«Η παροχή ολιγόμηνων επιδομάτων, χωρίς προοπτική για κατά προτεραιότητα απορρόφηση σε θέσεις εργασίας, θα σημάνει το απόλυτο αδιέξοδο για αυτούς τους 85 εργαζομένους» τονίζουν ο τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργος Γαβρήλος, οι βουλευτές Θεσσαλονίκης Χρήστος Γιαννούλης, Ράνια Θρασκιά και Κατερίνα Νοτοπούλου καθώς επίσης και ο βουλευτής Κιλκίς, Πέτρος Παππάς.
Οι ίδιοι υπενθυμίζοντας τα «λουκέτα» στην ΓΙΟΥΛΑ στο Αιγάλεω, στην Tupperware στην Πάτρα και στην Crown Can Hellas στην Κόρινθο προσθέτουν ότι αναμένουν από την κυβέρνηση να πει που θα σταματήσει το μπαράζ κλεισίματος εταιριών και απολύσεων.
«Ποιος είναι ο αναπτυξιακός παράδεισος που ευαγγελίζεται, όταν πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις επιλέγουν να κλείσουν τα εργοστάσια που εδρεύουν στην Ελλάδα αλλά και να συνεχίσουν τις εργασίες τους σε άλλες χώρες», σημειώνουν προς την κυβέρνηση οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την καλούν να απαντήσει:
«Πόσο ακόμη η ελληνική κοινωνία θα μετρά απολυμένους, εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές ζώνες και μείωση της εγχώριας παραγωγικής της δύναμης;»
Υπενθυμίζεται ότι την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ πανηγυρίζει για τα δήθεν θετικά της αποτελέσματα στην ανάπτυξη της χώρας, χθες η Sonoco Hellas, ανακοίνωσε ότι σταματάει την λειτουργία των δυο εργοστασίων της σε Κιλκίς και Θεσσαλονίκη επικαλούμενη το δυσβάσταχτο ενεργειακό κόστος.
Μετά την παραπάνω εξέλιξη, 85 εργαζόμενοι οδηγούνται από 1 Ιουνίου στην ανεργία, ενώ όπως σημειώνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «η ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας πρόκειται να βυθιστεί περαιτέρω σε κρίση».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ καλεί το Υπουργείο Εργασίας να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες για την συνολική στήριξη των εργαζομένων, που από τη μια μέρα στην άλλη μένουν χωρίς δουλειά, καθώς και των οικογενειών τους. Η παροχή ολιγόμηνων επιδομάτων, χωρίς προοπτική για κατά προτεραιότητα απορρόφηση σε θέσεις εργασίας, θα σημάνει το απόλυτο αδιέξοδο για αυτούς τους 85 εργαζομένους.
Περιμένουμε από την Κυβέρνηση να μας πει που θα σταματήσει αυτό το μπαράζ λουκέτων και απολύσεων. Ποιος είναι ο αναπτυξιακός παράδεισος που ευαγγελίζεται, όταν πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις επιλέγουν να κλείσουν τα εργοστάσια που εδρεύουν στην Ελλάδα αλλά και να συνεχίσουν τις εργασίες τους σε άλλες χώρες; Πόσο ακόμη η ελληνική κοινωνία θα μετρά απολυμένους, εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές ζώνες και μείωση της εγχώριας παραγωγικής της δύναμης;»
