Με τον όρο επισφάλεια εννοούμε τις μορφές και τους όρους απασχόλησης που παρουσιάζουν ελάχιστες διασφαλίσεις για τον εργαζόμενο, ως προς το να υπάρξει ή να διατηρηθεί σε ένα «αποδεκτό» επίπεδο διαβίωσης, πράγμα που οδηγεί σε αίσθημα αβεβαιότητας για το μέλλον. Ο περιορισμός της ζήτησης και τα «λουκέτα» στις επιχειρήσεις έφεραν αλλαγές στο περιεχόμενο των ειδικοτήτων παράλληλα με την κατάργηση παλαιών και τη δημιουργία νέων. Επήλθε χαλάρωση της έννοιας του επαγγέλματος και της ειδικότητας και αντικατάσταση της με πρακτικές συνδεδεμένες με την συγκεκριμενοποίηση της θέσης εργασίας και τα επιθυμητά προσόντα ανάλογα με τα καθήκοντα της εκάστοτε θέσης εργασίας (job description). Επίσης, η κρίση περιόρισε την σταθερή και αορίστου διαρκείας απασχόληση (full time job) και την αντικατέστησε σε μεγάλη κλίμακα με άλλες μορφές ευέλικτης απασχόλησης, όπως είναι η μερική απασχόληση (part time job) ή άλλα επί μέρους εργασιακά καθεστώτα.
Προκλήσεις στις οποίες πρέπει να ανταπεξέλθει ο υποψήφιος εργαζόμενος
Στις μέρες μας που οι θέσεις εργασίας είναι περιορισμένες, η επιτυχία εύρεσης εργασίας κρίνεται:
α) Στην επιμονή του υποψηφίου.
β) Στο κατά πόσο συντονισμένη είναι η προσπάθεια του για αναζήτηση εργασίας. Η αναζήτηση για δουλειά είτε πρόκειται για έναν έμπειρο επαγγελματία, είτε πρόκειται για ένα νεοεισερχόμενο στην αγορά εργασίας έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και δραστηριότητες που πρέπει να οργανωθούν.
Βήματα εξασφάλισης απασχόλησης
Καθώς η σύγχρονη αγορά εργασίας είναι ανταγωνιστική, ο υποψήφιος πρέπει να πείσει το μελλοντικό εργοδότη ότι είναι ο καλύτερος για τη συγκεκριμένη θέση. Προκειμένου να πετύχει το στόχο του καλείται να ακολουθήσει συγκεκριμένα βήματα:
α) Πληροφόρηση και κατανόηση των συνθηκών της σύγχρονης αγοράς εργασίας και των αναγκών των επιχειρήσεων.
β) Κατάλληλη διαμόρφωση του βιογραφικού σημειώματος, ώστε να καλύπτονται οι απαιτήσεις των θέσεων εργασίας.
γ) Επισκόπηση των διαθέσιμων επιλογών σχετικά με την αναζήτηση εργασίας (π.χ. το internet, τα job portals, τα portal media, κ.λ.π.) και κατανόηση του τρόπου με τον οποίο θα γίνει αξιοποίηση της κάθε ξεχωριστής επιλογής.
δ) Ενεργοποίηση της εύρεσης εργασίας μέσω της αποστολής βιογραφικού, επικοινωνία για επιβεβαίωση της λήψης του βιογραφικού και προετοιμασία για πιθανή συνέντευξη.
Κύριες πηγές εργασίας:
Οι υπηρεσίες του Ο.Α.Ε.Δ.
Τα γραφεία Διασύνδεσης με την αγορά εργασίας των ΑΕΙ-ΤΕΙ, των ΙΕΚ και των ΚΕΚ.
Το internet (job portals, social media, κλπ).
Οι δημοσιευμένες αγγελίες σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
Οι εταιρείες εύρεσης εργασίας και ανθρώπινου δυναμικού.
Το συγγενικό, φιλικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Λάθη που μειώνουν τις πιθανότητες εύρεσης εργασίας
Αδράνεια κατά το διάστημα αναζήτησης εργασίας. Το διάστημα αυτό μπορείς να το εκμεταλλευτείς για να αυξήσεις τα προσόντα σου, (επιμόρφωση μέσω σεμιναρίων, φρεσκάρισμα γνώσεων σε μια ξένη γλώσσα, χρήση Η/Υ άλλες δεξιότητες κλπ.)
Εμμονή αναζήτησης πρώτης εργασίας πάνω στο αντικείμενο σπουδών. Μια οποιαδήποτε προσωρινή δουλειά προσφέρει προϋπηρεσία και εμπειρία, ώσπου να βρεθεί η κατάλληλη θέση και δείχνει άτομο δραστήριο, (get the first job, first).
Απόρριψη θέσεων προσωρινής απασχόλησης. Αυτές μπορούν να προσφέρουν εμπειρία, αξιόλογη προϋπηρεσία και ευκαιρίες σταδιοδρομίας.
Υπερεκτίμηση των προσόντων και υπεροψία: Δείχνει έλλειψη ωριμότητας. Χρειάζεται σωστή αξιολόγηση των προσόντων, της εργασιακής εμπειρίας και της προσωπικότητας.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Αν και η χώρα βρίσκεται τυπικά σε μια μεταμνημονιακή εποχή, εν τούτοις η ανεργία δεν μπορεί να στηρίζεται σε επιδοματικές πολιτικές, αλλά σε ουσιαστικές οικονομικές και αναπτυξιακές πολιτικές που οφείλουν να ανταπεξέλθουν στις εξής βασικές προκλήσεις της εποχής:
α) Την αποκατάσταση υγιών και βιώσιμων ρυθμών ανάπτυξης.
β) Τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης.
γ) Την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
Για τους λόγους αυτούς, απαιτείται συνδυασμός πολιτικών, μέτρων και ενεργειών με ουσιαστική εφαρμογή στην πράξη, έτσι ώστε:
1) Να επιτυγχάνεται η ζητούμενη ευελιξία από τις επιχειρήσεις και η μείωση του εργατικού κόστους κατά τους «νεκρούς» χρόνους παραγωγής.
2) Να προφυλάσσεται το αίσθημα ασφάλειας στην εργασία για τους εργαζόμενους (εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, προώθηση της επαγγελματικής τους εξέλιξης, διευκόλυνση της πρόσβασης σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης της επιχείρησης κλπ.). Όμως για την υλοποίηση όλων των παραπάνω στρατηγικών επιλογών και εφαρμογής αναπτυξιακών πολιτικών απαιτούνται σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ και μάλιστα ιδιωτικές. Επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις, προσέλκυση χρηματιστηριακών κεφαλαίων (joint ventures, hedge funds, αμοιβαία κεφάλαια, μετοχικά κεφάλαια κ.ο.κ.), μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα, ικανοί και αποτελεσματικοί Managers της αγοράς επικεφαλής των Διοικήσεων των Οργανισμών. Το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι ξεκάθαρο. Έχει την βούληση να υλοποιήσει ή δεν την έχει, μπορεί ή δεν μπορεί, ξέρει ή δεν ξέρει τους τρόπους προσέλκυσης ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ. Η πρόκληση είναι μπροστά της, ο χρόνος και μάλιστα ο πολιτικός χρόνος, τρέχει! Οι ρυθμοί δεν πρέπει να είναι αργοί γιατί οι καιροί ου μενετοί!