Στον καθένα μας σίγουρα θα έτυχε να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα ή συμπεριφέρθηκε συνειδητά ή υποσυνείδητα σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης που χρησιμοποιεί στην επίλυση των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων
Τι εννοώ με αυτό. Πχ ο στρατιωτικός θέλει να γίνονται κάποια πράγματα στην ώρα τους, έχει μάθει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, χρησιμοποιεί άλλοτε διπλωματικό τρόπο συμπεριφοράς μα δεν τον εμποδίζει η ιδιοσυγκρασία του να είναι και απότομος. Ενίοτε όμως τον διακρίνει και ευελιξία σκέψης στη λύση του προβλήματός του. Νομίζει συνήθως ότι η εξουσία του έχει ισχύ ακόμα και αν αποστρατευτεί.
Ο έμπορος, ο οποίος σαν κύριο γνώμωνα για την εξάσκηση του επαγγέλματός του είναι το κέρδος, δηλαδή αγοράζει και πουλά κάποιο αντικείμενο εφόσον θα έχει κέρδος και συμφέρον, συμπεριφέρεται λοιπόν κι αυτός με την σειρά του, αναλογιζόμενος υποσυνείδητα από το τι κέρδος θα έχει από τον α ή τον β τρόπο αντιμετώπισης του καθημερινού του προβλήματός.
Ο μαθηματικός, θα αντιμετωπίσει με μαθηματική σκέψη το πρόβλημά του. Θα θέσει πιθανώς σε λειτουργία την εις άτοπον απαγωγή μέθοδο και θα επιλέξει την συμφέρουσα λύση. Το ίδιο και ο φυσικός ή ο φιλόλογος θα χρησιμοποιήσουν ίσως παραδείγματα από την επιστήμη τους για να βρουν λύση.
Για να μην τα πολυλογώ,ο πλανόδιος κουλουρτζής. Ο οποίος για να πουλά περισσότερα κουλούρια θα προσπαθήσει να διαλέξει το προσφορότερο πέρασμα πεζών του δρόμου για να πουλήσει την πραμάτεια του και. θα αντιπαρατεθεί καμμιά φορά και έντονα με τον συνάδελφό του που τυχόν θα έρθει να του πιάσει το πόστο.
Έτσι λοιπόν τον Ερντογάν υποσυνείδητα φαίνεται να τον διακατέχει το «σύνδρομο του κουλουρτζή», να θέλει δηλαδή με άκομψο τρόπο να πιάσει την καλύτερη θέση στην περιοχή χρησιμοποιώντας θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους χωρίς να τον διακρίνει ιδιαίτερη ευγένεια. Είναι γνωστό ότι το πρώτο του επάγγελμα ήταν «σημιτζής» στην Πόλη.
Νομίζει λοιπόν ότι και εμείς κουλούρια πουλάμε και ότι η δικιά μας γωνία είναι προσφορότερη και βάλθηκε Αμέτη-Μουχαμέτη να μας την πιάσει. Άλλωστε η υπερφίαλη «ρητορία» του και οι απειλές που εκτοξεύει σε όλους, θυμίζει περισσότερο ποταπή ρητορική του πεζοδρομίου παρά του διπλωμάτη. Μαζί του και το υπόλοιπο ισνάφι του, που φαίνεται να ακολουθούν κατά γράμμα το σύνδρομό του και μάλιστα με αξιοζήλευτο τρόπο, ποιος δηλαδή θα πει την μεγαλύτερη βλακεία για να είναι αρεστός στον αρχικουλουρτζή.