Η γυναίκα-µάνα, η γυναίκα που πονά στη δύσκολη στιγµή σαν πραγματική µάνα. Εγκαταλελειµµένη πολλές φορές στη µοίρα της, γίνεται παράδειγμα, πρότυπο και φορέας δημιουργίας. Η γυναίκα-ζωή, η γυναίκα-αγάπη…
Βρισκόμαστε σε µια εσωτερική αυλή σε µια φτωχογειτονιά της µμεταπολεμικής Ελλάδας του ΄50. Πολύβουη η αυλή µε τους ενοίκους των σπιτιών που την περιστοιχίζουν, από τους νέους τις νέες τα αγόρια και τα κορίτσια , τους άντρες και τις γυναίκες. Ένα ασβεστωμένο πεζούλι είναι το σημείο συνάντησης των γυναικών, της γειτονιάς. Τα κύρια πρόσωπα που συµµμετέχουν στο θεατρικό αυτό δρώμενο, η πολύπαθη Ελένη, η ηλικιωμένη πλύστρα της αυλής και η νεαρή Μαρία, η ερωτευμένη τραγουδίστρια. Την ώρα που ξετυλίγουν – με κύριο άξονα τη θάλασσα του καλοκαιριού - μέσα από τις αφηγήσεις τους, το νήμα της ζωής τους, τις αγωνίες, τα βάσανα, τους έρωτες, τις απώλειες, τα οικογενειακά τους δράματα, ταυτόχρονα ξετυλίγεται και η ιστορία της Ελλάδας.
Σαν µια «ομιλούσα» φωτογραφία εξιστορούν η καθεμία τους τις καθημερινές ιστορίες τους που αφορούν εν γένει τη γυναίκα στο χρονικό πλαίσιο, από την Καταστροφή της Σμύρνης και την Προσφυγιά, ως και µετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα από τις εκμυστηρεύσεις τους µμαθαίνουμε τον αγώνα τους για επιβίωση, τους καημούς τους, τα όνειρα για µια καλύτερη ζωή. Όλη την ουσία της ανθρώπινης ζωής, όπως τη βίωσαν οι γυναίκες αυτές Και η θάλασσα κάπου εκεί να συμπληρώνει τις ιστορίες τους. Όπως τη βίωσαν και χιλιάδες άλλες γυναίκες εκείνη την εποχή σε όλη την Ελλάδα. Ίδιες µε εκείνες που ακούγαμε από τις γιαγιάδες και τις μανάδες µας όταν ήμασταν παιδιά…
Η εκδήλωση “Είτε βραδιάζει, είτε φέγγει µένει λευκό το γιασεµί” αποτελεί µια µουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη σε ιστορίες - αφηγήσεις γυναικών, τραγούδια, χορούς και µνήµες µιας εποχής - της δεκαετίας του 1950 - που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η συγκεκριµένη αυτή εκδήλωση αποτελεί ένα φόρο στις γυναίκες αλλά και πιο συγκεκριμένα στις γυναίκες - µητέρες µε αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας. Η γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι εορτή προς τιμήν της μητέρας και της μητρότητας. Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη. Καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών. Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου.
Η εκδήλωση, της “Αρµονίας” θα πραγματοποιηθεί, µε την υποστήριξη του Δήµου Κιλκίς, στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήµου την Κυριακή 14 Μαΐου 2023 και ώρα 8 μ.μ.
Η Παραγωγή είναι της “ΑΡΜΟΝΙΑ” ΚΙΛΚΙΣ, ενώ η Εκτέλεση παραγωγής ανήκει στους JITTERBUGS SKG. Η Καλλιτεχνική επιµέλεια & Σκηνοθεσία είναι του Ηλία Καλπάκα, ενώ η δραµατουργική σύνθεση είναι της Βιργινίας Πασχάλη.
Η xορογραφία και διδασκαλία παραδοσιακών χορών είναι της χοροδιδασκάλισσας του Συλλόγου Ναταλίας Κοµπινόγλου, ενώ η επιµέλεια Ήχου & Φωτισµού είναι του Θανάση Ντέµκο.
Παίζουν, µε σειρά εµφάνισης, η Ροδούλα Αθανασίου, η Ευστρατία Καλογερούδη, ενώ τραγουδά, ζωντανά επί σκηνής, η Ξένια Βασιλείου. Ακούγονται οι φωνές του Χρήστου Παπαδόπουλου, της Μπίας Τσόγκα και του µικρού Αντώνη Βασιλειάδη. Χορεύουν τα μέλη του χορευτικού τμήματος του Συλλόγου: Ανθρακίδου Σοφία, Δανακτσή Χρύσα, Δισλόγλου Δέσποινα, Καλπάκα Πηνελόπη - Μαρία, Κοµπινόγλου Ναταλία, Κουντουζίδου Αλεξάνδρα, Σιδηροπούλου Μαρία, Φρεγγίδου Ζωή, Σταυρούλα Τυρεκίδου.
Η διάρκεια της παράστασης είναι 75 λεπτά (χωρίς διάλλειμα).
