Στην Αλβανία του ’91, λίγους μήνες μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα – Αλία, ήταν η ανάγκη που οδήγησε στη γενοκτονία των δέντρων. Τα περιαστικά αλσύλλια, αλλά ακόμα και μέσα σε πόλεις και χωριά αφανίστηκαν τα δέντρα. Οι Αλβανοί έπρεπε να ζήσουν, να περάσουν τους δύσκολους πρώτους χειμώνες μετά την καθεστωτική αλλαγή. Κι ήταν αυτή μια από τις χειρότερες εικόνες που ζήσαμε οι Κιλκισιώτες που επισκεφτήκαμε την περιοχή της Κορυτσάς στο πλαίσιο ενός προγράμματος που υλοποιούσε η ΑΝ.ΚΙ. Κι όσα αποτρόπαια η ανάγκη προκάλεσε στην Αλβανία επαναλαμβάνονται σήμερα στην Ελλάδα, στο Κιλκίς στο βωμό του ασύδοτου πλουτισμού. Υπό τα απαθή βλέμματα μιας ανήμπορης Πολιτείας και μιας αδιάφορης τοπικής κοινωνίας.
Τα δάση μας αφανίζονται από την ανεξέλεγκτη ξύλευση μερικών εκατοντάδων κακοποιών που έστησαν επιχειρήσεις κοπής και εμπορίας καυσόξυλων από μεσέδες (δρυς) και οξιές.
Τα Κρούσια, πλούσια βουνοσειρά σε βελανιδιές και οξιές έχουν την τιμητική τους. Από κοντά και το Μπέλλες.
«Δεν κοιμόμαστε τα βράδυα. Είμαστε 22 άτομα προσωπικό στο δασαρχείο Κιλκίς και πρέπει να φυλάξουμε μια τεράστια έκταση από την παράνομη υλοτομία. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα συγκροτούμε περίπολα, ξεπεράσαμε τις ανθρώπινες αντοχές, αλλά και πάλι δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την εγκληματική δράση…» τονίζει στην εφημερίδα μας ο δασάρχης Κιλκίς Θέμης Πολιτίδης.
Λίγοι, αλλά αφιερωμένοι στο έργο τους οι δασικοί μας. Μέσα στους πρώτους οχτώ μήνες συνέλαβαν 80 λαθροϋλοτόμους. Κατάσχεσαν κάπου 25 αυτοκίνητα κι άλλα τόσα αλυσοπρίονα. Κι επειδή υπάρχουν κι οι …παραδοσιακοί, μεταξύ των κατασχεμένων και τέσσερα μουλάρια μαζί με δυο άλογα!
Οι ανήμποροι
Δεν είναι ο απλός κόσμος που παρανομεί, γιατί δεν έχει χρήματα να αγοράσει ξύλα και να περάσει τον χειμώνα. Για τους πολίτες των ορεινών ή μάλλον των χωριών που κείνται σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές του Κιλκίς το δασαρχείο φροντίζει και φέτος παρά την οικονομική καχεξία να προσφέρει ξύλα σε σχετικά χαμηλή τιμή. Πέρυσι είχε επιχορηγηθεί με 275.000 ευρώ και κατάφερε μέσω των συνεταιρισμών που πληρώθηκαν για να κόψουν τα ξύλα, να διαθέσει ξύλα, περίπου 3 τόνους σε κάθε οικογένεια προς 40 ευρώ τον τόνο. Λίγο φτηνότερα σε πολύτεκνους και αγρότες. Κοντά 10.000 χωρικά, κοντά 5.000 τόνοι διατέθηκαν – πουλήθηκαν φτηνά στον κόσμο
Φέτος η επιχορήγηση του κράτους ήταν ισχνή. Μόλις 72.000 ευρώ. Έτσι το δασαρχείο με τα χρήματα αυτά πρόκαμε να κόψει, μέσω συνεταιρισμού πάντα, ξύλα για τις ανάγκες των πλέον ορεινών περιοχών του νομού (Ριζανά, Ίσωμα, Θεοδόσια, Ποντοκερασιά, Αναβρυτό, Ελληνικό, Πλαγιοχώρι, Παρόχθιο, Κοκκινιά, Μελισουργιό, Αγ. Μάρκος και Αγ. Αντώνιος. Σε πολύ χαμηλή τιμή. Αλλά το δασαρχείο, αξιοποιώντας το νομικό πλαίσιο που υπάρχει προχώρησε σε εκμίσθωση συστάδων σε συνεταιρισμούς επιβάλλοντας τιμές πώλησης στους κατοίκους των υπολοίπων ορεινών και ημιορεινών περιοχών του Μπέλλες και των Κρουσίων σε τιμές περίπου στο 50% των τιμών του εμπορίου. Δηλαδή κάπου μεταξύ 55-60 ευρώ τον τόνο. Μέσες άκρες περίπου η ίδια ποσότητα, δηλαδή 5.000 τόνοι καυσόξυλων, θα διατεθεί σε χαμηλές τιμές και φέτος.
Αυτή είναι η εικόνα που δίνει το δασαρχείο Κιλκίς για τη διάθεση καυσόξυλων σε κατοίκους των εγγύς στα βουνά περιοχών.
Οι συλλήψεις
Πέρυσι οι συλλήψεις όλη την χρονιά ξεπέρασαν τις 70. Τι απόγιναν; Οι περισσότεροι τη γλίτωσαν με κεντρική απόφαση για την αποσυμφόρηση τω δικαστηρίων!
Πριν λίγες ημέρες στο Ειρηνοδικείο Κιλκίς κατά πως περιέγραφε ένας παριστάμενος η ατμόσφαιρα «βρωμούσε πριονίδι και βενζίνα» Κατηγορούμενοι ήταν μερικοί από όσους συνέλαβε το Δασαρχείο. Οι δίκες αναβλήθηκαν για τον Ιανουάριο.
Υπάρχει άτομο που μηνύθηκε τέσσερις φορές και προφανώς πάει και για πέμπτη.
Το κύκλωμα είναι απτόητο. Και φυσικά φροντίζει να εκσυγχρονίζεται. Κανονική εγκληματική οργάνωση. Στήνουν τσιλιαδόρους σε δρόμους και περάσματα, παρακολουθούν τα αυτοκίνητα του δασαρχείου, ενημερώνουν με κινητά και προβαίνουν σε παραπλανητικές καταγγελίες. Στήνουν συνεργείο στην Ποντοκερασιά ή στο Παλατιανό και τηλεφωνούν στο δασαρχείο πως δήθεν στο Μπέλλες κόβουν ξύλα. Για να ξεφορτωθούν τους δασικούς ή τμήμα της δασικών περιπολιών.
«Έφτασαν στο σημείο μέχρι και να απειλούν τους δασοφύλακες, όταν τους πλησιάζουν για να τους συλλάβουν» αναφέρει ο κ. Πολιτίδης που διευκρινίζει ότι το δασαρχείο κάθε μέρα και κάθε νύχτα οργανώνει περιπολίες και ανταποκρίνεται στις καταγγελίες όποια ώρα κι αν τηλεφωνήσουν οι πολίτες. «Έχουμε 24ωρη ετοιμότητα και να δούμε πόσο θα αντέξουμε αφού μαζί με τη φύλαξη των δασών μας, υπάρχει και η τρέχουσα γραφειοκρατική εργασία της υπηρεσίας μας»
Προφανέστατα τα ξύλα οδηγούνται σε αποθήκες. Η μεγάλη ζήτηση καυσόξυλων λόω της κρίσης οδήγησε σε θεαματική αύξηση του αριθμού των εμπορευόμενων. Το 2010 στο Κιλκίς μόλις και υπήρχαν 7 αποθήκες. Φέτος είναι διπλάσιες. Μόνο οι δηλωμένες. Υπολογίστε κι εκείνους που μοιράζουν ξύλα τις νύχτες και μπορείτε να προϋπολογίσετε το οικολογικό έγκλημα.
Περιβαλλοντικό έγκλημα
Σχολίαζε δασικός παράγοντας, που έχει επίγνωση του μεγέθους του προβλήματος: «Ακούμε ότι τα Κρούσια και το περιβάλλον τους διατρέχουν κίνδυνο να καταστραφούν από τα μεταλλεία σε πέντε έξι χρόνια αν και όταν ξεκινήσει η δημιουργία μεταλλείων. Μα, αν συνεχιστεί αυτό το κακό, σε πέντε χρόνια δεν θα υπάρχει περιβάλλον για να καταστραφεί. Θα είναι ήδη κατεστραμμένο».
Η βίαιη αποψίλωση των δασών θα διαταράξει και την υδροφορία της περιοχής και του νομού. Και δεν υπολογίζουμε καν την αισθητική υποβάθμιση του τόπου.
Η Πολιτεία προφανώς και μπορεί να περιορίσει το φαινόμενο. Αλλά εδώ έφτασε να θέσει πλαφόν στα καύσιμα των δασοφυλάκων!
Και μόνο το ΣΔΟΕ να επιστράτευε για να ελέγξει όλους αυτούς που πουλάνε ξύλα θα ήταν αρκετό. Αλλά και η Δικαιοσύνη οφείλει να αυστηροποιήσει τη στάση της. Καθώς η ατιμωρησία ενθαρρύνει τους καταστροφείς των δασών.
Τέλος, είναι αποκαρδιωτική και η στάση της τοπικής κοινωνίας. Θα ήταν πιο βολικό να πιστεύαμε πως όλοι ετούτοι που ασελγούν πάνω στα πανέμορφα δάση μας είναι Αμερικανοί, Ρώσοι, Αθηναίοι έστω ή ξενομερίτες γενικώς. Δυστυχώς η τεράστια πλειοψηφία, αν όχι η ολότητα των συλληφθέντων, είναι Κιλκισιώτες και μάλιστα κάτοικοι των περιοχών αυτών! Που απασχολούν βεβαίως μέχρι και λαθρομετανάστες για τις βαριές δουλειές. Τους ξέρουν λοιπόν όλοι. Γιατί μέσα στη νύχτα κόβονται τα δέντρα ο …βρώμικος ήχος φτάνει και στα πέντε χιλιόμετρα. Και τα ξύλα κατεβαίνουν από τα βουνά σε φορτηγά και δεν μπορούν να κρυφτούν.
Καταστρέφονται λοιπόν τα βουνά κι ακόμα δεν έχει εκδηλωθεί μια μαζική αντίδραση των κατοίκων ή έστω των εκπροσώπων των φορέων των περιοχών αυτών.
Είναι λυπηρή η διαπίστωση αλλά δυστυχώς δεν φταίει πάντα ο …ιμπεριαλισμός. Ούτε τα μεγάλα συμφέροντα. Εξίσου καταστροφική είναι και η κοινωνική αδιαφορία μπροστά στο έγκλημα.
Κι όταν σε λίγα χρόνια περνώντας από τα Κρούσια θα θρηνολογούμε καταπώς ο Μαλακάσης «Το δάσος που λαχτάριζες ώσπου να το περάσεις, τώρα να το ξεχάσεις διαβάτη αποσπερνέ… Μια αυγινή το κούρσεψαν ανίδρωτοι λοτόμοι και εκεί είναι τώρα δρόμοι διαβάτη αποσπερνέ…» μαζί με τους ανίδρωτους (υ)λοτόμους στη χορεία των δραστών ας έχουμε την ειλικρίνεια να κατατάξουμε κι όσους έβλεπαν, ήξεραν και δεν αντιδρούσαν. Δηλαδή όλους μας.
Θεοφύλακτος
Παγλαρίδης
