Είναι ο τελευταίος μήνας, που κλείνει τον κύκλο ενός ακόμη χρόνου που φεύγει και χάνεται οριστικά και αμετάκλητα από τη ζωή μας και τα χρόνια περνούν… Τα χρόνια φεύγουν…
Φυσικά Δεκέμβρηδες άλλων χρονολογιών θα ξανάρθουν στο μέλλον, αλλά Δεκέμβρης του 2025 δεν πρόκειται ποτέ πια να ξανάρθει, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι, που πέρασαν και χάθηκαν στο βάθος του χρόνου…
Δεκέμβρης, λοιπόν, και πάλι Χριστούγεννα μπροστά μας και αμέσως μετά ο Νέος Χρόνος φορτωμένος με ευχές, δώρα, ελπίδες και πάρα πολλές προσδοκίες... Αλήθεια, πότε πέρασε ακόμα ένας χρόνος; Πότε πέρασαν κιόλας τόσα χρόνια...
Μικρή τελικά είναι η ζωή μας και παρά την συνειδητοποίηση αυτής της σκληρής πραγματικότητας τίποτα δεν αλλάζει…
Από μικρά παιδιά ακούγαμε τα διάφορα παραμύθια των μεγάλων για μια καλύτερη ζωή, που, δυστυχώς, καθημερινά αποδεικνύεται περίτρανα το αντίθετο, χωρίς να μπορείς να την ζήσεις έτσι, όπως υποσχέθηκαν και να την ονειρευτείς…
Αυτή η καθημερινή τραγική διάψευση των διαφόρων υποσχέσεων κατάντησε πια το αυτονόητο μιας πικρής ζωής…
Αλήθεια τι κρίμα… Κι ενώ φαντάζει μεγάλη και ατελείωτη, τελικά είναι λίγη, ψεύτρα κι αυτή στο πλάνο του παιχνιδιού των υποσχέσεων…
Μικρή είναι, λοιπόν, η ζωή και τα χρόνια περνούν και οι άνθρωποι μεγαλώνουν.
Τις Άγιες, γιορταστικές μέρες των Χριστουγέννων συνήθως μετριόμαστε και βρίσκουμε πως λείπουν πολλά αγαπημένα πρόσωπα, που τα περασμένα Χριστούγεννα βρισκόταν κοντά μας και τώρα είναι για πάντα φευγάτα στον άλλο κόσμο και αυτό μας πονάει, μας πονάει πολύ…
Μικρή, τελικά, είναι η ζωή μας και όμως μας υποχρεώνουν να ζούμε στην κόψη του ξυραφιού. Υπηρετούμε σήμερα όλοι μας θεληματικά ή όχι μια κοινωνία που έχει πάψει να έχει την ευγενή φιλοδοξία να πλάθει τίμιους ανθρώπους, ανθρώπους που να υπηρετούν αρχές και διαχρονικές αξίες.
Και τα χρόνια περνούν και τα χρόνια φεύγουν…
Δεκέμβρης μήνας και πάλι.
Ο μήνας γιορτών, δώρων, χρωμάτων, ευχών και θρησκευτικότητας και μήνας απολογισμού και καταγραφής. Ένας ακόμα Δεκέμβρης του γερασμένου χρόνου, που φεύγει για πάντα και αμετάκλητα και οι άνθρωποι ταξιδεύουν άθελά τους, με την φαντασία, στο νοσταλγικό παρελθόν. Τότε που τα Χριστούγεννα με λιγότερα δώρα, χρώματα και λούξους είχανε μια ξεχωριστή γοητεία, ομορφιά και ζεστασιά στην καρδιά του χειμώνα, καθώς τους γέμιζαν οι μικροχαρές της ζωής.
Δεκέμβρης και πάλι, μπροστά μας τα Χριστούγεννα και μετά αμέσως ο Νέος Χρόνος. Ο Νέος Χρόνος και οι άνθρωποι ακόμα ψάχνουν να βρούνε την αληθινή αγάπη και την ανθρώπινη ζεστασιά.
Και πάλι Δεκέμβρης μήνας, ο τελευταίος μήνας ενός ακόμη γερασμένο χρόνου… Και τα χρόνια περνούν και τα χρόνια φεύγουν...
Χαρούμενες γιορτές και καλά Χριστούγεννα
Υγεία και Ειρήνη στον Νέο Χρόνο!
