Χαρακτηριστική η τρίκορφη λοφοσειρά πάνω από το Μαυρονέρι ή ανατολικός μου ορίζοντας των παιδικών χρόνων όπως παλαιότερα αναφέρθηκα που με εμπλούτισε με ιδέες με την πάροδο των ετών.Στον πρώτο λόφο ανατολικά φυτεύτηκαν τα πρώτα πεύκα το 1955 και αποτέλεσαν το πρώτο κομμάτι δάσους σε όλη την ελικοειδή λοφοσειρά από την Ν. Δήμητρα μέχρι σχεδόν το Μικρόκαμπο.
Πέρασαν αρκετά χρόνια για να δημιουργήσουμε λαϊκό και κυρίως του Δασαρχείου Κιλκίς ενδιαφέρον. Με τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Νέων Μαυρονερίου την δεκαετία του ογδόντα φέραμε στην επικαιρότητα το κρυφό ενδιαφέρον όλων των προσφυγικής καταγωγής κατοίκων της κοινότητας παρά την ατυχή πρώτη λέξη που προτάσσονταν από όλους τους συλλόγους τότε αντί της ορθής Πολιτιστικός.
Αποφασίσαμε ως σύλλογος και ζητήσαμε με επιστολή από το Δασαρχείο να μετατρέψει σε δάσος τους δεύτερο και τρίτο λόφο. Παλαιότερα είχε κτιστεί το Εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου στην ψηλότερη της λοφοσειράς κορυφή του δεύτερου από το χωριό λόφου.
Το Δασαρχείο έβαλε στο πρόγραμμα του 1986 το δάσος Αγίου Δημητρίου και Προφήτη Ηλία Α. Αποστόλων που προστέθηκε από την συνεργασία με την Κοινότητα. Υλοποιήθηκαν τα δύο δάση το 1987 από το Δασαρχείο Κιλκίς και σιγά – σιγά αρχίσαμε να μιλάμε για επέκταση των δασών σε όλο το μήκος της ελικοειδούς λοφοσειράς.
Ο περιμετρικός χωματόδρομος του δάσους Αγίου Δημητρίου έγινε από το Δασαρχείο. Οι άλλοι δρόμοι χαράχτηκαν από γκρέιτερ της Νομαρχίας και εμένα ως προέδρου του συλλόγου επάνω μαζί με τον χειριστή. Σχηματίστηκε έτσι η ευθεία άνοδος μέχρι το Εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου ως προέκταση της πρώτης αριστερά καθέτου της εισόδου του χωριού μας από τον από Κιλκίς νομαρχιακό δρόμο αφήνοντας δεξιά το παλαιό δάσος και το πηγάδι του παλιού νερόμυλου. Σχηματίστηκε η άνοδος στο δάσος από την κάτω γειτονιά ως προέκταση του χωραφόδρομου.
Στόχος του συλλόγου μας ήταν η κατασκευή ελικοειδούς πεζόδρομου από τον κεντρικό δρόμο προς την δυτική ελεύθερη από δένδρα κορυφή του πρώτου λόφου, την κατασκευή αναψυκτηρίου και έκθεσης από παλαιά γεωργικά εργαλεία. Μεταφέραμε τότε, ως σύλλογος, μόνο την παροχή νερού επέκταση του δικτύου του χωριού και φυτέψαμε πλατάνι που δεν άρεσε το μέρος και λίγα άλλα δένδρα.
Ζήτησα λοιπόν εγγράφως από τον Καποδιστριακό Δήμο Πικρολίμνης το 2008 να ζητήσει την παραχώρηση της έκτασης από την Πολιτεία με σκοπό την κατασκευή πλατείας με διπλή ή τριπλή σειρά κερκίδων περιμετρικά και κατασκευή ελικοειδούς πεζόδρομου ανόδου. Στο μέσον της πλατείας και ψηλότερο σημείο του πρώτου λόφου να δεσπόζει πρότεινα Μνημείο Γενοκτονίας Ποντιακού Ελληνισμού.
Συντάχθηκε τοπογραφικό διάγραμμα των είκοσι στρεμμάτων από τοπογράφο μηχανικό με την παρουσία του Δημάρχου, Αντιδημάρχου και την δική μου στο χώρο για την αρχική συνεννόηση.
Στην έρευνα που πριν έκανα από της αρμόδιες υπηρεσίες πολιτικής γης και δασαρχείου διαπίστωσα ότι ακόμη δεν είναι χαρακτηρισμένα ως δάση τα δάση Αγίου Δημητρίου παλιό και καινούργιο και Προφήτη Ηλία. Επίσης ότι οι μεγαλύτερες των 20 στρ εκτάσεις παραχωρούνται από την Περιφέρεια στους Δήμους αλλά όλες για συγκεκριμένο σκοπό και διάρκεια 20 ή 25 έτη.
Δεν προχώρησε το αίτημα τότε αλλά εγώ επανήλθα και πρόσφατα υπέβαλλα σχέδια και αίτημα στο τριμελές τοπικό συμβούλιο Μαυρονερίου, το Ποντιακό μας Σύλλογο «Έλλενοι» για συνεργασία και συνεννοήσεις υποβολής του αιτήματος στον Καλλικρατικό Δήμο Κιλκίς.
Πιστεύω να προχωρήσει η παραχώρηση από την αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας της έκτασης των είκοσι στρεμμάτων στον Δήμο που αρχικά ανέξοδα θα προχωρήσει στην δημιουργία της Πλατείας.
Χωρίς έγγραφο ζήτησα να χαρακτηριστούν δάση τα δάση της κοινότητας Μαυρονερίου και δεν καταλαβαίνω τον λόγο της 24ετούς καθυστέρησης.
Η δασώδης λοφοσειρά είναι σημείο αναφοράς για φωτογραφίες που ανήρτησα στο Google Earth και τα άλμπουμ φωτογραφιών του Facebook με σχολιασμό για αυτά που σας εξέθεσα στο κείμενο αυτό.
