Κύριε Υφυπουργέ
Σας γράφω αυτήν την επιστολή προκειμένου να σας εκθέσω κάποια προβλήματα που διαπιστώνονται στην χρήση των ηλεκτρονικών μέσων, που πλέον λόγω της πανδημίας έχουν αλήθεια διευκολύνει την καθημερινότητά μας σε αρκετά μεγάλο αριθμό δραστηριοτήτων. Όμως υπάρχουν κάποια κενά και παθογένειες που δεν προέρχονται καθ΄αυτό από το hardware των μέσων, ούτε και τόσο από το software τους αν και υπάρχουν και εδώ κάποια θέματα. Τα προβλήματα στο software προέρχονται ως επί το πλείστον στην νοοτροπία επιλογής των δεδομένων εισαγωγής, προκειμένου να λειτουργήσουν αυτά τα συστήματα που μας κάνουν μερικές φορές να αναπολούμε την «εποχή του καρμπόν» συγκριτικά δηλαδή την νεατερντάλειο εποχή.
Δεν αναφέρομαι σε ιστοσελίδες ιδιωτών εμπόρων κλπ αλλά περισσότερο σε ιστοσελίδες του δημοσίου(λιγότερο) και κάποιων εταιρειών κοινής ωφελείας ευρείας χρήσης (παροχους ρεύματος, αερίου, τηλεπικοινωνιών, τραπεζών κλπ) ως επί το πλείστον.

Η πρώτη πρόταση που σας καταθέτω (δεν γνωρίζω αν υπάρχει) είναι η δημιουργία ενός δημοσίου(;) φορέα ελέγχου, εύκολης χρηστικότητας ιστοσελίδων από τις εταιρείες που προανέφερα παραπάνω. Επιπλέον οι ιστοσελίδες πρέπει να είναι τυποποιημένες με κοινή βάση οπτικών πληροφοριών, στην πιο απλή μορφή τους, για όλες τις εταιρείες. Καθαρά και ευκρινώς την πρώτη σελίδα πρέπει να την χαρακτηρίζουν σαφείς πληροφορίες. Εδώ πληρώνεις, εκεί γίνεσαι πελάτης πιο δίπλα οποιαδήποτε άλλη πληροφορία. Το χάος που επικρατεί σε αρκετές δεν τιμά τις ίδιες τις εταιρείες αλλά ούτε και τους δημιουργούς αυτών των ιστοσελίδων. Δηλαδή θα πρέπει και ο πιο αδαής με απλά βήματα να μπορεί να πληρώσει έναν λογαριασμό. Ή να γίνει πελάτης.Ή να πάρει οποιαδήποτε άλλη πληροφορία. Αυτή τη στιγμή δεν γίνεται κάτι τέτοιο.Το σύστημα των My account καλό μεν αλλά πρέπει να έχεις ένα κατεβατό κωδικών για κάθε λογαρισμό σου που πρέπει να τηρείς αρχείο κωδικών κι αυτό επειδή κάθε εταιρεία έχει δικό της σύστημα αποδοχής κωδικών. Άλλη θέλει νούμερα, άλλη νούμερα και γράμματα άλλη όλα τα άλλα και επιπλέον σημεία στίξης. Καταντήσαμε λοιπόν να θέλουμε αποκωδικοποιητή ENIGMA για να κάνουμε τις δοσοληψίες μας. Ορισμένες εταιρείες έχουν χαοτικές ιστοσελίδες που επιβαρύνονται επιπλέον από αναδυόμενα παράθυρα διαφημίσεων, τόσο για διαφήμιση δικών τους προιόντων που συνήθως βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, όσο και από τρίτους. Με άλλα λόγια όταν πηγαίναμε στην τράπεζα ( με το παλιό σύστημα) για να εξυπηρετηθούμε, ταυτόχρονα, δεν περνούσε ούτε ο μπουγατσατζής για να μας πουλήσει τυρόπιτες, ούτε ο πάροχος της τάδε εταιρείας για να μας πουλήσει τα προιόντα ή τις παροχές τους. Όλες οι δοσοληψίες γίνονταν σε ένα ήσυχο περιβάλλον.

Οι τράπεζες ζητούν, ανεξέλεγκτα, στοιχεία που πλέον όχι μόνο παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα μας ,που στη συνέχεια μπλοκάρουν την συνέχιση μιας ηλεκτρονικής πληρωμής, αλλά και δεν δίνουν διευκρινιστικές οδηγίες για παράκαμψη τους εφόσον υπάρχει δυνατότητα.
Και τι εννοώ. Χθες ήθελα να πληρώσω έναν λογαριασμό μου σε εταιρεία παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Μπήκα λοιπόν στο πεδίο ηλεκτρονικής πληρωμής. Αφού δήλωσα όλα μου τα στοιχεία («μέχρι δεύτερης γενεάς προγόνων μου») ζητείται, τηλέφωνο σταθερό, το δίνω, τηλέφωνο κινητό το δίνω, τηλέφωνο εργασίας και αναρωτιέμαι γιατί να το δώσωκαι ποιο αφού είμαι συνταξιούχος; Μπορεί να είμαι άνεργος, μπορεί να μην μπορώ να χρησιμοποιήσω το τηλέφωνο του εργοδότη μου, και στο κάτω κάτω δεν θέλω να το δώσω βρε αδερφέ. Το σύστημα μπλόκαρε. Μισή ώρα προσπαθούσα να τους πληρώσω. Μια απλή δηλαδή πράξη μου έφαγε τόσο χρόνο και δουλειά δεν έγινε. Παίρνω τηλέφωνο την εταιρεία. Τους ρωτώ.
-Γιατί τρία τηλέφωνα και όχι ένα;
-Δεν είναι δικό μας το πρόβλημα, είναι νέος όρος που μας έθεσαν οι τράπεζες.
-Ωραία λέω, εγώ πες ότι είμαι ένας άνεργος και δεν έχω τηλέφωνο εργασίας. Τι πρέπει να κάνω για να τελειώσει αυτή η ρημάδα η πληρωμή;
-Βάλτε και στα τρία πεδία το κινητό σας μου απαντάνε.
-Γιατί δεν το διευκρινίζετε αυτό;
-Είναι θέμα της τράπεζας.
-Να ενημερώσετε τους προισταμένους σας ώστε να ζητήσουν από τις τράπεζες να βάλουν διευκρινιστικές οδηγίες για την ομαλή ροή πληροφοριών στην ιστοσελίδα σας.
Και τι να σου πει η υπάλληλος. Εντολές βλακών εκτελεί.
Άλλη μισή ώρα για αυτή την διευκρίνιση.
Να μην αναφέρω, (στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις εξυπηρέτησης πελατών) ότι δημόσια έγγραφα όπως η ταυτότητα (αριθμός) δεν επαρκεί και χρειάζεται και διασταύρωση με ΑΦΜ κλπ.
Στο δημόσιο τώρα. Θα πρέπει η πολιτεία να δίνει όχι μόνο ευελιξία στα συστήματά της αλλά και να τηρεί τα περιλάλητα προσωπικά δεδομένα. Και ποια είναι αυτά.
Όπως είναι δομημένο το σύστημα εισαγωγής δεδομένων δυστυχώς είναι πρωτόγονης καταγραφής δεδομένων.Δεν έχει ευαισθησία στο να μην σε αναγκάζει να δηλώνεις ότι τυχόν είσαι διαζευγμένος, ή έχεις τέκνα όχι απαραίτητα εξ αίματος από δεύτερο γάμο ή ότι ανήκεις σε μονογονική οικογένεια κλπ. Αναγκάζεται ο πολίτης να λέει την ιστορία της ζωής του σε κάθε υπάλληλο στα γκισέ και να τον ακούνε και καμμιά δεκαριά που περιμένουν στην ουρά. Αυτό είναι απαράδεκτο. Σε καμμιά ευρωπαική χώρα δεν γίνεται αυτή η ξεφτίλα.
Προσωπικά έζησα δύο περιστατικά. Ο ένας μου γιός έχει γαλλική υπηκοότητα και ταυτότητα. Πήγαμε για να του βγάλω φορολογικό μητρώο στην Εφορία Αμπελοκήπων. Ζητήθηκαν τα νούμερα της ταυτότητάς του. Το σύστημα δεν δέχονταν τα νούμερα επειδή οι γαλλικές ταυτότητες εχουν τρία-τέσσερα νούμερα παραπάνω από τις ελληνικές.Πάνω στο τι να κάνουμε για να προχωρήσει το σύστημα, λέω του υπαλλήλου κόψε τα τρία μηδενικά να πάει στο διάολο να συνεχίσει. Τα έκοψε και το σύστημα συνέχισε. Τώρα βέβαια άντε να αποδείξεις κάποτε αν ζητηθεί ότι η ταυτότητα με τα παραπάνω μηδενικά είναι η σωστή και όχι τα στοιχεία της εφορίας. Στο τέλος βέβαια και το κερασάκι στην τούρτα το σχόλιο του υπαλλήλου « Καλά κύριέ μου κι αυτοί οι Γάλλοι σας, τόσα νούμερα πια στις ταυτότητές τους;» Εκεί μένεις ψύχραιμος για να μην πηδήξεις μέσα στον γκισέ και γίνει κόλαση.

Το δεύτερο περιστατικό είναι για γέλια και για κλάματα. Για τον ίδιο όταν έφευγε για σπουδές στη Γαλλία χρειάστηκε ευρωπαική κάρτα ασφάλισης. Ένα από τα δικαιολογητικά για αλλοδαπούς (που δεν έχουν ελληνική ταυτότητα και υπηκοότητα) είναι και η κάρτα παραμονής. Ότι δηλαδή μένει στην οικία μας στην χώρα. Για να βγει αυτή η κάρτα παραμονής χρειαζότανε λογαριασμός τραπέζης στο όνομά του με κάποιο ποσό ή διεύθυνση που εργάζεται. Ούτε το ένα έχει γιατί ήταν απόφοιτος Λυκείου χωρίς εισοδήματα και βέβαια δεν εργαζότανε. Άλλωστε πότε αφού ήταν μαθητής. Δεν μπορέσαμε δηλαδή να αποδείξουμε ότι το παιδί μένει μαζί μας. Βέβαια δεν πήρε και την ευρωπαική κάρτα ασφάλισης. Δεν πειράζει του λέω θα σε βγάλουν οι Γάλλοι σαν φοιτητής που θα είσαι ασφάλεια υγείας φοιτητή μιας και όλους τους φοιτητές τους ασφαλίζουν.
Ήρθα σε επικοινωνία μετά με κάποιους ευρωπαικούς συνδέσμους και εδώ και στις Βρυξέλλες που μου είπαν ότι με το απολυτήριο του Λυκείου θα μπορούσαν να με εξυπηρετήσουν. Οι υπηρεσίες όμως εκτελούσαν αυτά που τους είχαν πει οι Προιστάμενες Αρχές.
Αυτά τα ευτράπελα γίνονται πίσω από τα γκισέ και τα τηλέφωνα κ. Υφυπουργέ. Και άλλες πολλές τέτοιες περιπτώσεις συμπολιτών μας, που μένουν στην αφάνεια και συνεχίζεται η κακοδαιμονία μας για την γραφειοκρατία που γέρασα και βαρέθηκα να ακούω για την πάταξή της.
Φτιάξτε λοιπόν εκείνο τον αριθμό για όλα να ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Για όποια διευκρίνιση στη διάθεσή σας.