Βέβαια, η κυβέρνηση, αλλά και οι τοπικοί της εκπρόσωποι, ο βουλευτής του νομού και τα μέλη της νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μας απαντούν: Μέχρι σήμερα δεν γνώριζαν τα προβλήματα του νομού; Δεν γνώριζαν ποια είναι τα βάσανα του λαού;
Τρία χρόνια τώρα:
• δεν ξέρουν ότι η ανεργία παραμένει στα ύψη σε όλο το νομό και ειδικά στις νεότερες ηλικίες;
•δεν ξέρουν ότι στο νομό υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι, ότι αυξάνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι ολιγόμηνες συμβάσεις τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα;
• δεν ξέρουν ότι συνολικά η Κεντρική Μακεδονία, αλλά και το Κιλκίς, είχε από τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα, ακόμα και θανατηφόρα, τη χρονιά που πέρασε;
• δεν ξέρουν ότι τα δύο νοσοκομεία του νομού έχουν μετατραπεί στην πραγματικότητα σε Κέντρα Υγείας, και ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες γιατρών, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού, οι περισσότερες περιπτώσεις ασθενών δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν και αναγκάζονται να πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη και σε ιδιωτικές κλινικές;
• δεν ξέρουν ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε σχολικά κτίρια, σε Κιλκίς και Παιονία, ότι τα υπάρχοντα σχολεία έχουν μια σειρά κτιριακά προβλήματα (που αναδείχτηκαν και με τους πρόσφατους σεισμούς), που συχνά γίνονται και επικίνδυνα για μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ πολλές αίθουσες είναι παιδαγωγικά ακατάλληλες;
• δεν ξέρουν ότι οι μεταφορές εντός του νομού, αλλά και από και προς τη Θεσσαλονίκη, είναι ανύπαρκτες έως προβληματικές και δυσχεραίνουν τη ζωή του λαού του νομού;
• δεν ξέρουν ότι η ΚΑΠ και η πολιτική της ΕΕ οδηγούν στο ξεκλήρισμα τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, ότι το φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα, οδηγεί τους μικρούς επαγγελματίες της πόλης να φυτοζωούν και να κλείνουν τα μαγαζιά τους;
• δεν ξέρουν ότι η ζωή του λαού του νομού, όπως και όλης της χώρας, πάει από το κακό στο χειρότερο και ότι οι ίδιοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ,  συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ετοιμάζουν κι άλλα δεινά, κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα;
Μια χαρά τα γνωρίζουν.
Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν, όμως, είναι κάνουν το λαό του νομού να στοιχηθεί πίσω από τα συμφέροντα των βιομηχάνων του νομού, πίσω από τα συμφέροντα της αστικής τάξης του νομού.
Γι’ αυτό, απ’ όλες τις πλευρές, από την Κυβέρνηση, από την αντιπολίτευση, από τους Δήμους και την Αντιπεριφέρεια, ακόμα και από «εργατικά» σωματεία, ένα πράγμα ακούγεται: «Πώς θα έρθει η ανάπτυξη». Όμως, δεν απαντάνε, για ποιανού όφελος θα είναι αυτή η ανάπτυξη.
Έτσι εξηγείται πως για ορισμένα ζητήματα, όπως για τη σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου και για την ολοκλήρωση των κεντρικών οδικών αξόνων, κόπτονται όλοι, από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και την εγκληματική ΧΑ. Όλους τούς ενδιαφέρει πώς η περιοχή θα αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά, στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Όμως αυτή η «αναβάθμιση» αφορά τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού. Το Κιλκίς, όπως και όλη η Βόρεια Ελλάδα, βρίσκεται όχι μόνο στην «καρδιά» της Βαλκανικής Χερσονήσου, αλλά και σε σημείο κρίσιμο για τα διάφορα και συχνά αντικρουόμενα σχέδια μεταφοράς της ενέργειας και των εμπορευμάτων, που εκπονούν διάφορες δυνάμεις.
Αν πραγματικά όλοι αυτοί ενδιαφέρονταν για το λαό, τότε θα έδιναν βαρύτητα στην επισκευή του επαρχιακού και αγροτικού δικτύου, που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, στις φθηνές, τακτικές και ασφαλείς μεταφορές των εργαζομένων, θα έδιναν βαρύτητα στις εργασιακές συνθήκες των εργατών της ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου, θα έπαιρναν μέτρα για την προστασία των ανέργων, θα εξόπλιζαν τα νοσοκομεία και τα σχολεία, θα τα στελέχωναν με επαρκές προσωπικό, θα έπαιρναν μέτρα για να βοηθήσουν τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και του χωριού από τη δυσβάσταχτη φορολογία, θα έπαιρναν μέτρα ώστε οι λαϊκές οικογένειες να μην ακριβοπληρώνουν για τη θέρμανση, το ρεύμα, το νερό, τη βενζίνη και πολλά ακόμα.
Η ίδια η ζωή αποδεικνύει τελικά ότι ανάπτυξη σε όφελος τόσο των εργατών όσο και των εργοδοτών δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα.
Εξάλλου στο νομό Κιλκίς δεν λείπουν οι κερδοφόρες, ανταγωνιστικές, εξωστρεφείς επιχειρήσεις. Όμως τι έχουν κερδίσει οι εργαζόμενοι από αυτή την ανάπτυξη;
Τίποτα δεν έχουν κερδίσει και ούτε πρόκειται να κερδίσουν, γιατί πολύ απλά στον καπιταλισμό η κερδοφορία των επιχειρήσεων στηρίζεται στην εκμετάλλευση των εργατών και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας στηρίζεται στο παραπέρα ξεζούμισμά τους. Γι’ αυτό ακόμα και σε επιχειρήσεις και ομίλους που φαίνεται να υπάρχουν καλύτεροι μισθοί, στην πραγματικότητα η εκμετάλλευση είναι πολλαπλάσια.  
Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας όπως και όλη η Ελλάδα έχει μεγάλες, επιβεβαιωμένες παραγωγικές δυνατότητες. Προϋπόθεση, ωστόσο, για να υπάρξει φιλολαϊκή ανάπτυξη είναι η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η συγκρότηση παραγωγικών συνεταιρισμών στην αγροτική παραγωγή, η αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού και των παραγωγικών δυνατοτήτων της περιοχής στο πλαίσιο ενός πανεθνικού επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.