Όμως για την ολοσχερή καταστροφή του τούρκο- αιγυπτιακού στόλου στο Ναυαρίνο υπαίτιοι, εξ ολοκλήρου, ήταν ο Σουλτάνος και ο Αρχιστράτηγός του ο Ιμπραήμ, γιατί πριν από τη ναυμαχία οι ναύαρχοι της Γαλλίας, Ρωσίας, Αγγλίας - Κόρδιγκτον, Δεριγνύ και Χέυδεν προσπάθησαν να πείσουν τον Ιμπραήμ να διατάξει την αποχώρηση του στρατού του από την Πελοπόννησο και τον απόπλου του στόλου του από το λιμάνι…Μα…! ούτε ο Ιμπραήμ ούτε και ο Σουλτάνος συναίνεσαν για να επέλθει η ειρήνη, και δεν έφθανε η αλαζονική τους αδιαλλαξία άρχισαν και πρώτοι τον κανονιοβολισμό κατά του συμμαχικού στόλου, την ώρα που έμπαινε στο λιμάνι…
Όλα αυτά, καθώς και η παραβίαση των συνθηκών, που προηγήθηκαν – Άκκερμαν και Λονδίνου από τον Σουλτάνο- εξόργισαν τον Τσάρο Νικόλαο τόσο πολύ, ώστε να κηρύξει τον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Η προέλαση του στρατού του, δια μέσου της Θράκης, με στρατηγό τον Ντίμπιτς και η άφιξή του στα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης ανάγκασαν τον Σουλτάνο να συναινέσει και να υπογράψει τη συνθήκη της Αδριανούπολης (1829). Η συνθήκη αυτή ματαίωνε όλα τα διπλωματικά ευρωπαϊκά σχέδια, γιατί περιλάμβανε και το ελληνικό ζήτημα «περί ανεξαρτησίας…»
Η παρουσία του ρωσικού στρατού έξω από την Πόλη κατατρόμαξε Γάλλους και Άγγλους. Αυτοί επειδή φοβήθηκαν τη διάλυση της Τουρκίας, την απώλεια των αποικιών τους και την κυριαρχία των Ρώσων στα στενά του Ελλησπόντου, έσπευσαν αμέσως να συναντήσουν τον στρατηγό Ντίμπιτς για να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις. Οι διαπραγματεύσεις διεξήχθησαν στον Πόρο και ήταν και επίπονες και μακροχρόνιες…Τελικά συμφώνησαν και υπέγραψαν το πρωτόκολλο ανεξαρτησίας της Ελλάδος στις 3 Φεβρουαρίου 1830, το οποίο επισημοποιήθηκε στο Λονδίνο.
Το πρωτόκολλο εκτός των άλλων έλεγε:
α) Η Ελλάς θέλει σχηματίσει κράτος ανεξάρτητο με όλα τα δικαιώματα…
β) Η Ελλάς θέλει είναι μοναρχική και κληρονομική…
γ) Η Ελλάς θέλει έχει σύνορα: Αχελώο – Σπερχειό – Οίτη...
Ο Ρώσο- τουρκικός, λοιπόν, πόλεμος, άσχετα με ποια κίνητρα και με ποιους σκοπούς έλαβε χώρα, ήταν επωφελής για τους αγωνιζόμενους Έλληνες…χωρίς την ρωσική νίκη ούτε ελεύθερη, ούτε ανεξάρτητη θα ήταν η μικρή Ελλάδα. Και ενώ ο πρώτος όρος χαροποίησε τους Έλληνες, ο δεύτερος με το καθεστώς της Μοναρχίας, που επέβαλαν οι σύμμαχοι, τους δυσαρέστησε…επειδή το πρώτο σύνταγμα της Τροιζήνας ήταν Δημοκρατικό.
Έτσι το όραμα των τριών εκείνων απλών εμπόρων Σκουφά, Τσακάλωφ, Ξάνθου, που ίδρυσαν την Φιλική Εταιρεία στην Οδησσό, με τον όρκο «ελευθερία ή θάνατος» εν μέρει πραγματοποιήθηκε…Ωστόσο χρειάστηκαν χρόνια…αγώνες… αίμα…για την Ελλάδα του σήμερα… πάντα υπό το «βλέμμα του Βούδα*».
• Υπό το βλέμμα των Μεγάλων Δυνάμεων. Ιστορικό δοκίμιο 05.05.2021.