Αναμφίβολα ένα τμήμα του γενικότερου πολιτικού προβλήματος της χώρας συνδέεται με τη λειτουργία των μμε. Κυρίως των ηλεκτρονικών, αλλά και της έντυπης ενημέρωσης όπου οι «πληγές» δεν είναι λίγες.
Και όπου τα μεγάλα συμφέροντα δρουν πολλές φορές με τη φενάκη της προάσπισης του δημόσιου συμφέροντος, παρότι η διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας εκδηλώνεται κυρίως στον ευαίσθητο χώρο του Τύπου.

Αλλά όταν η πράξη διδάσκει, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Θα θυμάστε τι έγινε στην χώρα όταν ξέσπασε η μπόρα με τα δομημένα ομόλογα. Τότε που παρότι εντελώς άσχετος με την αρμοδιότητα του ελέγχου των πράξεων των ασφαλιστικών ταμείων (το υπουργείο οικονομικών ήταν) «πλήρωσε τη νύφη» ο ημέτερος Σάββας Τσιτουρίδης. Με πρόσχημα, όπως αποδείχτηκε, κάτι που έπραξε εννιά χρόνια νωρίτερα ένας γενικός γραμματέας του υπουργείου του Σάββα (κάπου το 1998 ή 1999 δηλαδή!).
Παρακολουθήστε τη συνέχεια.
Ακόμα και για την πράξη που υποτίθεται κηλίδωνε το διορισμό του εννιά χρόνια αργότερα από τον Σάββα, ο γενικός γραμματέας στη δίκη, που τελείωσε πριν δυο χρόνια, αθωώθηκε. Ναι, αθωώθηκε ο Ευγένιος Παπαδόπουλος,  για όσα κατηγορήθηκε. Η απόφαση πέρασε στα «ψιλά» των εφημερίδων και αγνοήθηκε παντελώς από τις τηλεοράσεις.
Όλοι  εκείνοι δηλαδή που σήκωσαν την Ελλάδα «στο πόδι» για να  κηλιδώσουν και εν τέλει να απομακρύνουν από το υπουργείο τον Σάββα Τσιτουρίδη, ενημερώθηκαν για την απόφαση και την απέκρυψαν. Για να μην εκτεθούν προφανώς
Στον χώρο αυτό η γενναιότητα αποτελεί άγνωστη αρετή. Σε κάποια άλλη χώρα, όχι μόνο θα ενημέρωναν, αλλά και θα ζητούσαν συγνώμη από όλους εκείνους, όπως ο δικός μας Σάββας Τσιτουρίδης, ταλαιπωρήθηκαν προσωπικά και πολιτικά από τη λάσπη, που άφθονη εκτοξεύτηκε εναντίον τους.
Πάμε και στη συνέχεια: Πριν δυο εβδομάδες εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, που δίκασε τις διοικήσεις των ταμείων που αγόρασαν δομημένα ομόλογα. Και αθωώθηκαν οι διοικητές. Η είδηση αποκρύφτηκε από όλα τα μέσα. Λες και δεν ήταν εκείνα που ξεσήκωσαν τον κόσμο, που ζητούσαν την κεφαλή επί πίνακι του Σάββα – δεν τολμούσαν να αγγίξουν τους εκ του νόμου υπεύθυνους υπουργούς, που συμπτωματικά εκλέγονταν στην Αθήνα και ήταν μεγαλοστελέχη του κατεστημένου.
Την είδατε πουθενά την είδηση; Τη  διαβάσατε σε κάποια εφημερίδα; Την ακούσατε από κάποιο κανάλι, από εκείνα που ξεκινούσαν και τελείωναν τις ειδήσεις τους με τα δομημένα και τον κακό υπουργό Απασχόλησης;
Τσιμουδιά. Σιγή τηλεγράφου. Μην τυχόν και εκτεθούν, καθώς ναι μεν αναγνώστες και τηλεθεατές έχουμε κοντή μνήμη, αλλά δεν ξέρεις ποτέ, μπορεί να υπάρχουν και μνήμονες Έλληνες…
Εν τέλει, από όλη αυτή τη θλιβερή ιστορία ο Σάββας Τσιτουρίδης ίσως έχει και κάποια θετικά να αποκομίσει. Με τόση γνώση και εμπειρία ήδη θα το κατάλαβε πως για την καταπολέμηση της «Συστημικής διαφθοράς» δεν αρκεί η προσωπική ανάλωση. Κι αν χρειαστεί να αναλωθεί κάποιος, αξίζει περισσότερο να το πράξει για τον στενό, τον δικό του τόπο.