Γιατί όμως το πείραγμα θριάμβευε στο δρόμο; Τι είναι τελικά ο δρόμος;

Ο δημόσιος αδόμητος χώρος που διαχωρίζεται από το δομήσιμο ιδιωτικό και επισημαίνεται δια πρασίνης ή ερυθράς μελάνης επί των ρυμοτομικών διαγραμμάτων, όπως θα έλεγαν οι πολεοδόμοι;

Ο κατασκευασθείς δια λίθων, σκύρων ή ασφάλτου, αγωγός μετακίνησης ανθρώπων και μεταφοράς εμπορευμάτων, όπως θα διατείνονταν οι εργολήπτες δημοσίων έργων;

Η αρτηρία, η συλλεκτήρια ή η τοπικής σημασίας οδός, όπως θα αποσαφήνιζαν οι συγκοινωνιολόγοι;

Βεβαίως, ο δρόμος είναι όλα τα παραπάνω αλλά για τους άνδρες ήταν και είναι κυρίως μια αέναη γυναικεία παρέλαση με αφάνταστη ποικιλία μορφών και πανδαισία χρωμάτων. Έτσι, ο δρόμος εξεταζόμενος υπό το πρίσμα της ανδρικής ερωτικής εμμονής ξεπερνά όλα τα παραπάνω:

Οι ευθείες γραμμές των άψυχων πολεοδομικών σχεδίων που καθορίζουν τους δρόμους φαντάζουν μονότονες μπροστά στις καμπύλες των ζωντανών γυναικείων σωμάτων που κινούνται σ’ αυτούς. Το πράσινο και το κόκκινο χρώμα των ρυμοτομικών και οικοδομικών γραμμών που τους οριοθετούν ωχριούν μπροστά στη πολυχρωμία των ενδυμάτων και της βαφής της γυναικείας κόμης, από του χρώματος του ενετικού πυρρού έως της πλατίνας.

Οι δεκάποντες γόβες επί του οδοστρώματος της αστικής αρτηρίας προξενούν την ταχύτατη κυκλοφορία του αίματος στις αρτηρίες και τις φλέβες των ανδρών.

Να πώς περιγράφει το 1925 μια αθηναϊκή εφημερίδα ένα πολυσύχναστο δρόμο, τον οποίο κατακλύζουν εργαζόμενες γυναίκες μετά τη λήξη του ωραρίου τους: «Είνε δρόμος αυτός ή κινητή έκθεσις καλλονών, μία πανήγυρις νεότητος; Κυττάξετε ποικιλία χρωμάτων εις φορέματα, εις καπέλλα, εις κνήμας, εις κάλτσες, εις μορφάς, εις ό,τι θέλετε… Υπάρχει πράγμα δι’ όλα τα γούστα και τα βαλάντια. Μοδιστρούλες με τα ρυθμικώς ηχούντα σκαρπινάκια, που στηρίζουν κνήμας κομψάς, από των οποίων συνέχονται κορμάκια αγαλμάτινα εφ’ ων στηρίζονται μουτράκια γελαστά, φωτιζόμενα από ματάκια αποστάζοντα πυρ και μέλι, δακτυλογράφοι αγέρωχοι και προκλητικαί, ραφτρούλες χαμηλοβλεπούσες και στρουμπουλοπρεπείς, δούλαι υψίκορμοι και βαθύκολποι, κορδελλιάστρες γλυκές και μεστές σαν τσουπωτά κραμβολάχανα, τραπεζιτικοί υπάλληλοι ελαφραί ως πεταλούδες και φλύαροι σαν γαλιαντρίτσες σωστές, ένας εσμός κόσμου του ωραίου φύλου, παράπλευρα εις τον ποικίλον ανδρικόν κόσμον, που συγκινημένος παρακολουθεί προκλητικός και επιθετικώτατος, υπείκων στον ανίκητον νόμον της έλξεως και της … αναδημιουργίας». (Πώς περνά ο έρως στας Αθήνας, ΕΞΕΛΣΙΟΡ 19-7-1925).

Με βάση τα ως άνω εκτεθέντα εύλογα προκύπτει το εξής ουσιώδες ερώτημα: Τι θα όφειλε να πράξει ο άνδρας που είχε το ερωτοτροπείν στο DNA του, βλέποντας να παρελαύνουν σκανδαλιστικά προ των οφθαλμών του ερωτικές υπάρξεις; Να συγκρατηθεί ψελλίζοντας το «μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν» ή να εφορμήσει ακάθεκτος αναφωνώντας «Θου Κύριε, αρωγός τω στόματι μου»; Προφανώς το ερώτημα είναι ρητορικό και η απάντηση μονοσήμαντη και εκ των προτέρων γνωστή.

Εκτός, όμως, των ρητορικών ερωτημάτων επί του ζητήματος αυτού αναφύονται και ερωτήματα που δεν απαντώνται με την ευκολία παραβίασης μιας ανοικτής θύρας. Τι συνέβαινε με τους εραστές του δρόμου και αίφνης αφυπνιζόταν μέσα τους ο Καζανόβας, ο Δον Ζουάν, ο Λατίνος εραστής;

Τι έφταιγε; Το βαθύ ντεκολτέ και η κοντή φούστα ή απλά η ανάγκη επικοινωνίας;

Ήταν δυνατόν μια τσαχπίνικη ματιά στο δρόμο να οδηγούσε τον ερωτικό ίμερο προς εκτόνωση από το υπογάστριο προς το στόμα με την ίδια υπερβολική ταχύτητα και θερμότητα που ανέρχεται η λάβα από τα έγκατα της γης στον κρατήρα του ηφαιστείου;

Και εν τέλει τι ήταν το λεκτικό καμάκι; Σπορ, τέχνη ή απλό υποκατάστατο μιας σεξουαλικής επαφής; Ήταν θεμιτό, άραγε, ο εραστής του δρόμου να αντιμετωπίζει το βαδίζον αντικείμενο του πόθου του σαν λευκό χαρτί όπου καταγράφει τις επιθυμίες του;

Πριν όμως επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά ας ανατρέξουμε στο παρελθόν για να παρακολουθήσουμε την εμφάνιση και τη διαχρονική εξέλιξη του φαινομένου του απροκάλυπτου και φορτικού φλερτ που μέχρι προ ολίγων ετών εκδηλωνόταν στους δρόμους.

(ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

Περισσότερα άρθρα και φωτογραφίες από το νομό Κιλκίς θα βρείτε στην ιστοσελίδα και στο fb του τεχνικού γραφείου k4s tation.