Ένας απόστρατος στρατηγός, ο κ. Γεώργιος Δημοσθενίδης, μέτοχος και ιθύνων νους στην ίδρυση της εταιρείας “Ελληνικοί Αγωγοί” από το 1997, στη Βιομηχανική Περιοχή Κιλκίς αγωνίζεται εδώ και πολλά χρόνια για να οδηγήσει σε κάθαρση ένα σκάνδαλο χωρίς μέχρι τώρα να δικαιωθεί.Η συγκλονιστική αυτή ιστορία καταγράφεται στα βασικά της χαρακτηριστικά σε έγγραφη παραγγελία του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης από το 2009, προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης για άσκηση διωξης κατά παντός υπευθύνου για απάτη σε βάρος του Δημοσίου.
Ιδού λοιπόν το σκανδαλώδες ιστορικό:
“Δυνάμει της υπ’ αριθμ. Πράξεως του Συμβουλιογράφου Θεσσαλονίκης Εμμανουήλ Σαραγιώτη συστήθηκε η εδρεύουσα στη Θεσσαλονίκη ανώνυμη εταιρεία υπό την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΑΓΩΓΟΙ Α.Ε.» μόνιμο μέλος του διοικητικού συμβουλίου της οποίας είναι ο εγκαλών Γεώργιος Δημοσθενίδης. Στη συνέχεια από τα αρμόδια όργανα αυτής υποβλήθηκαν δύο προτάσεις επένδυσης στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και υπάχθη στη διατάξεις του επενδυτικού νόμου 2601/1998 για την ανέγερση εργοστασίου για την παραγωγή χάλκινων συρμάτων περιελίξεως κινητήρων στη ΒΙ.ΠΕ Κιλκίς. Οι προτάσεις ενεκρίθησαν και η εταιρεία επιδοτήθηκε με το ποσό 450.000.000 δραχ. ή 1.420.000 ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο (25%) και την Ε.ε. (75%) με την βασική υποχρέωση η εταιρεία να μην διακόψει την παραγωγική της διαδικασία και να διατηρεί 300 θέσεις εργασίας για μια 5ετία από την έναρξη λειτουργίας στις 25-1-2000 και οι μετοχές να είναι ονομαστικές και δεσμευμένες για μια πενταετία απαγορευμένης της μεταβίβασης αυτών σε τρίτο άτομο, αν αυτό αδυνατούσε να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα αυτής.
Πριν την υποβολή των προτάσεων για την υπαγωγή στις διατάξεις του επενδυτικού νόμου 2601/98, η μετοχική σύνθεση της εταιρείας είχε ως εξής: α. General Investment Project με έδρα το Λουξεμβούργο με 45%, β. Οι Βούλγαροι υπήκοοι Ιβάν Παβλόφ – Έλενα Ιβάνοβα και Πέτκο Ταρασμάνοφ 10% έκαστος και γ. Οι Έλληνες υπήκοοι Γεώργιος Δημοσθενίδης (εγκαλών) με 13%, Αθανασίος και Βασίλειος Γ. Δημοσθενίδης με 6% έκαστος.
Για τη συνεργασία και τη βιωσιμότητα της εταιρείας οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει εγγράφως.
Α. Οι Βούλγαροι να παρέχουν την πρώτη ύλη χαλκού από το δικό τους εργοστάσιο με την επωνυμία energocble Σόφιας (η Ελλάδα δεν παράγει χαλκό), με ποινική ρήτρα 300.000 $ σε περίπτωση παράβασης.
β. Οι Βούλγαροι να απορροφούν το 80% της παραγωγής της Hellecomn από την εμπορική τους εταιρεία Cabelsnab Σόφιας, με ποινική ρήτρα 250.000 $ σε περίπτωση παράβασης.
γ. Η μειοψηφία του 25% διαθέτει ένα μόνιμο μέλος στο Δ.Σ. και
δ. Η αύξηση του κεφαλαίου να πραγματοποιείται μετά από σύμφωνη γνώμη των 4/5 των μετόχων, που σημαίνει σύμφωνη γνώμη και της μειοψηφίας για να αποφευχθεί έτσι ο εξοστρακισμός της και η εκτροπή της εταιρείας από τον αρχικό της σκοπό.
Με βάση την παραπάνω συμφωνία το εργοστάσιο της εταιρείας άρχισε την παραγωγή του από 25.01.00 και όλα πήγαιναν καλά, αλλά στο τέλος του 2003 οι δύο πλευρές (Ελληνική και Βουλγαρική) ήρθαν σε ρήξη μεταξύ τους για τους παρακάτω κύριους λόγους.
α. Παραβίαση των δύο πρώτων συμφωνιών, δηλαδή μη διάθεσης πρώτης ύλης χαλκού και αποφυγή απορρόφησης του 80% της παραγωγής, που οφείλεται στο γεγονός ότι οι Βούλγαροι είχαν είχαν απαξιώσει στη Βουλγαρία τα εργοστάσιά τους και τις εταιρείες τους.
β. Άρνηση της Ελληνικής πλευράς να εκταμιεύσει ποσό των 70.000.000 δρχ. από το ύψος του εγκριθέντος δανείων των 300.000.000 δρχ. το οποίο είχε συνάψει η Hellecon με την Δανείστρια ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.
γ. Η μη εξόφληση της οφειλής των Βουλγάρικων εταιρειών (συμφερόντων των Βουλγάρων συνεταίρων) προς της Hellecon που ανήρχετο την 21.12.03 στο ποσό των 548.018,00 Ευρώ.
Στη συνέχεια οι κάτοχοι του πλειοψηφικού πακέτου των μετόχων (75%) αλλά και άλλα πρόσωπα κρυπτόμενα πίσω απ’ αυτούς, προκειμένου να παρακάμψουν τις προαναφερόμενες δεσμεύσεις της εταιρείας (συνέπεια των οποίων είχε λάβει την επιδότηση 450.000.000 δρχ.) τοποθέτησαν τον Χρ. Πετραλείφη στη Διοίκηση αυτής, με σκοπό να την απαξιώσουν πλήρως προς βλάβη των συμφερόντων του Δημοσίου και αφού οι ίδιοι είχαν εισπράξει το ποσό της επιχορήγησης. Προς το σκοπό αυτό η εν λόγω εταιρεία με την υπαρ. Αριθ. 749/08-6-2004 αίτησή της προς την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας – Διεύθυνση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, ζήτησε την έγκριση μεταβίβασης των μετοχών της ποσοστού 75% των προαναφερόμενων μετοχών της πλειοψηφίας στον Πετραλείφη Χρήστο του Νικολάου εμφανίζοντας αυτόν ως στρατηγικό επενδυτή με συνημμένη υπεύθυνη δήλωση του τελευταίου ότι αποδέχεται τη μεταβίβαση αυτή. Ο τελευταίος σε σχετικό αίτημα της άνω υπηρεσίας δήλωσε προς αυτή με την από 14-6-2004 επιστολή του τις δραστηριότητες του (βλ. όλα τα έγγραφα αυτά στη δικογραφία), χωρίς όμως να προσκομίσει οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο το ποίο να αποδεικνύει τις προβαλλόμενες δραστηριότητές του. Έτσι ο Χρ. Πετραλείφης εγκαταστάθηκε στην Εταιρεία ως Πρόεδρος – Διεθύνων Σύμβουλος – Μέτοχος στις 24-6-2004.
Όμως στην περίπτωση μεταβίβασης ονομαστικών δεσμευμένων μετοχών, όπου εν προκειμένω, θα πρέπει να ισχύουν σωρευτικά, με βάση τις προβλέψεις του Ν. 2190/20 οι εξής προϋποθέσεις, για να είναι αυτή νόμιμη δηλαδή η τήρηση: α. του καταστατικού της εταιρείας όσον αφορά στην στην προτίμηση των παλαιών μετόχων, β. της παροχής άδειας από την οικεία Περιφέρεια με βάση τον Ν. 2601/98, με την βασική υποχρέωση ο νέος μέτοχος να ικανοποιεί το πνεύμα του παραπάνω νόμου, γ. του άρθρου 8β του Ν. 2190/20, δ. του Ν. 1892/90 άρθρα 25 και 26 και ε. του Ν. 2238/94 άρθρο 79 παρ. 4.
Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας εισηγήθηκε θετικά για τη μεταβίβαση των μετόχων και ακολούθως εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3390/ΠΟ3/1/380/8-7-2004 απόφαση του εγκαλουμένου Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας με την οποία εγκρίθηκε η μεταβίβαση του ποσοστού των 75% των μετοχών της ετιαρίας και η νέα μετοχική σύνθεση αυτής.
Οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Περιφέρειας όμως, πριν εισηγηθούν θετικά, όφειλαν ως εκ των καθηκόντων της υπηρεσίας τους κυρίως δε ως υπερασπιστές των συμφερόντων και της περιουσίας του Δημοσίου να ερευνήσουν εάν ο εμφανιζόμενος ως στρατηγικός επενδυτής πληρούσε προς τούτο τις αναγκαίες προϋποθέσεις και δη αν πράγματι διέθετε τα προσόντα, τα οποία ο ίδιος εμφάνιζε ότι διέθετε, κυρίως αν ήταν σε θέση να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της εταιρείας, να ερευνήσουν εάν η επιχειρούμενη μεταβίβαση ήταν αληθής και ασφαλής ή υπέκρυπτε ύποπτους σκοπούς και έκνομες επιδιώξεις, όπως τελικά στην πραγματικότητα συνέβη. Περαιτέρω δε, δεν ερεύνησαν αν ο Πετραλείφης είχε τις μετοχές στην κατοχή και αν λειτουργεί την εταιρεία, αλλά και αν συνέτρεχαν οι όροι, οι προϋποθέσεις και τα στοιχεία που υπήρχαν κατά την αξιολόγηση του συγκεκριμένου επενδυτικού προγράμματος και οδηγούσαν στην υπαγωγή του στις διατάξεις του Ν. 2601/98, ήτοι φερεγγυότητα του νέου μετόχου, σχετική επαγγελματική εμπειρία, βιωσιμότητα της επένδυσης κ.λπ. Όλα αυτά ενσυνείδητα παρέλειψαν να πράξουν οι προς τούτο αρμόδιοι υπάλληλοι, προκειμένου να επιτευχθεί η επιχειρούμενη μεταβίβαση μετοχών, παρέχοντας έτσι άμεση συνδρομή στους φυσικούς αυτουργούς της μεταβίβασης κατά την εκτέλεση αυτής. Στην πραγματικότητα ο Πετραλείφης ουδεμία των αναγκαίων προϋποθέσεων πληρούσε και η εταιρεία ουδέποτε λειτούργησε με την εγκατάσταση τούτου στη διοίκηση αυτής, γεγονός που γνώριζαν οι επιληφθέντες του θέματος υπάλληλοι – κυρίως οι εισηγητές του θέματος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίοι παρεπλάνησαν τόσο την γνωμοδοτική επιτροπή όσο και τον εγκαλούμενο Περιφερειάρχη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Είναι φανερό ότιη προεκτεθείσα μεταβίβαση των μετοχών στον Χαρ. Πετραλείψη είχε ως μοναδικό στόχο την ιδιοποίηση της εισπραχθείσης επιχορήγησης της εταιρείας, αλλά και κάθε άλλου εταιρικού ωφελήματος εκ μέρους των μετόχων της πλειοψηφίας, αλλά και τυχόν άλλων προσώπων, που βρίσκονται πίσω απ’ αυτούς, τους οποίους η ανάκριση ήθελε αποκαλύψει, και την απαξίωση – αδραναποίηση της εταιρείας. Πράγματι η εταιρεία μετ’ ολίγον έπαυσε τη λειτουργία της, χωρίς να συντρέχουν λόγοι ανώτερης βίας ή άλλοι αντικειμενικοί λόγοι, οι οποίοι να δικαιολογούν τη διακοπή.
Τι ζητεί ο κ. Δημοσθενίδης
Τι ζητεί ο κ. Γ. Δημοσθενίδης από το ελληνκό κράτος και τη διοίκηση, αφού με εκείνη υπέγραψε τη σύμβαση για την εκταμίευση των 450.000.000 δρχ.
α. Από τον νυν Περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας ανάκληση της σκανδαλώδους, όπως υποστηρίζει, απόφασης 390/ΠΟ3/380/8.7.2004 με την οποία έγινε η μεταβίβαση των μετοχών
β.Από το ΙΚΑ τη διαλεύκανση των εκονικά ασφαλισθέντων ατόμων, την οποία καταγγέλλει από το 200 χωρις ανταπόκριση. Πάντως επισημαίνει ότι κατόπιν προσωπικής του καταγγελίας στο διοικητή του ΙΚΑ κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο, , το 2013, το σκάνδαλο αυτό οδεύει προς την ανάδειξή του καθώς το ΙΚΑ με έγγραφό του ύστερα από έρευνα αναφέρει ότι πως υπάρχουν βάσιμες ενδειξεις για εικονική ασφάλιση 15 ατόμων στην εταιρεία για το χρονικό διάστημα1-1-2004 έως τον Μάιο του 2005.
Ποιος είναι ο σκοπός του αγώνα στον οποίο έχει αποδυθεί ο κ. Δημοσθενίδης;
Στην επιστιολή του προς την εφημεριδα μας αναφέρει:
α. Την ανάδειξη της αλήθειας προς αποκατλάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από κακόβουλους “ψιθυριστές”
β. Την ανάκληση της επιχορηγησης των 450.000.000 δρχ. που “εγώ είχα εκταμιεύσει για να ιδρύσω εργαστάσιο για παραγωγικές δραστηριότητες κι όχι να το χρησιμοποιήσουν οι πάσης φύσεως “κομπιναδόροι” για παράνομο πλουτισμό με παράνομες εργασίες...”
γ. Τη διαγραφή του πλασματικού χρόνου ασφάλισης των εικονικά ασφαλισθέντων και τον καταλογισμό της ζημιάς που υπέστη το ΚΑ ύψους περιπου 340.000 ευρώ...
Ο κ. Δημοσθενίδης καταλήγει ότι, πέραν της πρόσκλησής του προς το Δημόσιο και τη Διοίκηση να ειληφθούν και να προστατευσουν τα συμφέρντα του Δημοσιου, κύριος αντίδικος του στην υπόθεση ατή ειναι ο εκείνη την εποχή περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας Γ. Τσιότρας, τον οποίο και προπσκαλεί σε δημόσιο δάλογο.
