Το μεσημέρι της Τσικνοπέμπτης (24.2.2011) τρώγαμε μαζί με τον Τούρκο φίλο μου Τολγκά (Tolga) στη Λέσχη Κυνηγών, όταν δύο άγνωστοι Τούρκοι (πατέρας και γιος) μπήκαν στο μαγαζί για να πάρουν πληροφορίες για τα κιλκισιώτικα χωριά Ράμνα και Τσιρνάλ. Συγκεκριμένα οι Ανταλλάξιμοι πρόσφυγες Μουσουλμάνοι παππούδες τους ήταν από τα παραπάνω χωριά και ως εγγόνια ήρθαν εδώ για μια προσκυνηματική επίσκεψη.
Επειδή γνωρίζω τουρκικά και ασχολούμαι χρόνια με το αντικείμενο, τα γκαρσόν τους παρέπεμψαν σε μένα.
Μετά το φαγητό, πήγαμε στη Ράμνα (Μονολίθι) όπου ο γνωρίζων πολύ καλά τούρκικα Θεόδωρος Αμπατζόγλου τούς έδωσε τις απαραίτητες πληροφορίες και στη συνέχεια με την συνοδεία του ειδοποιηθέντος από μένα Τάσου Αμανατίδη οδεύσαμε προς Επτάλοφο. Δυο – τρία χιλιόμετρα μετά την Επτάλοφο, από την κορυφή υψώματος δείχνοντας την περιοχή, ο παλιός Δήμαρχος του Κιλκίς και ρέκτης της Ποντιακής Ιστορίας, εξήγησε στους φιλοξενούμενους μας ότι χωριό Τσιρνάλ δεν υπάρχει. Ωστόσο η περιοχή νοτίως του Ελληνικού ονομάζεται Τσιρνάλια, όπου και κατά την Οσμανική περίοδο υπήρχαν περί τους 10-12 μαχαλάδες. Οι συνοικισμοί αυτοί εποικισθέντες αρχικά από Έλληνες Ανταλλάξιμους (1923-24), στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν, για να σχηματισθεί ο νέος οικισμός υπό το όνομα Επτάλοφος. Επειδή ήδη σκοτείνιαζε, ο Τούρκος επισκέπτης, ονόματι Γιασάρ Ντεμιρερ (Yasar Demirer) αφού έβγαλε από μακριά τις φωτογραφίες που ήθελε ζήτησε να επιστρέψουμε, γιατί έπρεπε να προλάβει το λεωφορείο της Τουρκικής Εταιρείας METRO στη Θεσσαλονίκη με το οποίο θα γύριζε στην πατρίδα του.
Ο συμπατριώτης του Τολγκά, ο οποίος την ίδια ώρα αναχωρούσε με το Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητό του για την Κωνσταντινούπολη, τον κάλεσε να αφήσει το λεωφορείο και να τον πάρει μαζί του, αλλά εκείνος δεν δέχθηκε αφού ήδη είχε εισιτήριο επιστροφής.
Το πρωί της επόμενης (25.2.2011) ο Tolga μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι το λεωφορείο της METRO τούμπαρε ενδιάμεσα Μαλγάρων-Ραιδεστού και ότι κατά πληροφορίες του υπήρχαν και νεκροί.
Το γεγονός έγινε πρώτη είδηση στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης (ράδιο –TV) διότι μεταξύ των νεκρών ήταν και 5 Έλληνες.
Σήμερα το πρωί (26.2.2011) μου ξανατηλεφώνησε ο Tolga και μου είπε πως σύμφωνα με τις Τουρκικές εφημερίδες ο μόνος Τούρκος που σκοτώθηκε στο ατύχημα, έφερε το όνομα Γιασάρ Ντεμιρέρ (Yasar Demirer)!
Και συμπλήρωσε το Τόλγκα.
- «Τρεις φορές του είπα στο Κιλκίς έλα μαζί μου. Έλα να σε πάω εγώ στην Τουρκία, αλλά εκείνος ευγενικά αρνήθηκε. Επέμενε να πάει με το λεωφορείο. Φαίνεται δεν ήθελε να αρνηθεί με τίποτε το κάλεσμα των παππούδων του».
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει φίλε Γιασάρ Ντεμιρερ, συνταξιούχε δάσκαλε, από την Μαγνησία του Αιγαίου.
ΟΙ “ΓΡΙΦΟΙ”
ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Στην Ελλάδα κάποιοι αρέσκονται να διαδίδουν ότι οι Ελληνο-Κύπριοι δεν συμπαθούν τους Έλληνες. Και μόνο όταν επισκεφθούν την Κύπρο και δουν τις φωτογραφίες των Αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης στους τοίχους ακόμη και των ...καφενείων, ξεροβήχοντας καταπίνουν την γλώσσα τους.
Οι Τούρκοι στο σύνολό τους σχεδόν αρέσκονται να λένε ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν τους συμπαθούν. Μάλιστα προ 15θημερου, οι Τουρκοκύπριοι έκαναν συλλαλητήριο κατά της Τουρκίας και ο Ερντογάν λίαν υποτιμητικά τους κάλεσε να κάτσουν φρόνιμα, διότι η Τουρκία τους ...ταΐζει!
Για το θέμα αυτό ο Τούρκος δημοσιογράφος Φατιχ Τσεκίρκε στη στήλη που διατηρεί στην εφημερίδα Χουριέτ έγραψε ότι ανώτατο στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών του είπε επί λέξει τα εξής –«Τι κρίμα, που χρόνια τώρα τα ζητήματα της Βόρειας Κύπρου κρυβόταν κάτω από το χαλί. Η Βόρεια Κύπρος έζησε σύμφωνα με τη βοήθεια που έπαιρνε από την Τουρκία. Αντί επενδύσεων, αυτή η βοήθεια στόμωνε την ενεργητικότητα της. Το Βόρειο-Κυπριακό κράτος (;) εξ αιτίας αυτής της βοήθειας χαλάρωσε. Τώρα ζητάει νέο ξεκίνημα. Αυτή η διαπίστωση είναι σπουδαία διότι από το Κουρδικό μέχρι το Αρμενικό ζήτημα και μέχρι την αξίωση των Αλεβητών συμπατριωτών μας να τους αναγνωρισθεί ξεχωριστή περιοχή, όλα τα θέματα για χρόνια αναβαλότανε. Κι επειδή τα σπρώχνανε κάτω από το χαλί τώρα εξελίχθηκαν σε γρίφο».
Κάποιοι αναγνώστες μπορεί να μην νοιάζονται για τέτοια θέματα.
Για τους υπεύθυνους όμως και ενεργούς συμπολίτες μου (ο Φλωρίδης λέει ότι με διαβάζει) το να γνωρίζουν ότι οι Τούρκοι εκτός από το Κυπριακό έχουν στο κεφάλι τους και τους «γρίφους» των Κούρδων, Αρμενίων και πολυπληθών (16 εκατ.) Αλεβιτών είναι πολύ, μα πολύ σημαντική υπόθεση.
Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ
Ο ΧΟΡΟΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο φίλος μου Χοροζόπουλος Χρήστος είναι δεινός κυνηγός. Και ταυτόχρονα λάτρης της φύσης. Τώρα πώς γίνεται οι κυνηγοί να λατρεύουν τη φύση και τα ζώα και ταυτόχρονα να τα σκοτώνουν, μόνον αυτοί μπορούν να το εξηγήσουν.
Ο φίλος μου ο Χρήστος, με γνώσεις στοιχειώδους εκπαίδευσης, δεν μπορεί με λόγια να μας το εξηγήσει. Με τις πράξεις του όμως, μας αφήνει άφωνους. Πότε αξιοποιεί μαι πηγή στο βουνό για να πίνουν τα ζώα νερό, πότε μπολιάζει αγριοκλαδιές στο δάσος, πότε περιθάλπει τραυματισμένο ζώο και πότε αγριεύει σε συναδέλφους του κυνηγούς όταν αυτοί λαθροθηρεύουν.
Το περασμένο 15νθημερο δυο μέρες τον έψαχνα για καφέ. Ο αφιλότιμος ήτανε εξαφανισμένος. Την τρίτη ημέρα πληροφορήθηκα ότι βρισκότανε στα βουνά πάνω από τη Βάθη όπου μόνος του φύτεψε πάνω από εκατό πεύκα. Μόνος του χωρίς τη βοήθεια κανενός και χωρίς να το πει σε κανέναν.
Κάτι τέτοια κάνει ο φίλος μου Χρήστος Χοροζόπουλος, με καταγωγή από τον Βαθύτοπο Δράμας και τον εκτιμώ όλο και περισσότερο.
ΘΕΛΕΙ Κ ΕΡΩΤΗΜΑ;
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ξεπούλημα ή την αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας. Επειδή εθήτευσα δύο χρόνια σε κυβερνητική θέση, είμαι χωρίς καμμία επιφύλαξη υπέρ της αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας (για ξεπούλημα μιλάνε μόνο οι φαρισαίοι και υποκριτές) δεδομένου ότι κανείς Έλληνας δεν θέλει το ξεπούλημα.
Ο οργανισμός στον οποίο ήμουν πρόεδρος (ΑΓΡΟΓΗ) είχε δύο παραθαλάσια ακίνητα πολύ πρόσφορα για τουριστική αξιοποίηση σε συνεργασία με τους επιχωριους δήμους. Παρότι υπήρχαν σχέδια, το Υπουργείο Γεωργίας αρνείτο επίμονα να δώσει τη σχετική έγκριση.
Αν γινόταν αξιοποίηση, η ΑΓΡΟΓΗ ετησίως θα έβγαζε όλα τα λειτουργικά της έξοδα και θα άφηνε σημαντικό πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό. Χωρίς την αξιοποίηση, η ΑΓΡΟΓΗ απορροφούσε 1,5 δις ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Χρειάζεται λοιπόν ερώτημα για το αν συμφέρει ή όχι η αξιοποίηση των Δημοσίων Κτημάτων;
Ο συμπατριώτης μας Γιώργος Φλωρίδης λέει όχι και μπράβο του.
