Στα επτακόσια μέτρα του Ψηλορείτη βρήκα το χωριό των δυόμισι χιλιάδων κατοίκων ως πατρίδα του Νίκου Ξυλούρη. Δεν γνώριζα κάτι άλλο για το χωριό και εκεί έμαθα ότι υπήρξε κέντρο επαναστατών στην εποχή της Τουρκοκρατίας και πυρήνας αντίστασης κατά των Γερμανών.
Πατριωτικά ρίγη μου προκάλεσε η επίσκεψή μου στα Ανώγεια ως κομμάτι του προσκυνηματικού μου ταξιδιού στην Κρήτη του Νίκου Καζαντζάκη, του εθνάρχη Ελευθέριου Βενιζέλου και του Μεγάλου μας ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου.
Πριν ολοκληρώσω αυτές τις γραμμές με δέος δημιούργησα άλμπουμ ‘Ανώγεια’ στο Facebook με φωτογραφίες του Νίκου Ξυλούρη, του αγάλματος του ήρωα του ολοκαυτώματος της Μονής Αρκαδίου Μανόλη Σκουλά και προεξέχουσες τις φωτογραφίες του μνημείου των ολοκαυτωμάτων του 1822, του 1867 και του 1944 με καταλόγους ηρώων.
Τα κείμενα της διαταγής του γερμανού στρατηγού φρουράρχου Κρήτης για την ισοπέδωση του χωριού και την εκτέλεση όλων των αρρένων αλλά και της απονομής στην Κωμόπολη του Πολεμικού Σταυρού Α’ Τάξεως από την Πολιτεία είναι ευανάγνωστα στις φωτογραφίες μου.       
Βρήκα στην Πλάκα την Λήδρα, στούντιο του Πάντειου Πανεπιστήμιου σήμερα και θεώρησα ότι είμαι έτοιμος  να αναφερθώ στον Ανωγιανό Νίκο Ξυλούρη που σε αυτήν την μπουάτ κυρίως τραγούδησε  και τόσες αναταράξεις δημιούργησε στο δικτατορικό καθεστώς με τα ‘αγρίμια’ και το ‘πότε θα κάνει ξαστεριά’. Επάξια απελευθέρωνε με κάθε εμφάνισή του το βάρος της καταγωγής του από το ιστορικό και ηρωικό χωριό που το όνομά του αποδίδει την κατεύθυνση των ψυχών των ηρώων και την δική του πολύ ποιο ψηλά από τον Ψηλορείτη.
Ενέπνεε τα μέγιστα τους φοιτητές στην πορεία τους προς το ‘Πολυτεχνείο’ και την κατάρρευση της δικτατορίας.
Τα αγρίμια ή τα αγριμάκια βέβαια ήταν οι κατά δύσκολους καιρούς αντάρτες των Ανωγείων και όλης της Κρήτης.
Δύο φωτογραφίες της ‘Λήδρα’ συμπλήρωσαν το άλμπουμ ‘Νίκος Ξυλούρης’ που δημιούργησα αμέσως μετά το ταξίδι.
Μη θεωρήσετε ότι διαφημίζω τα άλμπουμ μου για να τα βρείτε, απλά σας προτείνω να ανανεώσετε τις πατριωτικές σας ευαισθησίες όπως έκανα εγώ όταν πήγα πέρυσι το καλοκαίρι, όταν έκανα τα φωτογραφικά άλμπουμ, όταν άρχιζα αυτό το άρθρο, αλλά ακόμη περισσότερο τώρα που το ολοκλήρωσα.    
Ανώγεια τα πατριωτικά των Ελλήνων αισθήματα.