Σάββατο, 9 Νοεμβρίου 2024, 9:33:24 πμ
Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2024 19:48

4 Νοεμβρίου 1944: Θλιβερή επέτειος

Γράφει ο Σώτος Χρυσάφης.

Πληροφορούμενος ότι σε  λίγες μέρες, θα εορτασθεί από το ΚΚΕ η απελευθέρωση της πόλης μας από τους Γερμανούς προβληματίστηκα . Επειδή έχω ζήσει τα γεγονότα, ενενηντάρης όντας σήμερα, αναρωτήθηκα: είδα τους Γερμανούς να φεύγουν αξιοθρήνητοι προς την Σερβία τέλη Οκτωβρίου, αλλά δεν ακούστηκε ούτε έναν πυροβολισμός στο Κιλκίς εναντίον τους, τι είναι λοιπόν  ακριβώς αυτό που κάνει  το ΚΚΕ να μιλά για απελευθέρωση;

 

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε  εκείνες  τις μέρες στην πόλη μας.

Οκτώβριος 1944 οι Γερμανοί οπισθοχωρούν και φεύγουν  και από την Ελλάδα,. Από τον Μάιο ήδη, οι πολιτικές δυνάμεις ΟΛΩΝ  των πλευρών  συνέρχονται  στο Λίβανο και σχηματίζεται η Εθνική Κυβέρνηση (Αριστεροί  υπουργοί  Σβώλος, Ζεύγος, Τσιριμώκος, Πορφυρογένης, κ.λ.π..), και συμφωνείται  για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Αποφασίζεται λοιπόν ότι όλες οι ανταρτικές δυνάμεις τίθενται  στις διαταγές της Ελληνικής Κυβέρνησης Εθνικής  Ενότητας, και ότι τα Τάγματα Ασφαλείας  ως όργανα του εχθρού πρέπει να παραδοθούν στις ένοπλες δυνάμεις της Εθνικής Κυβέρνησης. Το δικαίωμα της αποδόσεως δικαιοσύνης ανήκει μόνο στο Κράτος και θ ασκείται μόνο από την Ελληνική Κυβέρνηση διά των νόμιμων δικαστηρίων.

  Τέλη Οκτωβρίου του 1944 λοιπόν από το Κιλκίς έχουν φύγει οι  Γερμανοί και διορίζεται από την Κυβέρνηση Νομάρχης, άρα υπάρχουν νόμιμες ελληνικές αρχές. Ταυτόχρονα όμως συγκεντρώνονται εδώ σχεδόν όλες οι   ένοπλες δυνάμεις των μη Ελασιτών με  μεγάλη ποικιλία, από εθνικοσοσιαλιστές και πλιατσικολόγους π.χ. Πούλιος Βήχος  Δάγκουλας  κ. α. αλλά  και πατριώτες αντιστασιακούς  όπως π. χ,  το πρωτοπαλίκαρο του Αντών Τσαούς Σάββας Διαμαντίδης από Ανατολική Μακεδονία με την ομάδα του.

  Γενικώς υπήρχαν ένοπλοι στο  Κιλκίς ποικίλης προέλευσης, με ποικιλία πράξεων, αποτρόπαιων  ή μη, αλλά  με ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήταν όλοι αντικομμουνιστές. Ποικιλία  Ελλήνων, συνεργατών, και ενόχων φρικτών εγκλημάτων, αλλά και άοπλα και αμήχανα άτομα που φοβόνταν την μήνιν των άλλων.

Αλλά ό,τι αποφασίζει η Εθνική Κυβέρνηση με τους αριστερούς υπουργούς τα ανατρέπει το Στρατιωτικό σκέλος του ΕΑΜ.

  Ο  ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Μάρκο Βαφειάδη αποφασίζει να επιτεθεί στο Κιλκίς και να διαλύσει το σύνολο των ενόπλων. Την όλη επιχείρηση  αναλαμβάνει ο Κικίτσας με μεγάλο αριθμό δυνάμεων.

  Πείτε μου σας παρακαλώ: γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση; Η εθνική  Κυβέρνηση υπάρχει, διορισμένες αρχές υπάρχουν, κυβερνητική ομόφωνη απόφαση υπάρχει, οι ταγματασφαλίτες οφείλουν να παραδοθούν σε  κυβερνητικές και μόνο δυνάμεις και όχι στον ΕΛΑΣ όπως αυτός, ως μη όφειλε, επιθυμούσε. Όμως όχι μόνο γίνεται επίθεση αλλά και εξολοθρεύονται χιλιάδες Έλληνες.  Θα μου πείτε, υπήρχαν  πολλοί  ένοχοι εγκλημάτων. Όμως οι περισσότεροι ήταν αθώοι. Ας δοθεί  η απάντηση γιατί ο ΕΛΑΣ όπως ο Τίτο με τους παρτιζάνους δεν αποψίλωσε τους οπισθοχωρούντας Γερμανούς, αλλά θυσίασε αντάρτες του για  να εξολοθρεύσει τους  αντιφρονούντες; Ποιο ήταν το όφελος του ΕΛΑΣ και της  εθνικής αντίστασης από αυτή την μάχη, εκτός του ότι εξαφάνιζαν  τους εν  δυνάμει αυριανούς αντίπαλους των σχεδίων του για δεύτερο  γύρο, που θα  εγκαθίδρυε   στην Ελλάδα Σοσιαλοδημοκρατία  Σοβιετικού τύπου. Το Κιλκίς δεν απελευθερώθηκε, το Κιλκίς  μάτωσε, και έγινε θυσιαστήριο για τους υποβολιμαίους λόγους του ΚΚΕ.

   Αντί να θριαμβολογούμε για τις ενέργειές μας, ένθεν κακείθεν, ας συνέλθουμε και να καταλάβουμε τα λάθη μας. Πρέπει ως λογικά όντα να ενεργοποιούμε τα θετικά μας στοιχεία και να μην αφήνουμε τα πάθη μας να οδηγούν τις ενέργειες μας. Στον εμφύλιο δεν υπάρχει  η καλή  και η κακή πλευρά, υπάρχει μόνο θλίψη και αίμα.