Αυτή η τρομερή και άκρως ανήθικη και σκληρή εκμετάλλευση παιδιών απαγορεύεται από την νομοθεσία σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά οι πονηροί και ανελέητοι εκμεταλλευτές βρίσκουν τρόπους να την παρακάμψουν και να θυσιάζουν αδίστακτα εκατομμύρια άμοιρα παιδιά στα παράνομα συμφέροντά τους.
Από πότε υπάρχει παιδική εργασία:
Η απάνθρωπη εκμετάλλευση της παιδικής ηλικίας για την προσφορά παιδικής εργασίας υφίσταται από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή μας, χωρίς διακοπή. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα αίσχη της ανθρωπότητας. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα, πολλά παιδιά από 5 μέχρι 14 ετών καταγόμενα από φτωχότερες οικογένειες, δούλευαν στον δυτικό κόσμο και στις χώρες των αποικιών τους. Αυτά τα παιδιά εργάζονταν κυρίως στη γεωργία, στα εργοστάσια, στην εξόρυξη και αλλαχού.
Με την άνοδο του εισοδήματος των νοικοκυριών, τη διαθεσιμότητα σχολείων και τη θέσπιση νόμων για την παιδική εργασία, τα ποσοστά παιδικής εργασίας μειώθηκαν, αλλά δεν εξέλιπαν.
Εκτιμήσεις παιδικής εργασιας:
Τα Ηνωμένα Έθνη είχαν προβλέψει, ότι μέχρι το 2025 θα εξαλειφθεί η παιδική εργασία. Ο ρυθμός μείωσης της παιδικής εργασίας συνεχίζει να είν αι πολύ αργός. Όπως φαίνεται η παιδική εργασία θα συνεχίσει να αποτελεί φαινόμενο γερά ριζωμένο κυρίως στις φτωχές κοινωνίες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας το 2017, στην παιδική εργασία (ηλικίας μεταξύ 5 και 14ων ετών( ευρίσκονται παγκοσμίως περί τα 152 εκατομμύρια παιδιά, απ’ αυτά, 64 εκατομμύρια κορίτσια και 88 εκατομμύρια αγόρια, που αντιπροσωπεύουν το 10% όλων των παιδιών. Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά που εργάζονται, τα 73 εκατομμύρια, ευρίσκονται σε επικίνδυνη εργασία, η οποία θέτει σε κίνδυνο την υγεία, την ασφάλεια και την ηθική ανάπτυξη τους. Ο συνολικός αριθμός των παιδιών στην απασχόληση που προκύπτει από τον υπολογισμό τόσο της παιδικής εργασίας, όσο και της απασχόλησης παιδιών άνω της νόμιμης ηλικίας (15-17) φθάνει τα 218 εκατομμύρια. Σύμφωνα με τις παγκόσμιες εκτιμήσεις του 1016, τα παιδιά, που βρίσκονται σ’ αυτήν την οδυνηρή κατάσταση αριθμούν 4 εκατομμύρια, τριακόσιες χιλιάδες. Απ’ αυτά, ένα εκατομμύριο ευρίσκονται σε εμπορική σεξουαλική εκμετάλλευση, 3 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν άλλες μορφές εκμετάλλευσης και 300 χιλιάδες ευρίσκονται σε καταναγκαστική εργασία που τους έχει επιβληθεί από κρατικές αρχές. Από το 2000 μέχρι το 2016 παρουσιάσθηκε μείωση 94ων εκατομμυρίων παιδιών στην παιδική εργασία και 134ων εκατομμυρίων παιδιών συνολικά στην απασχόληση. Σχεδόν το ήμισυ της παιδικής εργασίας καταγράφεται στην Αφρική (72 εκατομμύρια, 100 χιλιάδες) και ακολουθούν: Ασία και Ειρηνική με 62 εκατομμύρια, Αμερική (Βόρεια – Νότια) με 10 εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες, η Ευρωπη και η Κεντρική Ασία με πεντέμιση εκατομμύρια και τα Αραβικά κράτη με 1 εκατομμύριο και 100 χιλιάδες.
Παράγοντες που συντελούν στην παιδική εργασία:
Οι κύριοι παράγοντες που συμβάλλουν στην παιδική εργασία είναι οι εξής: α) η περιορισμένη νομική προστασία, β) η φτώχεια και η κοινωνική ευπάθεια, γ) η κακή ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης και η περιορισμένη πρόσβαση στο σχολείο, δ) οι περιορισμένες ευκαιρίες αξιοπρεπούς εργασίας και οι δύσκολες μεταβάσεις στην εργασία, ε) η απουσία και η αδύναμη υλοποίηση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της πραγματικής αναγνώρισης του δικαιώματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και άλλων μορφών κοινωνικού διαλόγου.
Εργαζόμενα παιδιά απόλυτα εκτός εκπαίδευσης:
Κατά την Ekoonews ένας πολύ μεγάλος αριθμός παιδιών άτυχων παιδιών, που κάνουν παιδική εργασία, ευρίσκονται εντελώς εκτος εκπαιδεύσεως και σχολείου. Στην ομάδα ηλικίας από 5 έως και 14ων ετών, υπάρχουν περί τα 36 εκατομμύρια παιδιά που κάνουν παιδική εργασία πέραν από κάθε είδους σχολείου. Είναι το 32% όλων των εργαζομένων παιδιών αυτής της ηλικιακής ομάδας. Η παιδική εργασία συνδέεται με την οικονομική κατάσταση προελεύσεως τους. Ένα ποσοστό 43% των παιδιών στην παιδική εργασία ζουν σε χώρες με χαμηλό εθνικό εισόδημα, ενώ ένα 1,3% αυτών ζουν σε χώρες με υψηλό εθνικό εισόδημα. Μάλιστα το 71% των εργαζομένων παιδιών απασχολούνται στον αγροτικό τομέα, σηκώνοντας βάρη με κάσσες και τσουβάλια όπου σακατεύουν τη σπονδυλική τους στήλη και γενικά το ασχημάτιστο και μαλακό ακόμη μυοσκελετικό τους σύστημα, και εξ’ αυτού θα υποφέρουν σε όλη τους τη ζωή από αθεράπευτους πόνους. Τέλος, το 69% απ’ αυτά τα παιδιά εργάζονται χωρίς να πληρώνονται, εντός της οικογενειακής μονάδας, στα ζώα και στα χωράφια από το πρωί που ξημερώνει μέχρι το βράδυ που νυχτώνει. . Ακόμη πιο δυστυχισμένα ζουν όσα έχουν στο κεφάλι τους μητριά.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα:
Η «Γιούνισεφ» ξεκίνησε κοινή προσπάθεια με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας σε φτωχές χώρες του πλανήτη μας, με στόχο τον τερματισμό της εργασίας παιδιών σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους με επικίνδυνα υλικά και την εγγραφη τους σε σχολεία.
Η Ελλάδα δυστυχώς δεν εξαιρείται από αυτό το αίσχος σε βάρος χιλιάδες παιδιών της τρυφερής ηλικίας. Όπως σημειώνει η επικεφαλής του «Δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού» στην Ελλάδα περί τα 50.000 ανήλικά παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες κ.τ.ο., ενώ κάθε χρόνο περί τα 10.000 ελληνόπουλα αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και τελικά να χάσουν το δικαίωμα τους σ’ ένα μέλλον ίσων ευκαιριών. Τα στοιχεία αυτά, κατά την κα Μυρσίνη Ζορμπά επικεφαλής του ως άνω δικτύου, είναι κατ’ εκτίμηση, καθώς δεν υπάρχουν ανάλογες έρευνες για το θέμα αυτό και αυτό ακριβώς αποτελεί ένα από τα πολιτικά αιτήματα του «δικτύου για τα δικαιώματα του παιδιού, δηλαδή να λειτουργήσει στη χώρα μας το από ολίγων ετών θεσμοθετημένο «Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού».
Και ένα συμπλήρωμα για τους πιστούς:
Η παιδική εργασία ή καλύτερα η παιδική εξοντωτική δουλειά και ανελέητη εκμετάλλευση όπως είδαμε παραπάνω, είναι μεγάλη και φοβερή αμαρτία γιατί είναι κακοποίηση ανυπεράσπιστων τρυφερών ανθρωπίνων υπάρξεων. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός που και Αυτός από την ανθρώπινη πλευρά του έζησε ως βρέφος και παιδί υπό την απηνή και φονική καταδίωξη από τους «ισχυρούς της ημέρας» ευλόγησε τα παιδιά και είπε προς τους μαθητές του και όσους άκουγαν εκείνη την ώρα: (σε μετάφραση) «Σας βεβαιώνω πως, αν δεν αλλάξετε, αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. Όποιος λοιπόν, ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδί (που τους παρουσίασε μπροστά τους), αυτός είναι ανώτερος στη βασιλεία του Θεού. Και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομα μου, δέχεται εμένα τον ίδιο. Όποιος όμως γίνει αφορμή να κλονιστεί ένας απ’ αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σε μένα, είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να καταποντιστεί στη θάλασσα». (Ματθ. ΙΗ 3-6).
Συμπέρασμα: οι ευθύνες μας για τα παιδιά είναι τεράστιες.
Η καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας κατά της παιδικής εργασίας:
Η συνειδητοποίηση των κάκιστων αποτελεσμάτων της παιδικής εργασίας είχεν ως αποτέλεσμα το ξεκίνημα ενός αγώνα σε διεθνές επίπεδο, για την κατάργησή της. Ο αγώνας συνεχίζεται. Έτσι καθιερώθηκε ειδική ημέρα τους έτους για σχετικές εκδηλώσεις και ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού, χώρα με χώρα για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Η ημέρα αυτή ονομάσθηκε: Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας» και εορτάζεται κάθε χρόνο την 12η Ιουνίου. Η καθιέρωση έγινε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και την Γιούνισεφ, με στόχο την καταπολέμηση της παιδικής εργασίας και πιο συγκεκριμένα τον περιορισμό της παράνομης διακίνησης παιδιών. Η 12η Ιουνίου είναι επίσης αφιερωμένη στα παιδιά της αφρικανικής ηπείρου τα οποία, στην πλειοψηφία τους, εργάζονται από πολύ τρυφερές ηλικίες και κάτω από απάνθρωπες και αντίξοες συνθήκες. Το αίσχος της παιδικής εργασίας απαξιώνει και ακυρώνει τον πολιτισμό μας και πρέπει εξάπαντος να εξαλειφθεί. Κατά ένα μέρος ευθυνόμαστε όλοι. Δεν μπορούμε να κλεί νουμε τα μάτια και να μην ομιλούμε. Αλλιώς, η βαριά οργή του δίκαιου κριτή Θεού θα επιπέσει επάνω μας, άσχετα με την πιστεύει ο καθένας μας, με τις διαβρωμένες από την κακία και τον εγωϊσμό διάνοιες μας.
