Η προ ημερών δημοσιοποίηση από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά του οικονομικού προγράμματος για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση δεν αποτελεί μόνο οικονομικό ή πολιτικό γεγονός. Σηματοδοτεί ταυτόχρονα και μια εθνικού βεληνεκούς εκστρατεία ανόρθωσης και επανεκκίνησης μιας κοινωνίας και μιας χώρας που επί ένα χρόνο τουλάχιστον είναι βυθισμένη στην κατάθλιψη, στην ακινησία και στο διεθνή διασυρμό.
Η προφορική δια-κυβέρνηση της χώρας, το σπαρασσόμενο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός που όταν η χώρα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της πτώχευσης «λύνει» το πρόβλημα της Λιβύης, αφού νωρίτερα με την ίδια αποτελεσματικότητα έλυσε και το πρόβλημα της Αιγύπτου, έχουν παραλύσει την χώρα. Δεν είναι που απωλέσθηκε ο έλεγχος της οικονομίας, ούτε ο κατήφορος της οικονομίας, ούτε το δράμα της αγοράς, ούτε οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, ούτε τα νοικοκυριά που στενάζουν.
Το χειρότερο όλων είναι πως η κυβέρνηση των ανίκανων κατάφερε να υποβάλλει μια κοινωνία σε μια πρωτοφανή ταλαιπωρία και ταυτόχρονα να αφαιρέσει από τους Έλληνες την ΕΛΠΙΔΑ. Να συντρίψει την ελπίδα τους πως οι θυσίες τους θα πιάσουν τόπο.
Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου δεν υφίσταται πλέον. Επί της ουσίας έχει υποκατασταθεί από τους υπαλλήλους της Τρόικας που ανοιχτά χαράζουν και την οικονομική πολιτική, αλλά και επιχειρούν με πρωτοφανές θράσος να υποκαταστήσουν τη λαϊκή κυριαρχία υποδεικνύοντας στα κόμματα ποια είναι η «ενάρετη» πολιτική που ευνοεί το ΔΝΤ και η ΕΕ
Η ανακοίνωση του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας με συγκεκριμένα μέτρα και μετρήσιμους στόχους, χωρίς ευχολόγια, αλλά με ρεαλισμό και επεξεργασμένη πολιτική εξόδου από την κρίση, έχει μια πολιτική «σταθερά». Την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου. Όταν όλοι οι Έλληνες πλην του κ. Παπανδρέου και των μισών υπουργών του ομολογούν ότι «το μνημόνιο δεν βγαίνει», όταν κεντροδεξιές και σοσιαλδημοκρατικές φωνές από όλον τον κόσμο συνομολογούν ότι η συνταγή που εφαρμόζεται στην Ελλάδα την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ασφυξία και στην χρεοκοπία, συνιστά πολιτική παραφροσύνη η εμμονή στο μνημόνιο της πτώχευσης.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δείχνει πλέον σε όλη της Ελλάδα ότι υπάρχει ρεαλιστικός δρόμος εξόδου από την κρίση, υπάρχει ελπίδα για την χώρα.
Οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας έγιναν δεκτές με ανακούφιση από την αγορά, την κοινωνία, την Ελλάδα που παράγει και θέλει να ζήσει και να προκόψει.
Είναι προτάσεις που δίνουν ζωή σε μια αγορά που πνέει τα λοίσθια, που μπορεί να διατηρήσει και να αυξήσει τις θέσεις εργασίας, να αυξήσει τον τζίρο, να αυξήσει τα δημόσια έσοδα μέσω της διόγκωσης της οικονομίας.
Έγινε πλέον σαφές στην ελληνική κοινωνία ότι από τον κατήφορο δεν κερδίζει κανείς, παρά μόνο οι κερδοσκόποι.
Αυτό που με επιμονή διακήρυξε ο Αντώνης Σαμαράς από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, πως δεν υπάρχει πολιτική εξόδου από την κρίση χωρίς πολιτική ανάπτυξης της οικονομίας, εμπεδώθηκε πλέον από το σύνολο της κοινωνίας. Επομένως η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, ο αναπροσανατολισμός της πολιτικής από εισπρακτικά μέτρα αφαίμαξης των νοικοκυριών και στραγγαλισμού της αγοράς σε πολιτικές ανάπτυξης με τόνωση του εισοδήματος των χαμηλοσυνταξιούχων, με μείωση της φορολογίας, με επαναφορά του ΦΠΑ στα όρια προ του μνημονίου, με όλα όσα ο κοινός νους επιτάσσει αποτελούν πλέον λαϊκή επιταγή και οικονομικό μονόδρομο.
Το εντελώς απαράδεκτο είναι η αξίωση τόσο του κ. Παπανδρέου όσο και κάποιων υπαλλήλων της Τρόικας να ζητήσουν από τη Νέα Δημοκρατία να συναινέσει σε μια πολιτική αδιέξοδη, σε ένα μνημόνιο που δεν το υιοθετεί το μισό υπουργικό συμβούλιο και ολόκληρος ο λαός.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι το κόμμα που ελέγχει συνδικάτα και κρατικοδίαιτους συνδικαλιστικούς δερβέναγες. Δεν είναι το κόμμα που διαταράσσει την κοινωνική γαλήνη. Το μνημόνιο απέτυχε όχι επειδή έλλειψε η συναίνεση αλλά διότι η οικονομική συνταγή που εφάρμοσε άκριτα η κυβέρνηση Παπανδρέου οδήγησε στην πτώχευση. Και θα περιμέναμε από τον κ. Παπανδρέου αντί να ζητεί συναίνεση, να αναλογιστεί πόσο έβλαψαν την χώρα οι πολιτικές του και να ανακρούσει πρύμναν.
Δυστυχώς για την χώρα, ο κ. Παπανδρέου και οι μισοί υπουργοί του θυμίζουν εκείνον τον ανεκδιήγητο οδηγό που μπήκε σε μονόδρομο και κατηγορούσε όσους κινούνταν κανονικά για τις κραυγές απόγνωσης που προκαλούσε η δική του αντικοινωνική συμπεριφορά.
Και ο μεν κ. Παπανδρέου είναι βέβαιο ότι θα εκτροχιαστεί. Με την ανακοίνωση όμως του οικονομικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Αντώνης Σαμαράς εγγυάται στους Έλληνες ότι μπορεί να σωθεί η χώρα. Ο χρόνος πλέον μετράει αντίστροφα για την κυβέρνηση του μνημονίου. Η ελπίδα έχει όνομα και πολιτική διεύθυνση: Τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά.
