρία οι μαχητές του ISIS περνούν άνετα τα σύνορα με το Ιράκ και, καθώς ο Ασαντ ενδιαφέρεται να κρατήσει κυρίως τις δυτικές περιοχές της χώρας του, είναι σχεδόν βέβαιον ότι δεν θα τους καταδιώξει. Την περασμένη εβδομάδα το ISIS έβαλε τα ρολόγια στη Ράκα μία ώρα μπροστά, όπως η ώρα στο Ιράκ. Εκείνοι που είναι υπέρ του Ασαντ, εντός και εκτός της Συρίας, λέγουν ότι ο μόνος δρόμος για την Αμερική είναι να συμμαχήσει με τον Ασαντ και με το Ιράν, τον κυριότερο υποστηρικτή του. Αλλωστε, εμμέσως υπήρξε μια τέτοια συνεργασία στην αντιμετώπιση του ISIS στο Ιράκ.

Υπάρχουν φυσικά και οι αντίθετοι που βρίσκουν «αδιανόητο» να υπάρξει έστω κάποια ευκαιριακή συνεργασία Ουάσιγκτον - Δαμασκού - Τεχεράνης. Επί του παρόντος η διαφορά απόψεων, η οποία εκδηλώνεται σε όλα τα κέντρα εξουσίας στην Ουάσιγκτον, δεν έφθασε στα άκρα. Κανένας όμως δεν αποκλείει τη σύγκρουση.

Αλλωστε η αιφνίδια παραίτηση του υπουργού Αμυνας Τσακ Χόγκαν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σ' αυτή τη διάσταση απόψεων για την αμερικανική στρατηγική στην περιοχή. Κάποιες μονάδες σύρων εθελοντών και ιρακινών μισθοφόρων που - στα χαρτιά - δημιούργησαν οι Αμερικανοί είναι άνευ σημασίας. Επί έναν χρόνο τώρα δεν κατόρθωσαν ούτε τη στοιχειώδη εκγύμναση να έχουν. Υπάρχει φυσικά η εξήγηση. Οι άνδρες αυτών των μονάδων δεν έχουν πιστέψει ότι η Αμερική θέλει πραγματικά να απαλλαγεί από τον Ασαντ. Αλλά αν η Αμερική επιτεθεί στις συριακές δυνάμεις κινδυνεύει να σκοτώσει μαχητές Χεζμπολάχ τους οποίους οπλίζει και υποστηρίζει το Ιράν.

Πώς θα αντιδράσει σ' αυτό η Τεχεράνη, με την οποία ο Ομπάμα αυτή τη στιγμή διαπραγματεύεται το κρίσιμο πρόβλημα των πυρηνικών; Κάποιες απόπειρες που έκανε η Ουάσιγκτον να προσελκύσει μαχητές του ISIS προσφέροντας άφθονο χρήμα δεν είχαν καμία επιτυχία. Ούτε αποδίδει το πρόγραμμα της «μετακίνησης τζιχαντιστών του ISIS προς μετριοπαθείς ισλαμιστές», παρ' όλο που τα οικονομικά κίνητρα είναι σοβαρά.