Αποδεικνύεται, τελικά, πως αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν και ας στήνουν αντιπαραθέσεις σε επιμέρους πτυχές των ζητημάτων, βάζοντας έτσι πλάτη στο κυβερνητικό έργο και εκτονώνοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνα μονοπάτια για την εξεύρεση της ρίζας του προβλήματος.
Πιο συγκεκριμένα, τηρώντας κατά γράμμα τις υποδείξεις της κυβέρνησης, η Διοίκηση εισηγήθηκε και η αντιπολίτευση υπερψήφισε, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2022-2025 του Δήμου Παιονίας, το οποίο προβλέπει αύξηση του προϋπολογισμού του Δήμου της τάξεως του 0,5%! Τόσο κοστολογεί η κυβέρνηση και η τοπική διοίκηση τις ανάγκες μας και γι' αυτή την εξέλιξη δεν διαβάσαμε κανένα δελτίο τύπου και κανένα σχόλιο.
Τη στιγμή που η καπιταλιστική οικονομική κρίση είναι σε εξέλιξη, τη στιγμή που η κυβερνητική πολιτική στη διαχείριση της πανδημίας για τη διάσωση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, βυθίζουν το νομό Κιλκίς στο “κόκκινο”, τη στιγμή που οι ελλείψεις σε προσωπικό στο Δήμο έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, κάνοντας “άνω-κάτω” τις υπηρεσίες του Δήμου, κυβέρνηση, τοπική διοίκηση και αντιπολίτευση αποφασίζουν, ουσιαστικά να βάλουν στο “γύψο τα οικονομικά του Δήμου Παιονίας για τα επόμενα 5 χρόνια και κατ' επέκταση τις κοινωνικές ανάγκες του λαού.
Έτσι γεμίζουν οι κυβερνήσεις διαχρονικά τα κρατικά ταμεία, από την τσέπη των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Έτσι περισσεύει χρήμα, για να διοχετευτεί στους επιχειρηματικούς ομίλους, για την τόνωση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας τους, μέσα από επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια. Ετσι σώθηκε “του αφέντη το ψωμί” και εδώ στο Κιλκίς κατακτώντας ακόμη μεγαλύτερα μερίδια κερδών και αγορών του εσωτερικού και του εξωτερικού. Κάπως έτσι ο λαός της περιοχής μας καταδικάστηκε σε νοσοκομεία του '30, χωρίς ΜΕΘ, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε σχολεία του '50, με τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και υλικοτεχνική υποδομή, χωρίς τα αναγκαία έργα υποδομής που καθυστερούν να υλοποιηθούν εδώ και δεκαετίες με την προστασία του περιβάλλοντος να θεωρείται πολυτέλεια και εμπόδιο για την ανάπτυξη επενδύσεων. Όλα αυτά τη στιγμή που η εκμετάλλευση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς “καλά κρατεί” εντείνοντας την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα τους.
Έτσι γίνεται ακόμη πιο κατανοητό γιατί στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ αποφασίστηκε η ανάκληση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, περί ανάθεσης της λειτουργίας των αρδευτικών έργων του Δήμου στη ΔΕΥΑΠ και για να μην επιβαρυνθούν οι αγρότες της περιοχής με επιπλέον αυξήσεις στη χρέωση του νερού της τάξεως του 81% , τα προβλήματα για τους αγρότες από την έλλειψη σύγχρονων αρδευτικών έργων που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των αγροτών παραμένουν ζητούμενο αλλά διοίκηση και αντιπολίτευση συνεχίζουν να μην διεκδικούν.
Έτσι εξηγείται γιατί η Διοίκηση του Δήμου δεν κατήργησε αλλά απλά μείωσε τα τέλη των επαγγελματιών που υποχρεώθηκαν να κλείσουν τα καταστήματα τους λόγω των περιοριστικών μέτρων ενώ ακόμη και σήμερα είναι ζητούμενο η ανακούφιση όλων των υπόλοιπων δημοτών που δέχτηκαν πλήγμα από τις επιπτώσεις της πανδημίας.
Έτσι, επίσης εξηγείται, γιατί ο έλεγχος της στατικής επάρκειας δημοτικών κτιρίων του Δήμου παραπέμφθηκε στις καλένδες, με απρόβλεπτες συνέπειες για την πολιτική προστασία σε περίπτωση σεισμού και έτσι εξηγούνται τα προβλήματα στην πληρωμή των συμβασιούχων στο κέντρο Κοινότητας.
Τέλος, δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την επιλογή της κυβέρνησης και της Διοίκησης του Δήμου Παιονίας για τη λειτουργία σχολικών μονάδων Ειδικής Αγωγής στον Δήμο μας, την οποία υπερψηφίσαμε αλλά μόνο ως προσωρινή λύση μπορούμε να την αποδεχθούμε, μιας και η λήψη πρόσθετων μέτρων ενίσχυσης των κτιρίων που επελέγησαν, λόγω παλαιότητας, όσο η κατασκευή νέων κτιρίων για τη μεταστέγαση των δύο Ειδικών Σχολείων, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες, είναι ακόμη ζητούμενο.
Καλούμε τους δημότες να μην συμβιβαστούν με αυτή τη πραγματικότητα και να διεκδικήσουν οργανωμένα, ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης από το κράτος και την τοπική διοίκηση, με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα στην πανδημία.
