Θ.Π. Σεβασμιότατε σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δίνετε να φωτίσουμε αυτό το θέμα το οποίο έχει αναδειχθεί ως μείζον θέμα στην ελληνική κοινωνία και θέλουμε τη δική σας άποψη και την άποψη της Ιεράς Συνόδου.
Τι γίνεται τελικά; Ποια είναι η βάση όλου αυτού του κουρνιαχτού που σηκώθηκε; Εγώ το λέω κουρνιαχτό σε εσάς αφήνω να δώσετε την ουσία.
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Ως μη όφειλε υπάρχει ένα θέμα το οποίο συζητάει όλη η ελληνική κοινωνία, η οποία εν πολλοίς είναι διχασμένη και εφόσον ακούσατε το χθεσινό διάγγελμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας ένα εγκύκλιο – σημείωμα προς το λαό, νομίζω ότι αυτό τοποθετεί τα πράγματα στη σωστή τους βάση...πολύ σοφά η Σύνοδος ανέφερες ότι το μείζων θέμα το οποίο θα έπρεπε να απασχολεί την ελληνική κοινωνία είναι το δημογραφικό θέμα, που είναι μία βόμβα στα χέρια μας αυτή τη στιγμή. Και μην πάτε πολύ μακριά, εμείς εδώ στο Κιλκίς έχουμε πολύ έντονο το θέμα αυτό, όπως και όλη η παραμεθόριος, αλλά προβληματίζομαι πολύ συχνά πηγαίνοντας στα χωριά μας, μετά από μία δεκαετία – δεκαπενταετία ποια εξέλιξη θα είναι σε αυτά τα χωριά των ογδόντα κατοίκων ή των εβδομήντα κατοίκων ή των τριάντα κατοίκων, όταν ο μέσος όρος ηλικίας είναι 80 ετών. Αυτή τη στιγμή το κράτος αδιαφορεί και δε δίνει ερεθίσματα και υποδομές, ούτως ώστε οι άνθρωποι να επανδρώσουν τα χωριά τους, να γυρίσουν στις πατρογονικές τους εστίες, να έχουν τη δυνατότητα μίας σοβαρής αντιμετώπισης της ζωής τους, μέσα από μία εργασία, η οποία θα μπορούσε να τους εξασφαλιστεί και μέσα από προϋποθέσεις, όπου με την χρήση της γης, την καλή χρήση της γης, θα μπορούσαν να έχουν και μια αξιοπρεπή διαβίωση και να επανδρώσουν τα χωριά μας και τις περιφέρειες από τις οποίες κατάγονται ή που θα θελήσουν να έρθουν. Αυτό θα έπρεπε να είναι το μείζον θέμα της ελληνικής πολιτείας αυτήν την περίοδο ούτως ώστε με πραγματικές βοηθητικές δομές σε όλες τις εφαρμογές και σε όλες τις νομοθεσίες να ενίσχυαν το θέμα του δημογραφικού. Ξέρετε και σεις πολύ καλά ότι το 2050 θα είμαστε κατά το ένα εκατομμύριο λιγότεροι. Και οι προοπτικές μέσα στα 100 χρόνια είναι απειλητικές για το Έθνος μας. Άρα λοιπόν μία στοχοθεσία θα έπρεπε να είναι αυτή της ελληνικής πολιτείας όπου θα έπρεπε σύσσωμα όλα τα κόμματα να συνεργαστούν – Δε σχετίζεται με αυτό τo θέμα σε έναν τέτοιο μεγάλο βαθμό, αλλά θα έπρεπε αυτό να είναι το μείζον και όχι να μας απασχολεί κάτι το οποίο σαφώς απασχολεί μία μερίδα των πολιτών, οι οποίοι όμως είναι κάποια ελάχιστα τοις εκατό.
Θ.Π. Για να φωτίσουμε ακριβώς αυτό το θέμα. Ο Πρωθυπουργός τις τελευταίες ημέρες όταν κλήθηκε να εξηγήσει το γιατί το έθεσε ως εξής. Ξέρετε δεν αφορά τους πολλούς, τους οποίους σεβόμαστε, υποληπτόμαστε, αποδεχόμαστε, αλλά είναι ένα δικαίωμα το οποίο θέλουμε να δώσουμε σε μία μερίδα συμπολιτών μας οι οποίοι το δικαιούνται με βάση το ευρωπαϊκό ή το Διεθνές κεκτημένο, νομικό κεκτημένο εννοώ, γιατί σε πολλές χώρες υπάρχει. Είναι μία καλή εξήγηση αυτή;
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Η Πολιτεία ασφαλώς οφείλει να νομοθετεί υπέρ όλων των πολιτών της. Και όπως αναφέρει και το εγκύκλιο σημείωμα της Ιεράς Συνόδου, η Εκκλησία δεν νομοθετεί, μιλάει για τον λόγο της αλήθειας και για το λόγο της παραδόσεώς της, ούτως ώστε μέσα από την βιωματική σχέση με το Ευαγγέλιο και με την ιερά μας παράδοση να μιλήσει στο ορθόδοξο ποίμνιό της. Απευθυνόμαστε λοιπόν εμείς πάντα στο ορθόδοξο ποίμνιό μας και σε όσους έχουν την ευαισθησία να υπολογίσουν ότι αυτή η εκκλησία έχει αιματοδοτήσει για να διατηρηθεί αυτό το Έθνος εν ζωή. Όχι μόνο στο απώτερο παρελθόν, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν με πολλούς αγώνες και με πολλές μαρτυρίες υπέρ του Έθνους, εργάστηκε και εργάζεται πάντα η εκκλησία. Σαφώς όμως το κράτος οφείλει να νομοθετήσει και είναι ελεύθερο μακριά από εμάς να εμπλεκόμαστε σε οποιαδήποτε θέματα της νομοθεσίας. Όμως όταν βάζει μία βόμβα στα θεμέλια της πατροπαράδοτης οικογένειας, η οποία αποσκοπεί στη γονεικότητα, να μην υπάρχει ο πατέρας και η μητέρα, αλλά να υπάρχει ένας γονέας Α και ένας γονέας Β, αυτό θα είναι ένα μακροπρόθεσμο μοντέλο το οποίο θα βρεθεί μπροστά μας με την εφαρμογή αυτού του νόμου, τότε η Εκκλησία οφείλει να μιλήσει. Να μιλήσει προς όλες τις κατευθύνσεις. Και βεβαίως οποιοσδήποτε είναι ελεύθερος να μιλά. Είναι δυνατόν να μην είναι ελεύθερη να μιλά η ορθόδοξη εκκλησία εντός της Ελλάδος;
Θ.Π. Προφανέστατα Επομένως αυτό που η Εκκλησία της Ελλάδας θεωρεί το μείζον θέμα είναι η νάρκη στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας;
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Σαφέστατα
Στερείς από κάποια παιδιά την τρυφερότητα της μητέρας. Ή την τρυφερότητα και την σημαντική παρουσία του πατέρα. Διότι μέσα από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, με τη σύμπραξη δύο γυναικών ή δύο αντρών, εφόσον γεννηθούν παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα μιας τέτοιου είδους μονομέρειας, οπότε δημιουργείς αυτόματα κάποιες συγκρίσεις. Ανάμεσα στο παραδεδομένο μοντέλο της οικογένειας και σε αυτό το οποίο εξυφαίνεται για την ελληνική κοινωνία, αλλά υπάρχει εδώ και δεκαετίες στην Αμερική και στον Ευρωπαικό χώρο. Έτσι λοιπόν δε θεσμοθετείς μόνο για τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν αυτήν την ιδιαιτερότητα. Θεσμοθετείς για το σύνολο της κοινωνίας σου και το σύνολο της κοινωνίας σου θα έρθει κάποια στιγμή να δεχτεί, να είναι αναγκασμένο να δεχτεί για λόγους ισότητας τον γονέα Α ή τον γονέα Β, κάτι το οποίο υπάρχει και θα υπάρξει στο μέλλον αυτό είναι βέβαιο, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που βλέπουμε στο εξωτερικό.
Θ.Π. Κάτι ακόμα το οποίο είναι παρεμφερές θα έλεγα. Για το θέμα της τεκνοθεσίας υπήρξε ένα θέμα το κατά πόσο μπορούν τα παιδιά αυτά να βαπτιστούν ή όχι. Ποια είναι τελικά η επίσημη θέση.
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Η Ιερά Σύνοδος έχει αναθέσει το θέμα στην επιτροπή νομοκανονικών και περιμένουμε να αποφανθεί η επιτροπή νομοκανονικών ούτως ώστε πάλι ως σώμα ιεραρχίας να αποφασίσουμε μέσα στα πλαίσια της ενότητάς μας. Μέχρι τότε ότι και να πούμε είναι αυθαίρετο. Είναι απλώς μία προσωπική τοποθέτηση.
Θ.Π. Μία τελευταία ερώτηση πάνω στο θέμα αυτό. Είναι η δεύτερη φορά που η αντίθεση της Εκκλησίας απέναντι σε ένα νομοσχέδιο είναι τόσο έντονη. Υπάρχει το προηγούμενο με την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες επί Σημίτη. Και τότε είχε δημιουργηθεί μεγάλη ένταση, είχαμε μέχρι και συλλαλητήρια. Εκ των υστέρων, η Εκκλησία θεωρεί ότι εκείνος ο νόμος έβλαψε τόσο πολύ την Πίστη στην Ελλάδα, την Χριστιανική Εκκλησία;
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Mα και τότε το θέμα δεν ήταν ότι θα έβλαπτε την Πίστη στην Ελλάδα, αλλά ένα πιστοποιητικό το οποίο υπήρξε και ως ευλογιά για να σωθούν χιλιάδες άνθρωποι, κρίθηκε ότι θα έπρεπε από αυτό να λείπει κάποια ιδιαίτερη ιδιότητα, η οποία δεν είναι κάτι προσωπικό, είναι κάτι καθολικό της προσωπικότητας και της παρουσίας ενός ανθρώπου. Αν σας λένε Ισμαήλ καταλαβαίνουμε όλοι και να μην το γράφετε, ότι αν δεν είστε ιδιαίτερη περίπτωση του μάρτυρος Ισμαήλ βαπτισμένος, να είσαστε μωαμεθανός, αλλά και όταν έρχονται κάποιοι άνθρωποι από το εξωτερικό και είναι μωαμεθανοί, σεβόμαστε κάποιες ιδιαιτερότητές τους, όπως το να μην τους δώσουμε να φάνε χοιρινό και ούτω καθεξής. Άρα λοιπόν είναι ενδεικτικό του Έλληνα να φαίνεται, διότι ονομάζεται με αυτόν τον τρόπο που ονομάζεται και που κατά κανόνα είναι βαπτισμένος, είναι ενδεικτικό του Έλληνα να αναγράφεται αυτό. Μην ξεχνάτε ότι την περίοδο της κατοχής, λόγω του ότι το ποια θα ήταν η εντοπιότητα των ανθρώπων σε κάθε περιοχή για να εξευρεθούν οι Εβραίοι, κατά χιλιάδες βαφτίστηκαν σε ένα βράδυ Χριστιανοί οι Εβραίοι και σώθηκαν από τους Ιεράρχες στη Θεσσαλονίκη, στη Ζάκυνθο στο Βόλο και σε άλλα μέρη,, όπου δώσαν μία ορθόδοξη μαρτυρία αγάπης και συμπαραστάσεως, οι Ιεράρχες οι προκάτοχοί μας. Άρα λοιπόν ένα τέτοιο μέσον το οποίο αποδείχτηκε και βοηθητικό για να ενισχύσει την ελευθερία και τη σωτηρία σε κάποιους ανθρώπους έρχεσαι και το αφαιρείς ως μη όφειλε. Δεν υπήρχε λόγος να συμβεί αυτό το πράγμα.
Θ.Π. Σεβασμιώτατε σας ευχαριστούμε πολύ
Μητροπολίτης Βαρθολομαίος: Και εγώ σας ευχαριστώ, να είστε καλά
