Ένας από τους πλέον παρεξηγημένους πολιτικούς όρους της τελευταίας περιόδου που φτάνει στα όρια της κακοποίησης, είναι ο όρος «Αριστερά».
Συνήθως, σήμερα, ο όρος αυτός αντιμετωπίζεται περισσότερο ως καθοριζόμενος από  περιοριστικά πολιτικά χαρακτηριστικά και από την υποκειμενικότητα του φορέα.

Του Ευστάθιου Παπαδόπουλου

Μεσημεράκι λοιπόν μπαίνω κατά τις δύο στο γυμναστήριο. Καθώς βαδίζω προς τα αποδυτήρια εντοπίζω μια ομάδα τεσσάρων λυκειόπαιδων με περίεργη εικόνα. Αλλάζω και ξεκινάω. Καθώς περνούσε η ώρα ήρθε κι ένας ακόμα πελάτης. Σε μιά στιγμή δύο από τα λυκειόπαιδα προσεγγίζουν τη γραμματεία προκειμένου να ζητήσουν συγκεκριμένη λίστα τραγουδιών.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης
παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Οι πολιτικοί κρίνονται από τα έργα τους και όχι από τις προθέσεις τους. Σε αυτό το σημείωμα θα προσπαθήσουμε να ορίσουμε τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου αριστερού πολιτικού και της σύγχρονης αριστεράς έτσι όπως μας τα αποκαλύπτει η ιστορική διαδρομή και η πρόσφατη άσκηση της εξουσίας.

Η μπροσούρα «Σκοτώνουν τ’ άλογα στη δουλειά κι όταν γεράσουν τα θάβουν ιδίοις εξόδοις’» εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2002 απ’ την Ομάδα Ενάντια στον Εκβιασμό της Μισθωτής Εργασίας. Στόχος της ομάδας αυτής ήταν, μέσα απ’ τη θεωρητική και ιστορική ανάλυση του κοινωνικού κράτους, να διαμορφώσει εκείνα τα εργαλεία που θα ισχυροποιούσαν την παρέμβασή της στις τότε κινητοποιήσεις ενάντια στην αποκαλούμενη «μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος», δηλ. την επίθεση του καπιταλιστικού κράτους στον κοινωνικό μισθό και την όξυνση του ελέγχου που αυτό ασκεί στο προλεταριάτο.

Γράφει η Θεοδοσία Ε. Παπαδοπούλου-Τσάτση
Φιλόλογος Α.Π.Θ. MSC Ειδικής Αγωγής, e.mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Αύγουστος μας αποχαιρέτησε, οι διακοπές τελείωσαν και κάθε… «κατεργάρης» επιστρέφει στον πάγκο του! Πόση εύκολη είναι όμως η επιστροφή στην πόλη και την πειθαρχία, ιδίως για τους μικρούς φίλους, που μετά από τρείς μήνες ξεγνοιασιάς και ατελείωτου παιχνιδιού, πρέπει να επιστρέψουν και πάλι στα θρανία, στο πολύ πρωινό ξύπνημα και στις σχολικές υποχρεώσεις; Φυσικά δεν μπορούν από τη μια μέρα στην άλλη να περάσουν από τον ανέμελο ρυθμό του καλοκαιριού στη σταθερή  και αυστηρή ρουτίνα που απαιτείται για το σχολείο. Αν κι εμείς κατανοούμε την υποχρέωση της επιστροφής στη δουλειά και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, δε συμβαίνει το ίδιο και με τα παιδιά.

Του Νίκου Σιάνα 

Αρχές  Σεπτεμβρίου βρέθηκα για λίγες ημέρες στο σμαραγδένιο νησί του Βορείου Αιγαίου, την καταπράσινη και καταγάλανη Θάσο, όπου το συνεχές σούρτα – φέρτα διαφόρων αλλόγλωσσων συνεχίζεται αιώνες τώρα αδιάκοπα. Στους κλασσικούς χρόνους υπήρξε ο πρώτος εν Ελλάδι σταθμός των «γκρουπ» που διοργάνωναν τα τότε ταξιδιωτικά γραφεία «Ξέρξης» και «Μαρδόνιος» τουρ κ.ά. οι οποίοι έκαναν πάντα μια στάση στο νησί πριν κατέβουν προς τα κάτω για να «επισκεφτούν» τα αξιοθέατα του νότου, με σκοπό πάντα την τροφοδοσία και την αναψυχή.

Της Ελένης Αναστασιάδου
Αρχιτέκτονα
Μηχανικού

Το κέντρο προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων στο στρατόπεδο Μαζαράκη στο Χέρσο Κιλκίς επιλέχτηκε χωρίς καμιά αντίληψη του τι πραγματικά εστί: μια πλάκα δηλαδή λασπώδους χώματος με ελάχιστα δέντρα, χωρίς κανένα οίκημα.  Δημιουργήθηκε τάχιστα προκειμένου να φιλοξενήσει 1.000 άτομα ενώ οι εγγεγραμμένοι τελικώς άγγιξαν του 3.987. Υποδομές δεν υπήρχαν. Υποδομές περίφραξης, ύδρευσης, αποχέτευσης, σίτισης και καθαριότητας καθώς η δημιουργία παιδικής χαράς ανελήφθησαν από το στρατό και πραγματοποιήθηκαν επιτυχώς. Άλλες υποδομές ανελήφθησαν από εμπλεκόμενες ΜΚΟ που εμφανίστηκαν σταδιακά και καθυστερημένα, ενώ ακόμη  δεν έχουν ολοκληρωθεί με δεδομένες τις προδιαγραφές της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

Του Ευστάθιου Παπαδόπουλου 

΄Φοβάμαι τη μέρα που η τεχνολογία θα νικήσει την ανθρωπιά. Τότε ο κόσμος θα έχει μόνο μια γενιά από ηλίθιους΄΄. Με αυτά τα λόγια ο Αϊνστάιν οραματιζόταν το μέλλον της ανθρωπότητας πριν από περίπου εκατό χρόνια. Με μεγάλη λύπη και απεριόριστη βεβαιότητα συνειδητοποιώ πως ζούμε σε αυτή τη κοινωνία.

Σε συνέχεια της συζήτησης για τις «επαναστατικές αλλαγές» στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που αφορούν στην υποβάθμιση των Πειραματικών Σχολείων, στην κατάργηση των σχολείων με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα και των ολοήμερων Νηπιαγωγείων με ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Τα έμαθες τα νέα; Κάνεις μία γρήγορη βόλτα στην αγορά και έχεις μάθει όλα τα νέα του χωριού. Πέθανε ο Α ( και ήταν τόσο νέος ), χώρισε η τάδε (αυτή φταίει είναι βέβαιο), τσιλημπούρδησε ο Γ (το ξέραμε ότι ξενοκοιτάζει). Σε χώρους πιο εξειδικευμένους, όπως τα κομμωτήρια και τις καφετέριες  υπάρχουν και οι φωτεινοί παντογνώστες που επειδή γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα επιδίδονται σε εμβριθείς αναλύσεις  επί παντός επιστητού και σε επιπόλαια  κοινωνικά  σχόλια. Στο χωριό τα νέα μπορεί να μαθαίνονται γρήγορα αλλά διαστρεβλώνονται εύκολα με υπερβολές, λάθη, ψέματα και κακοήθειες. Γι αυτό τον λόγο καταφεύγουμε  στον τοπικό τύπο για να μάθουμε με έγκυρο τρόπο τουλάχιστον τις ειδήσεις που έχουν δημόσιο και όχι κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον.