Μην ξεχνάτε το #MeTooGreece! Το ζήτημα δεν είναι κομματικό είναι κοινωνικό. Στην πραγματικότητα οι κάθε είδους παρενοχλήσεις -σωματικές και λεκτικές-, και ιδιαιτέρως οι σεξουαλικής φύσεως, σωρεύονταν επί δεκαετίες στην παγκόσμια βιομηχανία του θεάματος, αθλητισμού και πολιτικής, μέχρι το ξέσπασμα της υπόθεσης Ουάινσταϊν το 2017 και της συνακόλουθης χιονοστιβάδας αποκαλύψεων για εκατοντάδες, λιγότερο ή περισσότερο γνωστά, πρόσωπα της σοουμπίζ και όχι μόνο. Σωπάσαμε όλοι, γενεές επί γενεών. Και χείριστα πράξαμε.
Προφανώς κάθε υπόθεση σεξουαλικής, σωματικής, ψυχολογικης κλπ κακοποίησης έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία. Ο δικός μας ασκός του Αιόλου άνοιξε και οι ισχυροί άνεμοι που ξέσπασαν είναι δύσκολο να κοπάσουν… ευτυχώς! Η δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα αφορά πλέον και γενικότερα την κατάχρηση εξουσίας, τις διακρίσεις, την ισότητα των δύο φίλων καθώς και το σεξισμό στην καθημερινότητα διότι πολλοί τομείς της κοινωνίας είναι ακόμα αρκετά πατριαρχικοί και η σεξουαλική βία κατά των γυναικών αντιμετωπίζεται ως πταίσμα.
Οργανώσεις και σωματεία κάνουν λόγο για πολλές χιλιάδες κατηγορίες σε βάρος παιδιών, γυναικών και ανδρών, οι οποίες προβαίνουν σε δημόσιες καταγγελίες. Μετά τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου πολιτικοί και διάσημοι στήριξαν δημόσια την ολυμπιονίκη. Ακολούθησε η Ζέτα Δούκα και πολλές ακόμη κύριες, κύριοι, κάθε ηλικίας. Ευαίσθητα θέματα όπως η ενδοοικογενειακή βία και οι δολοφονίες γυναικών άρχισαν να αποτελούν αντικείμενο δημόσιας συζήτησης στην Ελλάδα εδώ λίγα χρόνια. Στο Δείκτη Ισότητας των Φύλων της ΕΕ, η Ελλάδα κατέλαβε το 2019 και το 2020μιά από τις τελευταίες θέσεις. Σε ζητήματα όπως η συμμετοχή γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, η χώρα δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά.. Στο κοινοβούλιο π.χ. μόλις το 20-25% των βουλευτών είναι γυναίκες.
Παρά το γεγονός ότι στο μεταξύ υπάρχουν στην Ελλάδα περισσότερες γυναίκες με πτυχίο από ότι άνδρες, στην αγορά εργασίας οι γυναίκες είναι σχετικά λιγότερες και εργάζονται δυσανάλογα συχνά σε πιο κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Άνθρωποι βαρύτατα κακοποιημένοι, σε κάθε εργασιακό τομέα, αθλητές και πρωταθλητές και ταλέντα που ίσως δεν πάτησαν ποτέ στο σανίδι ή ουδέποτε βγήκαν στο γυαλί, βρήκαν την τεράστια δύναμη να μιλήσουν… ναι, τώρα. Γιατί τώρα; Γιατί τώρα μπόρεσαν, τώρα ήθελαν, τώρα βρήκαν το θάρρος. Γιατί, έτσι! Τέλος. Κολλήσανε πολλοί σε ένα «γιατί» του οποίου η απάντηση μάς είναι πλήρως αδιάφορη και τόσο μικρή μπροστά στη βαναυσότητα των υποθέσεων. Ψυχές πληγωμένες σήκωσαν την ψυχή τους, την άνοιξαν και ελπίζουμε να ανακουφίστηκαν.
Ονόματα και καριέρες τεραστίου βεληνεκούς λύγισαν μπροστά στα θύματά τους και κρύφτηκαν στα καβούκια τους. Αν βαίνουμε προς μία αλλαγή; Ευχής έργον. Είναι στο χέρι μας και στις οικογένειες που ΕΜΕΙΣ θα δημιουργήσουμε να βγάλουμε στον κόσμο ανθρώπους που θα σέβονται έτι περισσότερο ένα σώμα, μία ψυχή, ένα ταλέντο… γενικά που θα σέβονται. Εμείς σε πιστεύουμε τάδε γυναίκα/τάδε άνδρα, θύμα! Μίλα… Η πραγματική δικαιοσύνη δεν λήγει ποτέ, δεν έχει προθεσμία. Τόλμησε το, πες την Αλήθεια!