«OYK ΑΝ ΛΑΒΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ» (Δεν μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει). Με αυτήν την χαρακτηριστική αρχαία ρήση, ο Δημοτικός Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης στον Δήμο Παιονίας Ακίνδυνος Οργαντζής, ξεκίνησε την τοποθέτησή του στο κρίσιμο ζήτημα της επιβολής αύξησης δημοτικών τελών στους δημότες της Παιονίας, απαντώντας έτσι σε όλες τις παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου που με μικρές διαφοροποιήσεις τάχθηκαν υπέρ αυτών των αυξήσεων. Αυξήσεις που κυμάνθηκαν από 10% έως και 67%! Όλα αυτά μόλις δύο μήνες μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη», όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Λαϊκή Συσπείρωση.
«Είναι τουλάχιστον προκλητικό για τον λαό της Παιονίας να χαρακτηρίζονται αναγκαίες και ρεαλιστικές οι αυξήσεις που επιβλήθηκαν. Είναι κυνικό να δηλώνεται πως αν μειωθούν τα δημοτικά τέλη σε κάποιες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, ανάπηροι, άποροι) το επιπλέον οικονομικό βάρος θα πρέπει να μετακυλήσει στους υπόλοιπους δημότες και πως αυτό είναι άδικο! Σε μια προσπάθεια να καλλιεργηθεί η ηττοπάθεια και η μοιρολατρία δηλώθηκε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος διαχείρισης του προβλήματος. «Η θα δεχτούμε τα πρόσθετα τέλη ή θα περικοπούν δρομολόγια και θα απολυθεί προσωπικό» όπως χαρακτηριστικά είπαν. Μακροπρόθεσμος μάλιστα στόχος τους η επιβολή ενιαίου τέλους για όλους τους δημότες, ανεξαρτήτως αναγκών.
Εκβιαστικά λοιπόν τα διλήμματα και επικίνδυνες οι πολιτικές για τους ασθενέστερους, οι οποίοι δυστυχώς πολλαπλασιάζονται. Να μην ξεχνάμε, πως την ίδια στιγμή που διαδραματίζονται όλα τα παραπάνω την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι, η φτωχομεσαία αγροτιά, οι μικροεπαγγελματίες και τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από την βάρβαρη και ανελέητη επίθεση της κυβέρνησης, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε.
Η καθαριότητα όπως και άλλες υπηρεσίες με την επιβολή των τελών έγιναν από δικαίωμα, εμπόρευμα το οποίο πληρώνεις και σου διατίθεται. Το εμπόρευμα αυτό για να γίνει πιο ελκυστικό στους ιδιώτες έπρεπε να αυξήσουν την τιμή του όπως και έγινε συστηματικά από όλες τις διοικήσεις με την επιβολή όλο και πιο υψηλών τελών.
Παράλληλα με συνειδητές επιλογές (μείωση προσωπικού, μείωση του στόλου των απορριμματοφόρων και γενικά μείωση κρατικής χρηματοδότησης) υποβάθμισαν έντεχνα αυτές τις υπηρεσίες για να ανοίξει ο δρόμος για τους πρώτους εργολάβους.
Η τιμή του προϊόντος αυξάνει και σήμερα που οι τσέπες του των δημοτών είναι άδειες. Στόχος η προσέλκυση ακόμα μεγαλύτερων «επενδύσεων» που δεν περιορίζονται στην αποκομιδή των σκουπιδιών αλλά πάνε ένα βήμα παραπέρα στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα στην σύγχρονη καύση των απορριμμάτων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας που θα προκύπτει από αυτήν. Να αναφερθεί πως η καύση απορριμμάτων ήταν και είναι έντονα ρυπογόνος μέθοδος διαχείρισης απορριμμάτων αλλά πάνε να μας πείσουν και γι’ αυτό πως με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχει γίνει πιο «φιλική».
Ο Καλλικράτης έρχεται και ολοκληρώνει όλο αυτό τον σχεδιασμό ο οποίος για το κεφάλαιο είναι στρατηγικής σημασίας και ο δικός τους μονόδρομος. Όσο για το λαό θα πληρώνει όλο και πιο ακριβά αυτές τις υπηρεσίες ενώ παράλληλα θα υποβαθμίζεται το περιβάλλον στο οποίο θα ζει αυτός και τα παιδιά του.
Τέρμα πια οι αυταπάτες. Τα λαϊκά στρώματα να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για το πια συμφέροντα υπηρετούν οι υπόλοιπες παρατάξεις στο δημοτικό συμβούλιο, όχι πάντως το δικό τους!
Απαιτείται συσπείρωση και αγώνας για :
1. Την πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση της τοπικής διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για την λειτουργία των υπηρεσιών στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Εμείς δε συμβιβαζόμαστε με τους σημερινούς εξευτελιστικούς πόρους.
2. Την επιβολή φορολογίας 45% στο μεγάλο κεφάλαιο.
3. Την απαλλαγή από του φόρους για τη λαϊκή οικογένεια με εισόδημα ως 40.000_ προσαυξημένο κατά 5.000_ για κάθε παιδί.
4. Την πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων (περίπου 10 δις) που προορίζονταν για τους δήμους.
5. Αύξηση των τελών καθαριότητας και φωτισμού για τις τράπεζες, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τα εργοστάσια, τις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ κλπ.
6. Αύξηση των τελών διαφήμισης.
7. Αύξηση του φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων στους εμπορικούς και βιομηχανικούς χώρους».
