Και πέραν πάσης αμφιβολίας καταδεικνύουν την αιτία της φτώχειας του νομού και των κατοίκων του. Σε πείσμα των προφορικών δεσμεύσεων σχεδόν όλων των πολιτικών ανδρών που πέρασαν την τελευταία 20ετία (και περισσότερο) περί της ανάγκης αναδιάρθρωσης της πρωτογενούς μας παραγωγής, στο Κιλκίς βασιλεύει το σιτάρι, δηλαδή η φτώχεια!
Η αναδιάρθρωση δεν έγινε ποτέ, απλά μετά την αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την καλλιέργεια παρατηρείται μια μικρή υποχώρηση της καλλιέργειας των δημητριακών που ωστόσο ξεπερνούν το 70% της συνολικής καλλιέργεριας στο νομό. Υπενθυμίζουμε ότι πριν την αποσύνδεση τα σιτηρά ως ποσοστό άγγιζαν το 80% των συνολικά καλλιεργούμενων εκτάσεων.
Στο σύνολο του 1.391.452 στρεμμάτων τα σιτηρά κατέχουν τη μερίδα του λέοντος. Το σκληρό με 391.000 στρέμματα, το μαλακό με 241.000 στρέμματα, η βρώμη, η σίκαλη και μια σειρά άλλων δημητριακών υπερβαίνουν τα 700.000 στρέμματα όταν δυναμικές καλλιέργειες που σε διπλανούς νομούς προσφέρουν εισόδημα στους εκεί αγρότες κατέχουν στο Κιλκίς ισχνά μερίδια στην συνολική καλλιέργεια.
Η δεύτερη μεγάλη καηγορία αφορά τους βοσκότοπους που ξεπερνούν τα 372.000 στρέμματα, ενώ από τις δυναμικές καλλιέργειες το βαμβάκι προηγείται με 68.000 στρέμματα, το καλαμπόκι με 30.000, ο ηλίανθος με 18.000 στρέμματα. Αντίθετα η πάλαι ποτέ κραταιά καπνοκαλιέργεια προς δόξα της εσωτερικής αγοράς που στραγγάλισε τις τιμές και ανάγκασαν τους καπνοκαλλιεργητές να ζητήσουν και να επιβάλλουν την αποσύνδεση της ενίσχυσης από την καλιέργεια, έχει κατακρημνιστεί στα επίπεδα των 3.300 στρεμμάτων!
Παραδοσιακές καλλιέργειες όπως η βιομηχανική τομάτα και τα τεύτλα έχουν εξαφανιστεί. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί καλλιέργειες που άλλοτε εξέλιπαν, ωστόσο παραμένουν ακόμα σε οιονεί πειραματικό επίπεδο, καθώς δεν εφαρμόζεται συγκροτημένη πολιτική ενίσχυσης της εθνικής παραγωγής, που παραμένει στο έλεος του υψηλού κόστους. Όμως ο πίνακας που καταχωρίζουμε (στην απέναντι σελίδα) δεν προσφέρεται για την εξαγωγή μελαγχολικών συμπερασμάτων. Όσοι εντέλλονται να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αγροτών του ν. Κιλκίς οφείλουν να εγκύψουν σε αυτόν και να αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Μικρά φράγματα σε περιοχές, αρδευτικά έργα εκεί όπου υπάρχουν ενδιαφερόμενοι παραγωγοί κι όχι εκεί που δρουν ισχυροί πολιτικοί παράγοντες, συνδυασμένη δράση για την αξιοποίηση των προγραμμάτων ενίσχυσης της παραγωγής κι όχι της  επιδότησης αγροτών κατ’ όνομα, είναι μερικά από όσα υποχρεούνται να πράξουν.  Και κυρίως το μέγα στοίχημα του νομού είναι να αξιοποιήσει το καταναλωτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Διαθέτουμε 1.000.000 στρέμματα κατά βάση πεδινής γης σε απόσταση αναπνοής από 1.000.000 καταναλωτές.  Η διατροφική γεωργία αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση. Για να μην εμφανιστεί ο ίδιος παραγωγικός πίνακας στο νομό μετά από 20 χρόνια.