Γράφει ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, Φαναριώτης

ΓρηγόρηςΑυξεντίου. Γεννήθηκε στην κατεχόμενη σήμερα ΛΥΣΗ Αμμοχώστου την 28-2-1928. Είχε πλούσια αθλητικά προσόντα, έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν πιστός οπαδός της «ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ» Αμμοχώστου.
Έρχεται στην Ελλάδα να γίνει φιλόλογος. Γράφει στη μάννα του: «Μην λυπάσαι που έφυγα από την αγκαλιά σου, γιατί βρίσκομαι στην αγκαλιά της Ελλάδας, της πιο στοργικής μάνας όλου του κόσμου, που είναι υλικά φτωχή, αλλά ψυχικά είναι η πλουσιότερη μάνα όλων των αιώνων».

Γράφει ο Παναγιώτης Χρονόπουλος, γραμματέας της Δημοτικής Οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς

Όλα κινούνται πλέον με εκπληκτική ταχύτητα. Το που θα κλείσει, αν κλείσει τελικά η περιβόητη συμφωνία θα σφραγίσει πολλά για το μέλλον του τόπου, με καθοριστικότερο το πολιτικό σκέλος.

Φοβόμαστε, ξορκίζουμε, δεν τολμάμε να πούμε τη λέξη και πολλές φορές σκεφτόμαστε κρυφά, ευτυχώς που δε συνέβη σε μένα και στην οικογένειά μου. Όλα αυτά πριν χτυπήσει και τη δική μας πόρτα, τότε όλα αλλάζουν. Στην αρχή παγώνει η εικόνα, νιώθεις ότι επαληθεύονται οι πιο κρυφοί σου φόβοι, ύστερα πέφτει μαύρο, σκέψεις θανάτου, θρήνος απορία-γιατί στην οικογένειά μου- γιατί σε μένα; Aπόγνωση, μνήμες φίλων και συγγενών που έχασαν τη μάχη... Για τον καρκίνο γράφω, την ''επάρατο νόσο,'' ''την κακιά αρρώστια''.

ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

Την επιμέλεια των κειμένων  έχει ο Δημήτρης Αγαθόπουλος σε συνεργασία με συντακτική ομάδα της εφημερίδας «Δρόμοι της Αριστεράς» και τις «Ειδήσεις»

Μετά από ένα αναγκαίο διάλειμμα, λόγω των εκλογικών διαδικασιών της 25ης Ιανουαρίου, συνεχίζουμε την δημοσίευση  άρθρων και μελετών Τούρκων Ακαδημαϊκών και Ιστορικών, για το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων και της εκτόπισής των από την περιοχή του Πόντου.

Του Δημήτρη (Μήτου) Ιωαννίδη

Ο κουρνιαχτός των εκλογών έπεσε και τα κόμματα μετρούν τα κέρδη και τις ζημίες τους από την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ο οποίος, -σε αντίθεση- με τα κόμματα έστειλε ξεκάθαρα μηνύματα με την ψήφο του σ’ όλο το πολιτικό φάσμα, Κυβέρνηση και αξιωματική Αντιπολίτευση. Για τα υπόλοιπα κόμματα με εξαίρεση το ΚΚΕ και ελαφρώς το ΠΟΤΑΜΙ τα αποτελέσματα ήταν από κακά ως χείριστα.

Του Γιώργου Ξενέλη, προέδρου της ΕΛΜΕ Κιλκίς

Ήδη στο διαδίκτυο ετοιμάζονται μεγάλες συγκεντρώσεις για 16 ή 17/2 ημέρες που πιθανόν θα συνεδριάσει το Eurogroup και για το Ελληνικό ζήτημα.
Εκτιμώ ότι η σκληρή πραγματικότητα  θέτει ένα πολύ σοβαρό θέμα, που πρέπει να μας απασχολήσει όλους! Είναι αυτό της κινηματικής υποστήριξης της μάχης που δίνει, όχι η Ελληνική κυβέρνηση, αλλά η χώρα μας και ο λαός της διαμέσου αυτής ενάντια  στις πολιτικές σκληρής λιτότητας! Είναι γεγονός ότι όσοι δεν αποδέχονται το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα και απαιτούν επιτέλους μια σθεναρή αντίσταση από την Ελληνική κυβέρνηση, ανεξάρτητα με το τι ψήφισαν, πρέπει να το δείξουν έμπρακτα! Και ένας από τους πιο ηχηρούς τρόπους είναι να κατέβει ο κόσμος σε συλλαλητήριο υποστήριξης του αυτονόητου, που λέει ότι θέλουμε να ζούμε σαν άνθρωποι, να εκπληρώνουμε τις βασικές μας ανάγκες, να ζούμε με αξιοπρέπεια!!!

Γράφει οΦώτης Κιλιπίρης, π. Κοινοτάρχης Λιβαδίων                

Οι πολιτικοί οργανισμοί ή πολιτικά κόμματα όπως συνήθως τα αποκαλούμε, είναι ζωντανοί οργανισμοί. Γεννιούνται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν, και πεθαίνουν. Όχι όμως πάντα. Έχουμε κόμματα που συνεχίζουν να υφίστανται για δεκαετίες, που ποτέ τους δεν πέθαναν. Είναι αυτά που επιβιώνουν διότι εξελίσσονται και ανταποκρίνονται στις προκλήσεις και απαιτήσεις των καιρών, διότι έχουν εσωτερικούς δημοκρατικούς θεσμούς που τα κάνουν να αναπνέουν και να συνομιλούν με την κοινωνία . Επιπλέον, επιβιώνουν όχι μόνο επειδή οι αρχές πάνω στα οποία ιδρύθηκαν  είναι δοκιμασμένες και διαχρονικές, αλλά επειδή έχουν ηγέτες που στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, ειδικά στις δύσκολες περιστάσεις.

Του Γιώργου Ξενέλη, προέδρου της ΕΛΜΕ Κιλκίς

Οι πολιτικές διεργασίες που ξεκίνησαν με την αλλαγή της Κυβέρνησης δημιουργούν μια ριζικά νέα κατάσταση για εκατομμύρια εργαζομένων και ανέργων, που βιώσαμε όλα αυτά τα τελευταία χρόνια την ακραία αφαίμαξη των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την υποβάθμιση και συρρίκνωση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών.
Είναι πλέον βάσιμες οι ελπίδες για μια διαφορετική πορεία στη ζωή της χώρας, για ριζικές θετικές ανατροπές στις ζωές όλων μας, με πρώτο βήμα την ανατροπή των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών.

Γράφει η Γεωργία Κολεσιώτου

Πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να δραστηριοποιηθώ στο σύλλογο καρκινοπαθών νομού Κιλκίς «Ο Άγιος Ευγένιος» και επέλεξα την διεκδίκηση της θέση της προέδρου του διοικητικού συμβουλίου την οποία σήμερα κατέχω.
Ήταν μια επιλογή συνειδητή και επιθυμία μου ήταν να συμβάλλω ώστε να σταματήσει η λέξη και η έννοια του καρκίνου να είναι «ταμπού» για τους καρκινοπαθείς και να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στο κομμάτι της πρόληψης όσον αφορά στους εν δυνάμει καρκινοπαθείς, «υγιείς».

Γράφει η Δημουλά Μαριγώ

Εκεί που ο ιστορικός χρόνος χάνεται στην ομίχλη, εκεί που το θηλυκό φρόντιζε τα παιδιά του, τα προστάτευε, τα αγκάλιαζε, γιατί η αγκαλιά είναι γένους θηλυκού.  
Το θηλυκό των σπηλαίων, ελεύθερο να διαθέσει τον εαυτό του ερωτικά όπως νομίζει, επισκέπτεται ο άνδρας ο οποίος δεν γνωρίζει ότι συμμετέχει στην διαδικασία αναπαραγωγής, συνευρίσκεται μαζί της, επιστρέφει στην σπηλιά της μητέρας του.