Της βασιλόπιτας των τριών φλουριών, όπου προς έκπληξη όλων συνοδεύτηκε από τα παραδοσιακά ποντιακά μας κάλαντα!
Την παράσταση έκλεψε το νεοσύστατο χορευτικό τμήμα της νεολαίας του χωριού το οποίο στην δεύτερη μόλις επίσημη εμφάνισή του με δυναμισμό καταχειροκροτούμενο παρουσίασε ορισμένους από τους υπερπλούσιους, τόσο σε αριθμό όσο και σε ποιότητα, παραδοσιακούς χορούς από την αλησμόνητη Πατρίδα, το ορεινό Γκιουλιαμπέρτ του Ανατολικού Πόντου της περιοχής του Καρς.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Παιονίας κ. Σιωνίδης Κωνσταντίνος καθώς και εκλεκτά μέλη του Δημοτικού μας συμβουλίου, γνωστά για την ατέρμονη προσφορά τους στα δρώμενα του τόπου μας.
Να σημειωθεί ότι στην λύρα και στο νταούλι πρωταγωνιστές ήταν οι δύο νεαροί καλλιτέχνες, από την γειτονική μας Ποντοηράκλεια ο Ιωσήφ Φωτιάδης και ο Ραφαήλ Αμοιρίδης από την Μεταμόρφωση αντίστοιχα, οι οποίοι άφησαν άριστες εντυπώσεις για τις ιδιαίτερες ικανότητές τους σε όλους όσους είχαν την τύχη να παραβρεθούν και να τους απολαύσουν.
Ήταν ομολογουμένως μια ακόμα καθοριστική συνάντηση όπου δόθηκε η δυνατότητα συνεύρεσης και ανταλλαγής απόψεων, ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν στην καθημερινότητά τους την πολυτέλεια - αμεσότητα επικοινωνίας.
Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και ενθουσιασμό αποφαίνονταν επίσης για την Αριστουργηματική - μοναδική ταινία «Το κόκκινο ποτάμι…» σκηνοθεσίας Μανούσου Μανουσάκη από το ομώνυμο «βιβλίο - Θησαυρό» του κ. Τσιρκινίδη Χάρη, Η τραγωδία του Ελληνισμού της Ανατολής 1908-1923 από τις εκδώσεις Κυριακίδη, το οποίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα όπως ο ίδιος ο συγγραφέας στο εσώφυλλο του έργου του μαρτυρεί, το οποίο προβάλλεται επιτυχώς και ευτυχώς στις μέρες μας από το τηλεοπτικό κανάλι OPEN στις 21:00 η ώρα κάθε Κυριακή με πρωτεργάτη τον συμπατριώτη και Ευεργέτη μας κ. Ιβάν Σαββίδη, αποσπώντας θετικότατα σχόλια και κοινή αποδοχή του ότι κάτι ανάλογο έλειπε από την χρυσή αυτή ταινιοθήκη προβολών που αφορούν την απίστευτη Οδύσσεια και τα απερίγραπτα βάσανα του ποντιακού ελληνισμού.
«Για να παραμείνει ο Πόντος μας ατόφιος στον ατέρμονο αγρό του αειθαλούς ελληνικού ιδεώδους» όπως χαρακτηριστικά καταγράφει, για να δανειστώ ώστε να αποδώσω μικρό απόσπασμα κειμένου του Δασκάλου συγχωριανού μας κ. Παπαδόπουλου Γιάννη στον πρόλογο του σαραντάχρονου 1966-2006 λευκώματος του συλλόγου Ποντίων Πολυκάστρου & Περιχώρων «οι Ακρίτες».
Οι χοροί και τα τραγούδια συνεχίστηκαν από μικρούς και μεγάλους με σκοπούς και μελωδίες της όμορφης εκείνης γης του πολύπαθου στις καρδιές όλων μας Πόντου, που για αιώνες κατοικήθηκε από το εργατικό, ακούραστο και δημιουργικό στοιχείο των νοικοκυραίων εκείνων Ποντίων προσφύγων οι οποίοι με την αξιοσύνη και την προοδευτικότητά τους τ α κ α τ ά φ ε ρ α ν, στέριωσαν. Ξεριζωμένοι μεν, ριζωμένοι όμως στην νέα φιλόξενη Ελληνική γη, όπως στην όμορφη Μακεδονία μας και στην συμπρωτεύουσα της προσφυγιάς όπως δικαίως έχει επανειλημμένως χαρακτηριστεί, ο υπέροχος νομός μας, ο νομός Κιλκίς με τις σπάνιες ομορφιές τα υπέροχα διάσπαρτα προσφυγικά χωριά του και τους φιλόξενους κατοίκους του!
Τέλος να απευθύνουμε τα θερμά μας Ευχαριστήρια - Συγχαρητήρια σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους που πήραν την πρωτοβουλία διοργάνωσης και υλοποίησης, διοργανωτές και συμμετέχοντες, τους χορευτές, τους μικρούς μας καλλιτέχνες που τόση χαρά μας έδωσαν, αλλά και όλους τους αφανείς Εθελοντές της προσφοράς στην παράδοση και κυρίως στα μέλη του πρωτοπόρου νεοσύστατου δημιουργικού Διοικητικού μας Συμβουλίου!
