Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 6:41:19 μμ
Δευτέρα, 22 Σεπτεμβρίου 2014 01:09

Καταστροφικές για τη χώρα μας οι συνέπειες από το εμπάργκο

Η ελληνική κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες γιατί στήριξε, και μάλιστα κατά τη διάρκεια της Προεδρίας της στην ΕΕ, την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία,.
 Χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ πληρώνουν για την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στο πλευρό της φασιστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας, με σκοπό τη διείσδυση των μονοπωλίων τους στην περιοχή σε ανταγωνισμό με την καπιταλιστική Ρωσία. Το ερώτημα είναι τίνος τα συμφέροντα υπερασπιζόταν η κυβέρνηση της Ελλάδας όταν υπερψήφιζε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ή όταν την ίδια ώρα είχε στο δρόμο δεκάδες φορτηγά - ψυγεία με ροδάκινα για τη Ρωσία;


Τώρα προσπαθούν να «ξορκίσουν το κακό» σε μια επιχείρηση κατευνασμού της δικαιολογημένης οργής. «Ψάχνουν τρόπους» για να μην πληγούν οι ελληνικές εξαγωγές στη Ρωσία λόγω των αντιμέτρων που ανακοίνωσε η ρωσική κυβέρνηση (απάντηση στα μέτρα που αποφάσισαν πρώτες ΗΠΑ και ΕΕ). Προβάλλει η κυβέρνηση τις «δήθεν» αποζημιώσεις που δίνει η ΕΕ, μέσω, κυρίως, των χωματερών. Πρέπει όμως να είναι καθαρό σε όλους ότι οι όποιες αποζημιώσεις για φέτος, δεν μπορούν να αναπληρώσουν το κόστος από το οριστικό χάσιμο της αγοράς της Ρωσίας που απορροφούσε σε κάποια προιόντα τον κύριο όγκο της παραγωγής.
Αλλά δεν είναι μόνο  οι εξαγωγές των αγροτικών προιόντων σε όλη την κλίμακα (κυρίως παραγωγή και βιομηχανική) που πλήττονται. Επιπτώσεις υπάρχουν και σε άλλους τομείς, όπως ο τουρισμός. Είναι γνωστό ότι το 25% των ξένων τουριστών που έρχονται στην Ελλάδα είναι Ρώσοι.
Την ίδια στιγμή μεγάλη απαγοήτευση, πικρία αλλά και οργή επικρατεί στην Μόσχα για τις επιλογές της ελληνική κυβέρνησης, όπως προκύπτει από τις Ρωσικές ιστοσελίδες, όπως η Russia today. Ξέχωρα από τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους, που υπερασπίζεται η κυβέρνησή τους, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί κράτησε η Ελλάδα αυτή την στάση.
«Δεν υπήρχε, λένε, κανένας λόγος και καμιά αιτία η Ελλάδα να ακολουθήσει τέτοια στάση απέναντι σε ένα λαό με τον οποίο έχει ουσιαστικούς ιστορικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς, τη στιγμή που άλλες χώρες οι οποίες δεν είναι και πολύ φιλικές, όπως η Φινλανδία και εσχάτως η Τσεχία και η Σλοβακία, απέρριψαν  τις κυρώσεις και διαχώρισαν τη θέση τους.
Και καταλήγουν: «Όλα έχουν το κόστος τους. Και η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να στραφεί κατά της Ρωσίας θα έχει και αυτή το δικό της κόστος. Λυπούμαστε που η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης θα συμπαρασύρει και τον ελληνικό λαό που σήμερα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ στήριξη. Όμως θα είμαστε σαφείς: όσο διαρκούν οι κυρώσεις, ούτε ένα ελληνικό προιόν δεν θα περάσει τα σύνορα».
Αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν στην Μόσχα είναι  ότι το πολιτικό προσωπικό που έχει οδηγήσει τη χώρα στο χάος και εξακολουθεί να κυβερνά μέχρι και σήμερα είναι προσκυνημένοι, «ταμένοι» να υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ΕΕ και των ΗΠΑ. Από τους οποίους εταίρους της συγκυβέρνησης ακούσαμε κι αυτό:  "η χώρα δεν ασκεί εξωτερική πολιτική με τα ροδάκινα". Και με το φυσικό αέριο, καταφανώς ισχύει το ίδιο! Και με πολλά άλλα, βέβαια…
Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τους ευρωλάγνους και ευρωλιγούρηδες; Απλά κατηγορούν την κυβέρνηση κάνοντας λόγο για ημίμετρα, είτε γιατί δεν διαφοροποιήθηκε απέναντι στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.
Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει γαργάρα τον βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ ως διακρατικής ένωσης του μεγάλου κεφαλαίου, την ουσία της αντιπαράθεσης μεταξύ Ρωσίας και ευρωατλαντικού άξονα ως σύγκρουσης μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων. Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «υπάκουσε και υπακούει τυφλά στις ψυχροπολεμικές στρατηγικές Ουάσιγκτον - Βρυξελλών», ότι ακολουθεί «αλόγιστη και παράλογη εξωτερική πολιτική της χώρας σε σχέση με την ουκρανική κρίση», ότι «δεν ακολούθησε μια φιλειρηνική ενεργητική εξωτερική πολιτική, σοβαρή και λελογισμένη, που θα λάμβανε υπόψη την ανάγκη να σταματήσει η οικονομική και στρατιωτική κλιμάκωση των εμπλεκόμενων πλευρών». Μάλιστα…

 

“Γιώργο – Βαγγέλη, γερά
να φύγει η Δεξιά”…
Τα «40 χρόνια από την ίδρυσή του γιόρτασε» το ΠΑΣΟΚ , με την «Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη» Ας θυμηθούμε λίγο μερικά από αυτά που έλεγε στην Διακήρυξη:
- «Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της πατρίδας μας»,   
-  «(Θέλουμε) απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου» και «της οικονομικής ολιγαρχίας»  
-  «Κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου»,    
- «Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς»
-  «Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς»
 -  «Το ΠΑΣΟΚ καλεί τον ελληνικό λαό (...) για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα»,

Αυτά έλεγε η «3η Σεπτέμβρη» του 1974. Φέτος γιόρτασαν τα 40 χρόνια τους. Ξέρουμε όλοι πως. Το ΠΑΣΟΚ που δεν κληρονομείται, δεν μεταβιβάζεται, δεν τεμαχίζεται. «Άιντε και καλά σαράντα».

 

Στη Βόρεια Ελλάδα σπάει τα κοντέρ η ανεργία
Πάνω από το μέσο πανελλαδικό ποσοστό κινείται αυτό της ανεργίας στη Βόρεια Ελλάδα. Σε κάποιους νομούς ανέρχεται στο 50%. Η μαύρη εργασία οργιάζει, η μερική απασχόληση είναι καθεστώς (η 5ωρη εργασία γίνεται τις πιο πολλές φορές 6ωρη και βάλε, ενώ πολλοί εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για 5-6 μήνες. Πολλοί πηγαίνουν στα καζίνο των Σκοπίων για τζάμπα φαγητό και φθηνά φάρμακα και εξετάσεις.
Η αποβιομηχάνιση που άρχισε από τις αρχές της 10ετίας του 90, μετά τη ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και τη δημιουργία της ΕΕ,  συνεχίζεται με τη μεταφορά επιχειρήσεων στις γειτονικές χώρες ή τα οριστικά λουκέτα και βιομηχανικές περιοχές έχουν γεμίσει «κουφάρια». Όλες αυτές τις επιχειρήσεις τις «έκλεισε» το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, όπως λένε οι πολιτικοί εκπρόσωποι του συστήματος για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους και να κάνουν παράλληλα και αντικομουνισμό και επαναλαμβάνουν σαν μαγνητόφωνα και απλοί εργαζόμενοι, άνθρωποι των λαικών στρωμάτων, που δε διάβασαν ποτέ τι είναι η «Συνθήκη του Μάαστριχτ και  για να έχουν και αυτοί τον μαχανά τους.
 
Μπερτολτ Μπρεχτ - Το Τραγούδι της Απεργίας
Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε  
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι  
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλιάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!  
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!  
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!  
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:
Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!

Θόδωρο Παυλίδη –ενταύθα ή Δυτικόν Πόντον
Αγαπητέ Θεόδωρο θα σου «περιποιήσω τιμήν» να σου απαντήσω ξεχωριστά και για κάποια πράγματα, κατ’ ιδίαν…