Το γεγονός αυτό μας οδήγησε σε μια συντεταγμένη πορεία (τώρα πως έγινε αυτό;) όλων με τα γνωστά θετικά, όπως μας λένε οι ειδικοί αποτελέσματα. Για να δούμε όμως πως επέδρασε αυτό στον οικογενειακό τρόπο ζωής με την ανατροπή παγιωμένων λειτουργιών σε γονείς, μαθητές και δασκάλους.
Και πρώτα-πρώτα στους γονείς . Αν εξαιρέσουμε την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, όλοι οι γονείς έζησαν ξεχασμένες χαρούμενες οικογενειακές στιγμές, όπως το οικογενειακό πρωινό, η προετοιμασία του μεσημεριανού φαγητού με τη συμμετοχή όλων, τα ομαδικά επιτραπέζια παιχνίδια που τόσο πολύ έλειπαν από τα παιδιά μας. Αυτά όλα, όσο απλοϊκά κι αν φαίνονται ενίσχυσαν και εμπέδωσαν μια νέα σχέση γονέων- παιδιών. Η ενασχόληση των γονέων με τα παιδιά τους (από τα μαθήματα μέχρι τις πιο παράξενες επιθυμίες τους) συνέβαλαν στην ολοκληρωμένη συμβίωση (βιώνω μονάχα όταν συμβιώνω) της οικογένειας. Φάνηκε « η παρεξηγημένη» πολλές φορές προσφορά της μητέρας στην οικογένεια, που συχνά λείπει εξ αιτίας των συνθηκών εργασίας, αλλά, και του πατέρα που στο μυαλό των παιδιών είναι αυτός που δουλεύει και φέρνει τα χρήματα στο σπίτι και λείπει σχεδόν πάντα από την οικογένεια.
Τα παιδιά, τώρα, έζησαν κι αυτά μια πρωτόγνωρη κατάσταση με τη μαμά και τον μπαμπά στο σπίτι σε μια ζεστή ατμόσφαιρα που δεν την συναντάς, ειδικά τις καθημερινές, στα περισσότερα σπίτια , λόγω της δουλειάς των γονέων τους. Οι μικροί χάρηκαν τόσο πολύ «την κατά βούληση εργασία», που όταν άρχισαν τα τηλεοπτικά μαθήματα δεν τα δέχτηκαν και με μεγάλο ενθουσιασμό. Όμως, αυτή η επικοινωνία θεωρούμε πως ήταν απαραίτητη για να μη χαθεί η επαφή και η συνέχεια της σχολικής προσπάθειας, που είναι και ο στόχος της εκπ/σης σ’ όλες τις βαθμίδες της από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, και, ιδιαίτερα στο Λύκειο, που και οι ευθύνες των μαθητών αυξάνονται και οι ανησυχίες των γονέων ειδικά της Γ΄Λυκείου πολλαπλασιάζονται.
Οι Δάσκαλοι, αφού πέρασαν μια περίοδο αβεβαιότητας και αμηχανίας, αφού έζησαν κι αυτοί τα πλεονεκτήματα της συμβίωσης της οικογένειας συγκεντρωμένης στο ίδιο τραπέζι και στον ίδιο καναπέ, επιδόθηκαν στην αναζήτηση δημιουργικής απασχόλησης των μαθητών τους μέσα από τρόπους και μεθόδους που τους προσφέρει η τεχνολογία. Έτσι, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας οργάνωσαν κάθε σχολική Μονάδα και προσάρμοσαν την ύλη πάνω στα νέα δεδομένα της διαδικτυακής παράδοσης των μαθημάτων. Μάλιστα, αν κρίνω από την 40χρονη εμπειρία μου μου στα σχολεία και τη συχνή επικοινωνία με τα εγγόνια μου ( έχω σε Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και Πανεπιστήμιο ) η πρώτη εφαρμογή της διαδικτυακής διδασκαλίας με τη συμβολή όλων των παραγόντων της εκπαίδευσης, κρίνεται επιτυχής.
Ανακεφαλαιώνοντας, με την υποχρεωτική συμβίωση που επέβαλλε ο κορονοϊός στις οικογένειες, μπορούμε να πούμε, πέραν της καταστροφικής επιδρομής του ιού σε όλες τις κοινωνικές ομάδες πολιτών, είχε και κάποιες «θετικές» στιγμές, μέσα από τη συμβίωση, την ανασύσταση των οικογενειακών σχέσεων και την ανάγκη συνύπαρξης με τον άλλον, μέσα στον άλλον, για τον άλλον, όπως έλεγε τη 10ετία του 60 και του 70 ένας φίλος « Ιατροψυχολόγος» ο Γ.Παναγιωτόπουλος
