Ο βουλευτής Κιλκίς Θ. Παραστατίδης, στην ομιλία του στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, ανέφερε τα παρακάτω:
«Σε μια χώρα που τα πάντα έχουν ενοχοποιηθεί, σε  μια χώρα όπου όλα έχουν απαξιωθεί, όπου  κανένας δεν πιστεύει κανένα και κανείς δεν ελπίζει σε τίποτα, έχουμε την ευθύνη να αποδείξουμε πως οι κοινωνίες προχωράνε μπροστά και μέσα από  διαφωνίες και πως η διαφωνία είναι αυτή που τροφοδοτεί την δημοκρατία.
Δεν  πρέπει να παραγνωρίζουμε πως σε μια δημοκρατική χώρα  το πολιτικό σύστημα είναι εκείνο που κυρίως  σκιαγραφεί την νοοτροπία, την αντίληψη αλλά και την συμπεριφορά της κοινωνίας.
Πόσες φορές δεν γίνεται αναφορά ως παράδειγμα, σε  υποδομές και οργάνωση  ορισμένων χωρών της ΕΕ;  Για τα οδικά τους δίκτυα, για την λειτουργία του κράτους που σέβεται απόλυτα τον πολίτη,
που το σύστημα υγείας, κοινωνικής πρόνοιας και παιδείας είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο και
που οι νόμοι εφαρμόζονται χωρίς διακρίσεις και κυρίως δεν αστειεύονται. 
Και όμως εμείς επιμένουμε να μην αλλάξει τίποτα σ΄ αυτή την χώρα, να παραμείνουμε στην ίδια νοοτροπία και αντίληψη, να πορευτούμε με την ίδια συνταγή όπως πορευθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, αποδεχόμενοι «πως νόμος είναι το δίκιο του καθενός».
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να διορθώσει τις παθογένειες αυτού του πολιτικού συστήματος και να αλλάξει τα κακώς κείμενα, ώστε η δημόσια διοίκηση και το κράτος να γίνει πιο αποτελεσματικό και πιο φιλικό προς τον πολίτη. Παράλληλα, έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα την διάσωση της χώρας από την χρεοκοπία. Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής είναι η συμφωνία της 26ης-27ης Οκτωβρίου, μια συμφωνία που όλοι την  πυροβολούσαν και  τώρα οι ίδιοι καλούνται να αποδεχτούν.
Σε όλη αυτή την προσπάθεια γίνανε και σημαντικά διαχειριστικά λάθη, λαθεμένες επιλογές και ολιγωρίες, καθυστερήσεις και αναποφασιστικότητα.
Όλα αυτά ως έναν βαθμό δικαιολογούνται, διότι θα έπρεπε να υλοποιηθούν πολλά πράγματα μαζί σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
Από τα βασικότερα ίσως λάθη ήταν, ότι  η κυβέρνηση από την αρχή δεν προσπάθησε να εξηγήσει επαρκώς την οικονομική κατάσταση της χώρας. Στην πορεία, όταν το επιχείρησε δεν έγινε πιστευτή. Αποτέλεσμα ήταν, να φτάσουμε στην  αντίδραση της κοινωνίας, που ήταν απολύτως δικαιολογημένη.
Όλο αυτό το εκρηκτικό μείγμα που συσσωρεύτηκε, η κυβέρνηση από μόνη της δεν μπορούσε να το σηκώσει. Οι περιστάσεις απαιτούσαν εθνική συνεννόηση και προσπάθεια όλων των πολιτικών κομμάτων και φορέων για να βγούμε από την κρίση.
Φυσικό επακόλουθο λοιπόν ήταν, να οδηγηθούμε στην λύση σχηματισμού Κυβέρνησης Ευρείας Αποδοχής ή Συνευθύνης  υπό τον κύριο Λουκά Παπαδήμο.
Πρέπει εδώ να τονίσω πως στην προσπάθεια αυτή, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, συνέβαλε τα μέγιστα, διευκολύνοντας την διαδικασία συνεννόησης και παράλληλα προστατεύοντας την αξιοπρέπεια της χώρας με την αποχώρηση του από την Πρωθυπουργία. Ήταν μια γενναία πράξη, την οποία πιστώνεται ο ίδιος. Απέδειξε  πως όλο αυτό το διάστημα αυτά που έλεγε, ότι «πάνω από καρέκλες και αξιώματα προέχει το συμφέρον της χώρας», τα έκανε πράξη. Δεν γνωρίζω πραγματικά πόσοι από τους πολιτικούς μας άνδρες θα το επιχειρούσαν αυτό.
Και τώρα έρχομαι σε ένα άλλο κεφάλαιο που αφορά το σόου που ζήσαμε όλες αυτές τις μέρες, από τον τρόπο που παρουσιάστηκαν τα γεγονότα από ορισμένα ιδιωτικά ΜΜΕ και από ορισμένους τηλεοπτικούς αστέρες, οι οποίοι ανήκουν στην ΕΛΙΤ των δημοσιογράφων. Και τι δεν ακούσαμε.
Δεν σας κρύβω πως  αισθάνθηκα πολύ θυμό και αγανάκτηση από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν και παρουσίαζαν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Έναν τρόπο απαράδεκτο, υποτιμητικό και εξευτελιστικό για τον πολιτικό κόσμο και την ίδια την κοινωνία, υποτιμώντας την νοημοσύνη μας. Δεν επέδειξαν κανένα σεβασμό προς πρόσωπα και θεσμούς.
Αντίθετα, αναφέρονταν με τρόπο απαξιωτικό, επιλεκτικά κατά πολιτικών προσώπων, κατά της κυβέρνησης και κυρίως κατά του πρωθυπουργού. Ήταν τέτοιο το μένος τους, που τη παραπληροφόρηση την μετέδιδαν ως έγκυρη πληροφορία και τις απόψεις και σχολιασμούς τους ως είδηση και γεγονότα.
Για να ενισχύσουν μάλιστα τα επιχειρήματα τους καλούσαν στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και σε πρωινές εκπομπές κάθε φωνή και άποψη που συμφωνούσε μαζί τους. Προέβαλλαν δηλώσεις και τις απόψεις κάποιων γυρολόγων των καναλιών σε καθημερινή βάση, ορισμένων βουλευτών και πρώην βουλευτών, διάφορων  ειδικών και μη, που δεν συμπαθούσαν  ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό  και την κυβέρνηση, ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος και  να επιβάλλουν τις επιλογές, σύμφωνα με  τις εντολές που έχουν πάρει από τους εργοδότες τους.
Παραθέτω ορισμένες χαρακτηριστικές φράσεις που ακούστηκαν, όπου οι απόψεις δύο ή τριών βουλευτών παρουσιαζόταν  ως  «οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ» ή «η κοινοβουλευτική ομάδα».
Επιπλέον, λέξεις όπως «αποκαθηλώνουν», «τελειώνουν», «διώχνουν», «αποπέμπουν» τον Γ. Παπανδρέου, ήταν σε ημερήσια διάταξη.
Στόχος πάντα η διάλυση και κατόπιν η λεηλασία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά απεδείχθη  περίτρανα πως η διαπλοκή και τα συμφέροντα αποφασίζουν και η πολιτική ακολουθεί.
Μετά από όλα αυτά, αρχική μου πρόθεση και σκέψη ήταν να μην δώσω ψήφο εμπιστοσύνης.
Όχι γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με το πρόσωπο  του σημερινού Πρωθυπουργού, αντίθετα θα έλεγα πως μου είναι και πολύ συμπαθής. Εξάλλου, σημαντικό  μέρος της κοινωνίας, προσβλέποντας στην επαγγελματική του ιδιότητα και  το κύρος του στο εξωτερικό πιστεύει πως θα βοηθήσει την χώρα να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο.
Παραμερίζοντας λοιπόν τις όποιες επιφυλάξεις μου και συναισθανόμενος την κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης, δίνω ψήφο εμπιστοσύνης, ελπίζοντας   οι  προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί και είναι πολύ μεγάλες, να μην διαψευστούν.»