Μελετώντας την Ελληνική επανάσταση, βλέπουμε ότι οι πρόγονοί μας εξεγέρθηκαν κατά των Τούρκων με την απόφαση, να αποτινάξουν τον τυραννικό ζυγό και να αποκτήσουν την ελευθερία τους ή να πεθάνουν. Την απόφαση αυτή, πήραν οι Έλληνες στηριζόμενοι μονάχα στις δικές τους δυνάμεις. Ξεσηκώθηκαν και ανέλαβαν ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο αγώνα, χωρίς να καλοσκεφτούν τις δυσκολίες που θα συναντούσαν. Οι χτεσινοί ραγιάδες επαναστάτησαν κακοντυμένοι, ξυπόλητοι και σχεδόν άοπλοι. Έχοντας πολλές φορές για όπλα τα γεωργικά τους εργαλεία, ορμούσαν κατά του εχθρού και έδωσαν στον κόσμο παραδείγματα απαράμιλλης ανδρείας, θάρρους και αυτοθυσίας, σε στεριά και σε θάλασσα.

Στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας και ενώ η επανάσταση δεν πήγαινε καθόλου καλά, συζητείται η πρόταση να αναλάβει αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, διότι ήταν ο καταλληλότερος για τη θέση αυτή. Όλοι τότε σκέφτονται και συζητούν ποια θέση θα πάρει ο Ανδρέας Ζαΐμης, επειδή ένα χρόνο πριν ο Καραϊσκάκης ήταν αυτός που είχε λεηλατήσει το σπίτι του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Όταν ο Ζαΐμης είδε ότι όλοι τον κοιτούσαν πήρε τον λόγο πρώτος και είπε:

«Κύριοι ο καθένας από σας ξέρει ότι ο Καραϊσκάκης είναι επαχθείς σε μένα, επειδή κατά τη διάρκεια του εμφυλίου είναι αυτός που λεηλάτησε την περιουσία μου. Γνωρίζω όμως ότι τα συμφέροντα της πατρίδας υπηρετούνται με τον διορισμό του στην αρχιστρατηγία της Στερεάς Ελλάδας και για αυτό πρώτος δίνω την ψήφο μου». Στη συνέχεια αγκάλιασε τον Καραϊσκάκη και τον φίλησε.

Στιγμές μεγαλοσύνης και θαυμασμού καθώς και οδοδείκτης για κάθε ηγεσία.

Χρόνια πολλά